Άγνωστη η πηγή και η ακριβής ερμηνεία της φράσης 'σφάζω με το βαμβάκι' (ή μπαμπάκι). Συνήθως χρησιμοποιείται για μια αποφασιστική αντιμετώπιση και αντιπαράθεση αλλά με ήπιο και γλυκό τρόπο. Ένα ρουά ματ χωρίς πολλές αιματοχυσίες, δηλαδή, χωρίς να χαθούν πολλά πιόνια κι αδειάσει η σκακιέρα.

Μπορεί όμως να έχει τις ρίζες της στην Ινδία και στον Γκάντι; Θα μπορούσε, αφού το βαμβάκι ήταν και το μέσον με το οποίο πολέμησε την Αγγλική αυτοκρατορία και κατάφερε την ανεξαρτησία της χώρας της. 

Η Ινδία είναι η γη του βαμβακιού. Ο Γκάντι δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα έγνεθε βαμβάκι για να δείξει σε ολόκληρο το λαό τι πρέπει να κάνει. Κι έτσι κατέκτησαν την ελευθερία τους. Έβγαλε την ανέμη και είπε: Ας φτιάξουμε Khadi (σημ. Ινδικό χειροποίητο ένδυμα), έτσι δημιούργησε ένα κίνημα που μπουκόταρε τα εισαγώμενα προιόντα, σύμβολο πολιτικών ιδεών και ανεξαρτησίας.

Η Ελλάδα του μνημονίου που αποφάσισε να διακδικήσει τις αποζημιώσεις του Β' Π.Π. από τους Γερμανούς, δέχτηκε χλευασμό και απειλές και 'μάθημα', για μια ακόμα φορά, από τη χώρα που διεκδικεί τη θέση της στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Ο Σόιμπλε σύγχισε για μια ακόμα φορά το πανελλήνιο με τις δηλώσεις του. Οι κυβερνητικοί μας εκπρόσωποι απάντησαν με... περίσσια 'λεβεντιά' - θα τις κάνουμε τις  μεταρρυθμίσεις, μωρέ, θα είμαστε καλά παιδιά, αλλά δώσε και τίποτα από τα χρωστούμενα! Ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δια στόματος Γλέζου απάντησε στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών λέγοντας ότι είναι «αγνώμων γιατί δεν αναγνωρίζει τη σημαντική συνεισφορά του ελληνικού λαού, που με την αντίστασή του βοήθησε να εδραιωθεί η δημοκρατία στην Ευρώπη. Ή μήπως αυτή την αντίσταση θέλει να εκδικηθεί;»

Τα πράγματα είναι απλά, χρειάζεται μόνο να γίνει μια αρχή. Δεν μπορείς να θες και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή. Να γκρινιάζεις για τους κακούς Γερμανούς και πόσο άδικα συμπεριφέρονται στους Έλληνες κι από την άλλη να στηρίζεις την αγορά τους γιατί τα προϊόντα τους είναι 'καλά' και πολλές φορές πιο 'φτηνά'. Κάνε το αυτονόητο. Κάνε ό,τι έκανε και ο Γκάντι. Σφάξε τους με το βαμβάκι, χωρίς γκρίνια και με υπερηφάνεια. Είναι ντροπιαστικό να πίνεις φτηνό χυμό φρούτων φτιαγμένο από ελληνικά φρούτα ή άλλων χωρών του Νότου και μετά να παραπονιέσαι γιατί δεν σε σέβονται. Είναι ντροπή να στηρίζουν κάποιοι ΑΚΟΜΑ τα γερμανικά καταστήματα γιατί εκεί τα βρίσκουν πιο φτηνά! 

Κάνε αντίσταση με το κεφάλι ψηλά! Τέρμα στα Γερμανικά προϊόντα, συσκευές, καλλυντικά, χαρτικά, είδη καθαρισμού και ο,τιδήποτε άλλο. Τέρμα στο Made in Germany. Και θα δούμε μετά αν θα τους αρέσει!

"Σφάξε με το βαμβάκι"!!!

Τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλούνται από σήμερα να εφαρμόσουν πολύ πιο αυστηρά δημοσιονομικά κριτήρια, καθώς τίθενται σε ισχύ οι νέοι κανόνες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που προβλέπει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο.

Το λεγόμενο Δημοσιονομικό Σύμφωνο έχει επικυρωθεί από τις 16 εκ των 25 χωρών-μελών της ΕΕ που το αποδέχθηκαν. Η Βρετανία και η Τσεχία αποφάσισαν να μην υιοθετήσουν το σύμφωνο, που πάντως ούτως ή άλλως είναι νομικά δεσμευτικό για τις χώρες που ανήκουν στην 17μελή ευρωζώνη.
Μόνον οι χώρες που έχουν επικυρώσει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο θα μπορούν να ζητήσουν κεφάλαια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), το μόνιμο ταμείο 'διάσωσης' της ΕΕ.

Το Σύμφωνο υπαγορεύει ότι οι χώρες που το έχουν κυρώσει πρέπει να ενσωματώσουν τον λεγόμενο χρυσό κανόνα, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, στα Συντάγματά τους, ενώ προβλέπει επίσης την δημιουργία αυτόματων διορθωτικών μηχανισμών --περικοπές δαπανών, αυξήσεις φόρων-- όταν ο στόχος αυτός δεν επιτυγχάνεται.

Τα λεγόμενα διαρθρωτικά ελλείμματα, που δεν συνδέονται με τις προσωρινές συνέπειες των οικονομικών υφέσεων, πρέπει να περιορίζονται κάτω από το 0,5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) κάθε χώρας. Εξαιρέσεις επιτρέπονται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις.
Οι χώρες το δημόσιο χρέος των οποίων υπερβαίνει το όριο που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (60% του ΑΕΠ) καλούνται να το μειώνουν κατά 5% ανά έτος. Αντιστρόφως, οι χώρες που τηρούν το όριο μπορούν να έχουν υψηλότερα διαρθρωτικά ελλείμματα, έως και 1% του ΑΕΠ τους.

Οι χώρες με ελλείμματα που υπερβαίνουν το 3% του ΑΕΠ τους θα αντιμετωπίζουν αυτόματα κυρώσεις, εκτός αν μια πλειοψηφία κρατών-μελών της ευρωζώνης το αποτρέπει. Πολλές χώρες απέχουν πολύ από αυτούς τους στόχους, όπως η Γαλλία, η οποία θα κληθεί να καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες το 2013 για να φθάσει το όριο του 3%.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εντέλλεται να κρίνει εάν και κατά πόσον οι χώρες εφαρμόζουν τους κανόνες για τα δημοσιονομικά τους όπως οφείλουν και θα είναι σε θέση να τους επιβάλλει πρόστιμα που θα ανέρχονται έως και στο 0,1% του ΑΕΠ τους εάν θεωρεί ότι τους παραβιάζουν.


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Βραβείο Νόμπελ στην ΕΕ; Βραβείο Όσκαρ για υποκριτική/υποκρισία να έπαιρνε καλύτερα...