Σοβαρές καταστροφές προκάλεσε στις παράκτιες περιοχές της ανατολικής Ινδίας ο φονικός κυκλώνας Φαϊλίν, ο χειρότερος τα τελευταία 14 χρόνια.  (Άλλη μια πρωτιά;)

14 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Δεκαοκτώ ψάραδες που αναζητούνταν νωρίτερα, εντοπίστηκαν και είναι καλά στην υγεία τους.

Εκφράζονται φόβοι πως ένα φορτηγό πλοίο με σημαία Παναμά, που μετέφερε σιδερομεταλλεύματα, βυθίστηκε.

Τα 18 μέλη του πληρώματα εγκατέλειψαν το πλοίο, με σωσίβια λέμβο.

Έως το πρωί της Κυριακής οι αρχές είχαν επικοινωνία μαζί τους, μέσω ασυρμάτου.

Οι ζημιές είναι μεγάλες από την ταχύτητα των ανέμων που ξεπέρασαν τα 200 χλμ/ώρα.

Κατοικίες γκρεμίστηκαν, δέντρα ξεριζώθηκαν, δρόμοι και σιδηροδρομικές γραμμές αποκλείστηκαν. Υπάρχουν διακοπές στην ηλεκτροδότηση και τις τηλεπικοινωνίες.

Ομάδες αντιμετώπισης καταστροφών ξεκίνησαν την επιχείρηση αποκατάστασης των ζημιών.

Παρέχουν επίσης τροφή σε εκατοντάδες χιλιάδες πληγέντες. Οκτακόσιοι εβδομήντα χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν τη νύχτα σε καταφύγια.

Ο επικεφαλής των αρχών υπογράμμισε πως σώθηκαν ανθρώπινες ζωές, εξαιτίας της εκκένωσης κατοικημένων περιοχών. Ο κυκλώνας εξασθένησε το πρωί της Κυριακής και κινήθηκε βορειοδυτικά.

Στο μεταξύ τουλάχιστον 115 προσκυνητές συμπεριλαμβανομένων των παιδιών σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν σε άτακτη φυγή σε ένα ναό στην Madhya Pradesh . Η άτακτη φυγή φέρεται να προκλήθηκε από τον πανικό όταν προσκυνητές νόμισαν ότι μια γέφυρα στο ναό ήταν έτοιμο να καταρρεύσει.

Δεν είναι ακόμη σαφές τι ακριβώς προκάλεσε τον πανικό στη γέφυρα. Πηγές που επικαλείται το  NDTV αναφέρουν ότι μια ομάδα ανθρώπων διέδωσε τη φήμη ότι η γέφυρα ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. 

Οι δε Hindustan Times ανέφεραν πως υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες που ισχυρίζονται ότι ο πανικός ξεκίνησε όταν αστυνομικοί χρησιμοποίησαν γκλομπς για να ελέγξουν το πλήθος .

Κάπου 50.000 ινδουιστές προσκυνητές ήταν στο δρόμο τους προς το ναό της Mandula Devi για να παραστούν σε τελετή κατά τη διάρκεια μιας ετήσιας γιορτής της θεάς Durga . Ο ναός είναι 60 χιλιόμετρα από την Datia , την πρωτεύουσα της Datia District στο κράτος Madhya Pradesh .

Οι άνθρωποι αναστατωμένοι με το περιστατικό και την αντίδραση της αστυνομίας φέρεται να άρχισαν να πετούν πέτρες ενάντια στους αξιωματικούς.

Επτά χρόνια πριν , στην ίδια γέφυρα και κατά τη διάρκεια του ίδιου φεστιβάλ , 35 προσκυνητές έχασαν τη ζωή τους μετά από να παρασυρθεί από την 'απροσδόκητη απελευθέρωση νερού' από το φράγμα,

Η Ινδία έχει ένα διαβόητο ρεκόρ στα ποδοπατήματα κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών εκδηλώσεων και ως φαίνεται κάποιοι σήμερα, Οκτώβριος και 13, έβαλαν το χεράκι τους η Θεά Durga, με τον ένα ή άλλο τρόπο,  να γιορταστεί με αίμα. 

Γιατί αυτή η συνεχής 'κακοτυχία' κατά τη διάρκεια των εορτών στην Ινδία; 

Σχετικό άρθρο : Ινδία: Εκατοντάδες νεκροί προσκυνητές στο βωμό της προπαγάνδας της κλιματικής αλλαγής - Βίντεο

Τα κινητά τηλέφωνα χρησιμοποιούνται απ' όλους στη Δύση και από λίγους στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το κολτάν, όμως, το κύριο συστατικό τους, εξορύσσεται στη χώρα αυτή της Κεντρικής Αφρικής. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο την ατομική βόμβα που κατέστρεψε τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι την έριξαν Αμερικανοί, το ουράνιο όμως με το οποίο κατασκευάστηκε προήλθε από ένα ορυχείο του Νοτιοανατολικού Κονγκό. Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο τα θύματα στο Δυτικό Μέτωπο ήταν Ευρωπαίοι αλλά οι σφαίρες που τους σκότωσαν περιείχαν κατά 75% χαλκό από το Κονγκό.

Η ΛΔ του Κονγκό (ή Κονγκό-Κινσάσα, πρώην Ζαΐρ) είναι από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο: διαθέτει τεράστια κοιτάσματα χρυσού, χαλκού, διαμαντιών (άνω του 30% των παγκόσμιων αποθεμάτων), κοβαλτίου, ουρανίου, κολτάν (70% των παγκόσμιων αποθεμάτων), πετρελαίου και άνθρακα. Η αξία των ανεκμετάλλευτων ορυκτών αποθεμάτων της υπολογίζεται σε 24 τρισ. δολάρια. Οι Κονγκολέζοι όμως είναι ο φτωχότερος λαός στον κόσμο. Με μόλις 400 δολάρια κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η χώρα κατατάχθηκε τελευταία το 2012, θέση την οποία διεκδικεί κάθε χρόνο.

Πώς γίνεται μια τόσο πλούσια χώρα να είναι η φτωχότερη του κόσμου; Σύμφωνα με τον ιστορικό Νταν Σνόου, ο οποίος την επισκέφθηκε πρόσφατα απεσταλμένος του BBC, φταίνε «η αποικιοκρατία, η δουλεία και η διαφθορά». Είναι μια χώρα στην οποία ακόμη μαίνεται ο πιο πολύνεκρος πόλεμος μετά το 1945 (ο οποίος έχει προκαλέσει περισσότερα από πέντε εκατομμύρια θύματα), «μια χώρα που έχει πάψει να λειτουργεί».

Πουλήθηκαν ως σκλάβοι

Προσπαθώντας να εξηγήσει το σημερινό παράδοξο της ΛΔ του Κονγκό, ο Σνόου υποστηρίζει ότι αποτελεί ευθέως αποτέλεσμα ενεργειών των πέντε τελευταίων αιώνων. Οταν κατέφθασαν οι Πορτογάλοι στα τέλη του 15ου αιώνα, αμέσως εντόπισαν και θέλησαν να εκμεταλλευτούν τον ανεξάντλητο πλούτο της χώρας: τους δυνατούς, ανθεκτικούς στις ασθένειες Κονγκολέζους που θα μοσχοπωλούνταν ως σκλάβοι. Σύντομα η Λισαβόνα έφθασε στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσε πιο εύκολα να εμπορεύεται τους σκλάβους αν στο Κονγκό βασίλευε το χάος. Ετσι, ενώ η χώρα σπαρασσόταν από τοπικούς εμφυλίους, τέσσερα εκατομμύρια σκλάβοι πουλήθηκαν στις ΗΠΑ.

Οσα ακολούθησαν ήταν μια αναπαραγωγή του μοντέλου αυτού διότι «συνέφερε τους ισχυρούς να καταστρέψουν, να καταπιέσουν και να εμποδίσουν κάθε δυναμική, σταθερή και νόμιμη κυβέρνηση που θα επενέβαινε στην εξαγωγή των φυσικών πόρων της χώρας» λέει ο Σνόου. Με αυτόν τον τρόπο μια ευλογημένη χώρα όπως η ΛΔ του Κονγκό κατέληξε «εντελώς καταραμένη λόγω του φυσικού πλούτου της».

Τεράστια χώρα - έχει το μέγεθος της Δυτικής Ευρώπης - τράβηξε την προσοχή του διαβόητου βασιλιά Λεοπόλδου του Βελγίου στα τέλη του 19ου αιώνα. Αιτία, τα αποθέματα καουτσούκ, τα μεγαλύτερα στον κόσμο, σε μια εποχή που το αυτοκίνητο καθιερωνόταν ως μέσο μεταφοράς. Αυτό έγινε εφικτό χάρη στο κονγκολέζικο καουτσούκ το οποίο μάζευαν σκλάβοι για να μετατραπεί σε λάστιχα αυτοκινήτου ή ηλεκτρομόνωση καθώς ήταν και η εποχή που κέρδιζε έδαφος ο ηλεκτρισμός. Εκατομμύρια πέθαναν μαζεύοντας καουτσούκ διότι η παραμικρή αντίσταση αντιμετωπιζόταν με βουρδουλιές, ακρωτηριασμούς και θάνατο.

«Η κουλτούρα της αρπακτικής, βάρβαρης κυριαρχίας που δημιούργησε η βελγική ελίτ, η οποία δεν ενδιαφερόταν καθόλου να αναπτύξει τη χώρα ή τον πληθυσμό, επιζεί ως σήμερα» λέει ο Σνόου.

Οι αποικιοκράτες κράτησαν τους Κονγκολέζους σε «παιδαριώδες επίπεδο», χωρίς δικαίωμα ψήφου και αγράμματους. «Δεν δημιουργήθηκε μια ντόπια ομάδα που θα μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα. Συνεπώς, όταν ήρθε η ανεξαρτησία στη δεκαετία του '60, ήταν αναμενόμενα καταστροφική». «Από τους 5.000 δημοσίους υπαλλήλους επί αποικιοκρατίας μόνο οι τρεις ήταν Κονγκολέζοι. Δεν υπήρχε ούτε ένας κονγκολέζος δικηγόρος, γιατρός, οικονομολόγος ή μηχανικός».

Καμία υποδομή

Ο Μομπούτου Σέσε Σέκο, που κυβέρνησε ως δικτάτορας από το 1972, ήταν ένας άπληστος παράφρων - έχτισε «Βερσαλλίες» 100 εκατ. δολαρίων στη μέση της ζούγκλας και δίπλα έναν αεροδιάδρομο για να προσγειώνονται τα Κονκόρντ που νοίκιαζε για τις μετακινήσεις του (για ψώνια στη Δύση). Ο Λοράν Καμπιλά και ο γιος του Ζοζέφ Καμπιλά που τον διαδέχθηκαν σε συνδυασμό με τον πόλεμο που ξέσπασε μετά την εισβολή της Ρουάντας (και χαρακτηρίζεται από τα παιδιά-στρατιώτες) οδήγησαν σε μια «χώρα που έχει καταρρεύσει, χωρίς δρόμους να συνδέουν τις κυριότερες πόλεις και την Υγεία να εξαρτάται από τη διεθνή βοήθεια και φιλανθρωπία».

«Οι Πορτογάλοι, οι Βέλγοι, ο Μομπούτου και η σημερινή κυβέρνηση κατέπνιξαν επίτηδες την ανάπτυξη ισχυρού κράτους, στρατού, δικαστικού και εκπαιδευτικού συστήματος διότι θα εμπόδιζε τον κύριο στόχο τους: να πλουτίσουν από το υπέδαφος. Τα εκατομμύρια δολάρια που απέφεραν τα ορυκτά δεν έφεραν παρά μιζέρια και θάνατο στους Κονγκολέζους, ενώ πλούτισαν μια μικροσκοπική ελίτ στο Κονγκό και τους ξένους υποστηρικτές της και στήριξαν την τεχνολογική επανάσταση στον ανεπτυγμένο κόσμο».

tovima.gr/

Κι όταν σου έλεγα να νοιαστείς για την Αφρική με κοιτούσες με βλέμμα κενό, που έλεγε, Μακριά είναι, δεν με αφορά... Η ζωή όμως είναι σαν το ποδόσφαιρο: Αν χάσεις την ευκαιρία να βάλεις γκολ τρως κι ένα από πάνω. Η Αφρική απέδειξε ότι δεν είναι μακριά, μια με τη σκόνη της που έρχεται κάθε τόσο εδώ και σε λίγο με τη γνωστή της 'μιζέρια' που επεκτείνεται και στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Τώρα θα μάθεις πως είναι να σου κλέβουν τον πλούτο, να σου δημιουργούν συνέχεια αναταραχές, να σε βάζουν να σφάζεσαι με τον αδελφό σου, να δουλεύεις σαν σκλάβος για τα ξένα και ντόπια αφεντικά, να υπηρετείς την παγκόσμια ελίτ. Ελπίζω στον πόνο σου μέσα να καταλάβεις ότι ο πλανήτης, όσο μεγάλος κι αν είναι είναι κι άλλο τόσο μικρός και σε αφορούν ΟΛΑ!

Η μεγαλύτερη υποκρισία της Ατζέντα 21 είναι το άρθρο για την αντιμετώπιση της φτώχειας στις υπό ανάπτυξη χώρες. Μιλάει για 'κλείσιμο της ψαλίδας' με τις αναπτυγμένες, αλλά ξεχνάει να πει ότι το κλείσιμο θα γίνει προς τα κάτω... 

Φωτιά ξέσπασε σε εργοστάσιο παραγωγής ρούχων κοντά στην Ντάκα με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 9 άνθρωποι και να τραυματιστούν τουλάχιστον 50, όπως ανέφεραν μέσα ενημέρωσης στο Μπαγκλαντές ενώ εκφράζονται φόβοι ότι ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί.

Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές στο Μπαγκλαντές από την τραγωδία του περασμένου Απριλίου όταν περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την κατάρρευση εργοστασίου έξω από τη Ντάκα ενώ 2.500 άνθρωποι τραυματίστηκαν. Τον περασμένο Νοέμβριο εξάλλου σε φωτιά που ξέσπασε σε εργοστάσιο ρούχων, έχασαν τη ζωή τους 112 εργάτες.
 
Τα αίτια του νέου δυστυχήματος δεν έχουν γίνει γνωστά αλλά εκτιμάται ότι η φωτιά ξέσπασε από ένα μηχάνημα που εξερράγη. Σύμφωνα εξάλλου με αναφορές, υπήρχε έλλειψη νερού με αποτέλεσμα να μαίνονται οι φλόγες επί αρκετές ώρες πριν ξεκινήσει η κατάσβεση.
 
Ο διευθυντής του εργοστασίου δήλωσε ότι την ώρα που ξέσπασε η φωτιά, 170 εργαζόμενοι βρίσκονταν μέσα στο χώρο και οι περισσότεροι κατάφεραν να βγουν από το κτίριο. Η παραγωγή ρούχων αποτελεί τα δύο τρίτα των συνολικών εξαγωγών του Μπαγκλαντές, που όμως -όπως έχει αποδειχτεί και από τα αλλεπάλληλα τραγικά περιστατικά- δεν πληροί τους όρους ασφαλείας. Τον περασμένο Ιούλιο, ξένες εταιρείες που δίνουν τα ρούχα τους για παραγωγή στην ασιατική χώρα, συμφώνησαν σε σχέδιο αυστηρών ελέγχων των εργοστασίων με τα οποία συνεργάζονται.
 
(Πηγή:BBC)

Πυροσβέστες - Αστυνομικοί: 1-0!


Μία διαφορετική διαμαρτυρία έκαναν Βέλγοι πυροσβέστες στα πλαίσια διαμαρτυρίας τους στις Βρυξέλλες. Οι πυροσβέστες ψέκασαν με αφρό τους αστυνομικούς οι οποίοι είχαν δημιουργήσει φραγμό στην πορεία τους έξω από το πρωθυπουργικό μέγαρο. Εκτός του αφρού, δημιούργησαν και πύρινα οδοφράγματα με καμένα λάστιχα.

Οι πυροσβέστες συγκεντρώθηκαν από όλη τη χώρα στο κέντρο των Βρυξελλών με τα οχήματά τους διαδηλώνοντας ενάντια στις περικοπές του κρατικού προϋπολογισμού για τους ίδιους, αλλά και διεκδικώντας τη βελτίωση των εργασιακών τους συνθηκών.


Την πυροσβεστική!!! Γρήγορα! Φωνάξτε την πυροσβεστική! Που να το κάναμε εμείς εδώ; Και να κάθονταν έτσι ατάραχοι να ασπρίζονται; Πλάκα, με κάνεις; 

Επεισόδια ξέσπασαν το βράδυ της Δευτέρας στο Ρίο ντε Τζανέιρο κατά την διάρκεια διαδήλωσης τουλάχιστον 10.000 απεργών εκπαιδευτικών και υποστηρικτών τους, η οποία εκτραχύνθηκε όταν μικρή ομάδα μασκοφόρων αναρχικών έβαλε στο στόχαστρό της τράπεζες και δημόσια κτίρια στο κέντρο της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης.

Η κοινωνική κατάσταση στη Βραζιλία παραμένει τεταμένη από τον Ιούνιο, όταν έγιναν μαζικές διαδηλώσεις για το κόστος των συγκοινωνιών, τις υπέρογκες δαπάνες για τις προετοιμασίες ενόψει της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου το 2014 και των Ολυμπιακών Αγώνων το 2016 και την διαφθορά στην πολιτική σκηνή.

Φωνάζοντας «να πέσει αυτή η κυβέρνηση! Έξω ο Καμπράλ κι ο Πάες!» (σ.σ. Σέρτζιο Καμπράλ, κυβερνήτης στην πολιτεία και Εντουάρντο Πάες, δήμαρχος της πόλης), χιλιάδες διαδηλωτές - εκπαιδευτικοί και υποστηρικτές τους διαδήλωσαν χωρίς να σημειωθούν έκτροπα στη λεωφόρο Ρίο Μπράνκο ως την πλατεία Σινελάντια, όπου βρίσκεται το δημαρχείο.

Όταν έπεσε το σκοτάδι άρχισαν τα πρώτα επεισόδια, πρωτοστατούντων περίπου 200 μελών του «Μαύρου Μπλοκ» (αναρχικοί). Ένα λεωφορείο πυρπολήθηκε, βιτρίνες καταστημάτων και υποκαταστημάτων τραπεζών έσπασαν, ενώ υψώθηκαν οδοφράγματα.

Μία ομάδα έσπασε τις πόρτες του δημαρχείου, άλλοι πέταξαν αυτοσχέδιες βόμβες στην πρόσοψή του και έβαλαν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων στον δρόμο.

Μπροστά από το κτίριο του δημαρχείου άλλοι διαδηλωτές άναψαν φωτιά κι έγραψαν με κόκκινα γράμματα στην πρόσοψη το σύνθημα: «+ βιβλία και - δακρυγόνα».

Οι διαδηλωτές απωθήθηκαν από μονάδα αντιμετώπισης ταραχών της αστυνομίας, η οποία έκανε χρήση δακρυγόνων. Έντεκα άτομα, ανάμεσά τους ένας ανήλικος, συνελήφθησαν πριν να απελευθερωθούν ελλείψει αποδείξεων για να στοιχειοθετηθούν κατηγορίες εναντίον τους, σύμφωνα με την έκδοση της εφημερίδας «O Globo» στο Διαδίκτυο.


πηγή: naftemporiki.gr/

Μια τριαντάχρονη γυναίκα έχασε τη ζωή της από το κύμα της κακοκαιρίας που πλήττει την Κάτω Ιταλία ενώ τρεις ακόμα άνθρωποι αγνοούνται. 




Η τριαντάχρονη Ιταλίδα παρασύρθηκε από το μένος των υδάτων ενώ επέστρεφε σπίτι της με το Ι.Χ. της. Κοντά στην πόλη του Τάραντα, όταν ο ποταμός Μπράντανο υπερχείλισε ι η ίδια έχασε τον έλεγχο του μέσου και το πτώμα της βρέθηκε, σχεδόν αμέσως, λίγα μέτρα απόσταση από το αυτοκίνητό της.

Οι πυροσβέστες και οι υπάλληλοι της πολιτικής προστασίας προσπαθούν επίσης να εντοπίσουν άλλα τρία άτομα που αγνοούνται. Πρόκειται για έναν άνδρα τριάντα δυο ετών και για ένα τριαντάχρονο ζευγάρι , που εργαζόταν σε αποθήκη γεωργικών προϊόντων.

Σε σειρά χωριών και κωμοπόλεων κοντά στον Τάραντα, οι δήμαρχοι αποφάσισαν να παραμείνουν κλειστά, σήμερα, τα σχολεία, λόγω του σφοδρού κύματος κακοκαιρίας και των συνεχών βροχοπτώσεων. 

Δεκάδες οδηγοί ζήτησαν την βοήθεια των πυροσβεστών για να μπορέσουν να βγουν από τα αυτοκίνητά τους, ενώ στο χωριό Μαρίνα Ντι Τζινόζα εκκενώθηκαν σπίτια που βρίσκονται στο ισόγειο και είχαν πλημμυρίσει. 

Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο.
Τα 82 παιδιά στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια. Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά.

Τα γεγονότα που οδήγησαν τα παιδιά του Lidice στον θάνατο ήταν αρκετά περίπλοκα. Καθοριστικό ρόλο πάντως για να παρθεί η απόφαση της δολοφονίας τους ήταν ο θάνατος του Reinhard Heydrich, διοικητή του ναζιστικού προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας.

Η Τσεχοσλοβακία καταλήφθηκε από τη ναζιστική Γερμανία τον Απρίλιο του 1939 και η διοίκηση του Heydrich που ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από καταπίεση, βασανισμούς και δολοφονίες. Στα τέλη Μαΐου του 1942 ομάδα στρατιωτών αποτελούμενη από Τσέχους και Σλοβάκους κατάφερε ένα μεγάλο χτύπημα στους Γερμανούς. Τον ισχυρό τραυματισμό του Heydrich.

Μια εβδομάδα αργότερα στις 4 Ιουνίου του 1942, ο Heydrich πέθανε από σηψαιμία.  Ολόκληρη η χώρα πίστευε ότι γνώριζε τι θα επακολουθήσει. Κανένας όμως δεν μπορούσε να προβλέψει την φρίκη που τους ετοίμαζαν οι κατακτητές. Η αρχή έγινε με ολική απαγόρευση κυκλοφορίας στην Πράγα. Μια τεράστια επιχείρηση αναζήτησης των δραστών ακολούθησε χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την εβδομάδα μεταξύ τον τραυματισμό και τον θάνατο του Heydrich 157 άνθρωποι είχαν ήδη εκτελεστεί με συνοπτικές διαδικασίες. Τα χειρότερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμη…

Μετά την κηδεία του Heydrich στο Βερολίνο, ο Αδόλφος Χίτλερ, διέταξε τι θα έπρεπε να γίνει στα χωριά που έκρυβαν τους υπεύθυνους.  Όλοι οι ενήλικες άνδρες να εκτελούνται και τα γυναικόπαιδα να μεταφέρονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα παιδιά που είχαν χαρακτήρα και χαρακτηριστικά «Αρείου» να υιοθετούνται από Γερμανικές οικογένειες SS για να γίνουν καλοί Ναζί. Τα υπόλοιπα να ανατραφούν με «άλλους τρόπους». Τέλος, τα χωριά να εξαφανιστούν από τους χάρτες, τίποτα να μην μείνει που να δηλώνει ότι κάποτε υπήρξαν.

Οι εντολές του άρχισαν να εφαρμόζονται αμέσως. Στο χωριό Lidice, που παρά την απουσία αποδείξεων ότι είχαν βρει εκεί καταφύγιο οι στρατιώτες που ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία του Heydrich, έγινε η αρχή. Όλοι οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε ένα αγρόκτημα στην άκρη του χωριού και εκτελέστηκαν, πρώτα σε ομάδες των πέντε. Όταν ο ηθικός αυτουργός αυτού του τρόμου, Horst Böhme, παραπονέθηκε ότι θα του έπαιρνε πάρα πολύ καιρό για να τους εκτελέσει όλους οι ομάδες έγιναν των δέκα.

Μέχρι το απόγευμα της ίδιας μέρας, 173 άνδρες είχαν εκτελεστεί. 203 γυναίκες και 105 παιδιά συγκεντρώθηκαν στο σχολείο του χωριού. Από εκεί οδηγήθηκαν σε άλλο σχολείο στην κοντινή πόλη Kladno. Τέσσερις από τις γυναίκες ήταν έγκυες. Οι έγκυες μεταφέρθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο όπου εξέπνευσε ο Heydrich, για να τους αφαιρεθούν με βίαιο τρόπο τα βρέφη. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες γυναίκες οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück όπου έχασαν τη ζωή τους από μια σειρά από ασθένειες.

Τα παιδιά στην αρχή μεταφέρθηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Łódź όπου Γερμανοί Αξιωματούχοι έκαναν τον διαχωρισμό ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Όσα δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνταν, παρά τις αρχικές διαφωνίες, αποφασίστηκε από τον Adolf Eichmann να θανατωθούν.

Εβδομήντα σχεδόν χρόνια πριν, στις 2 Ιουλίου, τα 82 παιδιά παραδόθηκαν στην Γκεστάπο. Από εκεί μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο εξόντωσης Chelmno όπου δηλητηριάστηκαν με αέρια.

Από τα 105 παιδιά του Lidice, μόνο τα 17 παιδιά επέστρεψαν κάποια στιγμή στο χωριό τους. Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν κάποιο από τα 82 παιδιά έκλαιγε λίγο πριν χάσει την ζωή του, μακριά από το σπίτι, την μητέρα του και τον πατέρα του. Ωστόσο, έστω και με αυτόν τον τρόπο, τα αθώα παιδιά που έχασαν την ζωή τους εκείνη την ημέρα επέστρεψαν και θα κατοικούν για πάντα στο Lidice. Τα 82 χάλκινα αγάλματα, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, θα στέκονται εκεί ως αιώνια υπενθύμιση της σφαγής. Τα παιδιά του Lidice βρίσκονται επιτέλους στο σπίτι τους.

πηγή: thessalonikiartsandculture.gr

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι ο φασισμός δεν ήταν μόνο ενάντια στους Εβραίους αλλά ενάντια στους λαούς. Και είναι ακόμα, ως νεοφασισμός ή στη νέα του 'νεοφιλελεύθερη' μορφή, περιέργως με την ανοχή των σιωνιστών που νοιάζονται μόνο για την μνήμη της δικής τους γενοκτονίας.

Η παρένθετη μητρότητα εκτιμάται πως φτάνει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο στην Ινδία. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, πολλές παρένθετες μητέρες ζουν σε κοιτώνες- τους οποίους οι κριτικοί αποκαλούν «εργοστάσια μωρών». 

«Στην Ινδία οι οικογένειες είναι πολύ δεμένες. Είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα για τα παιδιά σου», λέει στο BBC η 28χρονη Vasanti. «Για να προσφέρω στα παιδιά μου αυτά που πάντα ονειρευόμουν έγινα παρένθετη μητέρα», εξηγεί.

Η Vasanti εγκυμονούσε το μωρό ενός ζεύγους από την Ιαπωνία έναντι 8000 δολαρίων. Το ποσό αυτό επαρκεί για να φτιάξει ένα καινούριο σπίτι για την οικογένειά της και να στείλει τα παιδιά της, 5 και 7 ετών- τα δύο δικά της παιδιά- σε αγγλόφωνο σχολείο, κάτι που δεν θα της περνούσε ούτε από το μυαλό.

«Ένιωθα χαρά με όλη μου την καρδιά», λέει.

Η εμφύτευση του εμβρύου έγινε στην πόλη Anand στο κρατίδιο Gujarat και η 28χρονη πέρασε τους επόμενους εννέα μήνες σε έναν κοντινό κοιτώνα μαζί με άλλες εκατό παρένθετες μητέρες, όλες «πελάτισσες» της Δρ Nayna Patel.

Τουλάχιστον δέκα γυναίκες ζουν σε κάθε δωμάτιο. Τους προσφέρονται τα γεύματα και τα συμπληρώματά τους και ενθαρρύνονται να ξεκουράζονται. «Τις νύχτες περιφερόμουν γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ. Βαριόμουν», λέει η Vasanti, «ήθελα να γυρίσω σύντομα στο σπίτι και να είμαι με τα παιδιά και τον άνδρα μου».

Οι κανόνες του «σπιτιού» απαγορεύουν τις σεξουαλικές επαφές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ξεκαθαρίζουν πως ούτε ο γιατρός, ούτε η κλινική ούτε το ζευγάρι των μελλοντικών γονιών έχουν οποιαδήποτε ευθύνη για τυχόν επιπλοκές.
Και όλα έχουν την «ταρίφα» τους: αν η μητέρα κάνει δίδυμα πληρώνεται 10.000 δολάρια. Αν αποβάλει μέσα στο πρώτο τρίμηνο θα λάβει 600 δολάρια. Τα ζευγάρια πληρώνουν 28.000 δολάρια με την ελπίδα η εγκυμοσύνη να οδηγήσει σε επιτυχημένη γέννα.

Η Δρ Patel, που διοικεί την κλινική τεχνητής γονιμοποίησης και ξεγεννά τις εγκυμονούσες αναγνωρίζει πως πολλοί βρίσκουν προσβλητική τη δουλειά της. «Έχω αντιμετωπίσει κριτική, την αντιμετωπίζω και θα την αντιμετωπίζω και στο μέλλον γιατί για πολλούς αυτό είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα», λέει, «πολλοί λένε πως είναι απλώς business ή πώληση μωρών, ένα εργοστάσιο βρεφών και άλλα τέτοια». Ορισμένοι λένε πως οι παρένθετες μητέρες είναι θύματα εκμετάλλευσης αλλά η Patel λέει πως ο κόσμος των μεγάλων επιχειρήσεων, της λάμψης και της πολιτικής είναι πιο σκληροί.

«Κάθε άνθρωπος σε αυτή την κοινωνία χρησιμοποιεί κάποιον άλλο», λέει η Patel και, σύμφωνα με την άποψή της, οι γυναίκες κάνουν μία δίκαιη συμφωνία. «Ξέρουν πως τα αγαθά κόποις κτώνται», προσθέτει.

Άλλωστε τα χρήματα που παίρνουν είναι τεράστια σε σχέση με τα δεδομένα της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό πως ο σύζυγός της Vasanti, Ashok, έχει εισόδημα περίπου 40 δολάρια το μήνα.
Ορισμένες μητέρες επιστρέφουν μετά την πρώτη γέννα. Η Patel επιτρέπει έως τρεις εγκυμοσύνες.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η Ινδία είναι «κοιτίδα» της παρένθετης μητρότητας, λέει. Η εξελιγμένη ιατρική τεχνολογία, το χαμηλό κόστος αλλά και η χαλαρή νομοθεσία.

«Η παρένθετη μητέρα στην Ινδία δεν έχει κανένα δικαίωμα και καμία υποχρέωση απέναντι στο μωρό, κι έτσι είναι όλα πιο εύκολα. Ενώ στη Δύση, η μητέρα που γεννά το μωρό θεωρείται μητέρα του και το πιστοποιητικό γέννησης φέρει το όνομά της», προσθέτει.

Το BBC σημειώνει πως στην Ινδία ζει το ένα τρίτο των φτωχότερων ανθρώπων στον κόσμο και η φτώχεια φαίνεται πως είναι καθοριστικός παράγοντας στην απόφαση των γυναικών να γίνουν παρένθετες μητέρες.

Η Patel ενθαρρύνει τις γυναίκες να επενδύουν με σύνεση τα έσοδά τους από τη γέννα. Η Vasanti και ο άνδρας της έχτισαν το καινούριο τους σπίτι. Υπάρχει όμως κι ένα παράπλευρο κόστος: το σπίτι έπρεπε να χτιστεί μακριά από το προηγούμενο λόγω της εχθρικής στάσης των γειτόνων τους.

Η Vasanti γέννησε με καισαρική τομή ένα αγοράκι που μεταφέρθηκε απευθείας στη μονάδα νεογνών για να το πάρουν οι γονείς του στην Ιαπωνία. Η 28χρονη δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της όταν σκέφτεται τη στιγμή που το είδε.

«Τον είδα την ώρα της γέννας, είδα το γιο μου αλλά μετά μου τον πήραν αμέσως. Τον είδα για πέντε δευτερόλεπτα, είδα πως ήταν ζωντανός», περιγράφει.

Καθώς το μικρό αγοράκι που μεγάλωσε μέσα στο σώμα της Vasanti ζει τις πρώτες του στιγμές στον κόσμο μας, πολύ μακριά από την ίδια, η νεαρή γυναίκα ζει επίσης τις πρώτες στιγμές της νέας της ζωής. Μένει στο νέο της σπίτι και τα παιδιά της φοιτούν σε αγγλόφωνο σχολείο.

«Τα παιδιά μου μεγαλώνουν μέρα τη μέρα και θέλουμε ένα καλό μέλλον γι' αυτά. Γι' αυτό το κάναμε αυτό με την παρένθετη μητρότητα... και σε όλη τη ζωή μου δεν θέλω ποτέ να το κάνει και η κόρη μου...«, καταλήγει.

Πηγή:  iefimerida.gr


Αυτό είναι. Ενώ στην Ινδία στις φτωχές οικογένειες δίνουν δώρα για να κάνουν στείρωση, η ελίτ τις χρησιμοποιεί για να φέρει στον κόσμο τα δικά της παιδιά. Σε τι κόσμο αδικίας και ανισότητας ζούμε, τελικά; Είναι όντως μεγάλη η δόση για να την αντέξεις...

Οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι του χωριού Μπιλίν της Δυτικής Όχθης, βρήκαν μια νέα χρήση των άδειων κάνιστρων δακρυγόνων που τους ρίχνουν οι Ισραηλίτες κατά τις εβδομαδιαίες συγκρούσεις τους με τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ. 

Τα κάνιστρα γίνονται 'μήτρες' μιας νέας ζωής που γεννιέται μέσα από το θάνατο...

Η συλλογή φωτογραφιών είναι της Guardian και είναι η καλύτερη απάντηση στην ανεξέλεγκτη βία των ημερών μας, αλλά και στην υπερβολική υποκρισία των φιλο-σιωνιστών, που συνέχεια μνημονεύουν τη βία του ολοκαυτώματος χωρίς καμία αναφορά στη βία ενάντια στον άδικα βασανισμένο λαό των Παλαιστινίων.

Ο Τom Clancy είναι ένας συγγραφέας των 'Best Seller' που έγραφε για τον ψυχρό πόλεμο με πολλές λεπτομέρειες πάνω στα θέματα υψηλής στρατιωτικής τεχνολογίας.  Όπως ανακοίνωσε ο εκδοτικός οίκος Penguin Group ( ΗΠΑ) ο Clancy πέθανε την Τρίτη στη Βαλτιμόρη, χωρίς όμως να κάνουν αναφορά στην αιτία θανάτου.

Από τα πιο γνωστά βιβλία του είναι τα " The Hunt for Red October, " '' Patriot Games " και " Clear and Present Danger » πολλά από τα οποία έγιναν και ταινίες με πρωταγωνιστές  Alec Baldwin , Ben Affleck, Harrison Ford κ.α.

Τα μυθιστορήματά του ξεπερνούσαν σε πωλήσεις παγκοσμίως τα 100 εκατομμύρια αντίτυπα, ένα πραγματικό όνειρο για κάποιον συγγραφέα.

Πολιτικά ανήκε στους Ρεπουμπλικάνους και κάποτε αναφέρθηκε στον Ronald Reagan ως "ο πρόεδρος μου",  κι έκανε τρελές πωλήσεις λόγω των θεμάτων του κατά τη διάρκεια μιας τεταμένης περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.

 « Το κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη », βασιζόταν σε ένα πραγματικό γεγονός του Νοεμβρίου του 1975 κι αφοροσούσε μια Σοβιετική φρεγάτα πυραύλων, την Storozhevoy. Πούλησε το χειρόγραφο του αμέσως στο Ναυτικό Ινστιτούτο Τύπου, το οποίο για πρώτη φορά εξέδιδε βιβλίο φαντασίας .

Στην πραγματικότητα, το πλοίο δεν είχε αυτομόλησε, αλλά στο βιβλίο του Clancy, που δημοσιεύθηκε το 1984 , η αποστασία ήταν η επιτυχία. Κάποιος δώρισε το βιβλίο στον Πρόεδρο Reagan ως δώρο Χριστουγέννων και ο  πρόεδρος χαριτολογώντας σε ένα δείπνο είπε ότι  είχε χάσει τον ύπνο, γιατί δεν θα μπορούσε να σταματήσει το διάβασμα - μια δήλωση που έβαλε το βιβλίο του Clancy στη λίστα μπεστ σέλερ των New York Times .

Ο Clancy θαύμαζε την στρατιωτική κοινότητα και όπως φαίνεται είχε πολλές και στενές επαφές από τις οποίες αντλούσε στοιχεία γι' αυτό και τα βιβλία του ποτέ δεν κατηγορήθηκαν ως ανακριβή. Στο δε μυθιστόρημα του "Debt of Honor," ο συγγραφέας όλως περιέργως αναφέρεται σε επιθέσεις τύπου 11ης Σεπτέμβρη, κάτι που αργότερα συζητήθηκε πολύ. Σε μια συνέντευξη του στο CNN, δήλωσε ανοικτά κάποιες αμφιβολίες για την ισλαμική επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη, λέγοντας ότι το Ισλάμ δεν επιτρέπει την αυτοκτονία. Στην δική του μυθιστορηματική εκδοχή, ήταν ένας Ιάπωνας που έριχνε ένα Boeing 747 στο Καπιτόλιο σκοτώνοντας τον Πρόεδρο και πολλά μέλη του Κογκρέσου.

Γεννημένος στη Βαλτιμόρη στις 12 Απρίλη του 1947 με πατέρα ταχυδρόμο και μητέρα νοικοκυρά, ο Clancy είχε μπει στο Loyola College για να γίνει φυσικός, αλλά ως δευτεροετής φοιτητής το γύρισε στα Αγγλικά γιατί όπως έλεγε ο ίδιος, 'δεν ήταν αρκετά έξυπνος για τις σχολαστικότητες της επιστήμης, αστεία δήλωση αν σκεφτεί κανείς τις εξαιρετικά λεπτές και πολύπλοκες τεχνικές πληροφορίες που έδινε μέσω των βιβλίων του σχετικά με στρατιωτικούς εξοπλισμούς. 

Πέθανε στα 66 του από άγνωστη (σε μας) αιτία.