 Όλα τα έχει ο μπαξές στη συνάντηση στο Νταβός: Κλιματική αλλαγή, 'βιώσιμη ανάπτυξη' και υγεία - κι όλο μαζί Ατζέντα 21!!! Σύμφωνα με το stockwatch.com.cy: // Από το 1971 και κάθε χρόνο, για τέσσερις ημέρες στο τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου ηγέτες σημαντικών χωρών, κορυφαίων οικονομικών οργανισμών κι επιχειρήσεων και ακαδημαϊκοί, συγκεντρώνονται κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας στο τουριστικό θέρετρο της Ελβετίας, Νταβός, για τις εργασίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Συνέδριου. Το φετινό συνέδριο θα λάβει χώρα από την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου και μέχρι το Σάββατο 25 τρέχοντος και έχει ως θέμα «Η Αναμόρφωση του Κόσμου: Συνέπειες για την κοινωνία, την πολιτική και τις επιχειρήσεις». Οι οργανωτές αναμένουν τη συμμετοχή περισσοτέρων από 2.500 επιφανών προσωπικοτήτων, ανάμεσά τους και 40 ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων, όπως οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ιταλίας, του Ισραήλ και της Αυστραλίας, η πρόεδρος της Βραζιλίας, οι ηγέτες του Μεξικού και της Νοτίου Κορέας και για πρώτη φορά από το 2004 ο πρόεδρος Ρουχανί του Ιράν. Επίσης ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν γκι-Μουν, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, κορυφαία στελέχη της Κομισιόν και υπουργοί Οικονομικών μεγάλων χωρών, μεταξύ αυτών κι ο Τζακ Λιου των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Κλάους Σουάμπ, οι σύνεδροι θα προσπαθήσουν στη διάρκεια των εργασιών του (που περιλαμβάνει και περισσότερες από 250 κεκλεισμένων των θυρών συνεδριάσεις και συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης) να προωθήσουν ορισμένες από τις πιο περίπλοκες προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου και της ψηφιακής εποχής. Αυτές μπορούν να αφορούν σε κρίσεις όπως το Μεσανατολικό, αλλά και σε θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, οι αναπτυξιακοί στόχοι του 2015, η βιώσιμη ανάπτυξη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κι η ανεργία που μαστίζει περισσότερο απ’ όλα τα στρώματα τους νέους. Επίσης οι οικονομικές προοπτικές στις μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, το Μεξικό και η Ρωσία, καθώς και το μέλλον της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Ειδικά για το θέμα της υγείας, ο διευθύνων σύμβουλος του φόρουμ Ρόμπερτ Γκρίνχιλ υποστηρίζει ότι αυτή τη στιγμή είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για να αναβαθμιστεί στη διεθνή ατζέντα. «Ενώ την τελευταία 5ετία η κρίσιμη κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής των συμμετεχόντων στο Φόρουμ του Νταβός, αυτή τη χρονιά υπάρχει η αίσθηση ότι βγαίνει η εντατική και μπαίνει στην ανάρρωση. Έτσι, την ίδια στιγμή που μεταφορικά αναζητούμε πώς να εξυγιάνουμε την οικονομία, μια καλή αρχή μπορεί να είναι μέσω της βελτίωσης της υγείας του πληθυσμού», είπε. Για το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν γκι-Μουν, η βασική προτεραιότητα στο Φόρουμ είναι η προώθηση της κοινής δράσης δημόσιας και ιδιωτικής συνεργασίας για την κλιματική αλλαγή. Ήδη, οι ηγέτες του Φόρουμ έχουν συμφωνήσει να συνεργαστούν με τα Ηνωμένα Έθνη σε σειρά δράσεων, ενόψει και της ειδικής συνόδου κορυφής που θα λάβει χώρα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, το Σεπτέμβριο του 2014. Οι τομείς δράσης καλύπτουν τη μείωση της αποψίλωσης των δασών και της ερημοποίησης εδαφών, των εκλυόμενων ρύπων και την ανάπτυξη 'βιώσιμων' λύσεων και πράσινων επενδύσεων. Όλα αυτά εντάσσονται στο πλαίσιο της Ατζέντα του 2020 και καλύπτονται με μετρήσιμα οφέλη για την ανθρωπότητα, σε κάθε τομέα. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ θεωρεί αυτές τις πρωτοβουλίες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα ως μεγάλης σημασίας για την τόνωση της βιώσιμης ανάπτυξης, με χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και ανυπομονεί να δει τι θα προκύψει στο φετινό Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Επιγραμματικά, στα υπόλοιπα θέματα συμπεριλαμβάνονται:
Προσκήνιο και Παρασκήνιο Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ αυτοαποκαλείται ανεξάρτητος μη κυβερνητικός οργανισμός και ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1971 από το γεννημένο στη Γερμανία καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Κάλους Σουάμπ και ηγέτες μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, υπό την ηγεσία της ΕΟΚ και ευρωπαϊκών βιομηχανικών ενώσεων. Μέχρι το 1987 που πήρε τη σημερινή του ονομασία, λεγόταν Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διοικήσεως. Μέλη του είναι 1.000 από τις μεγαλύτερες διεθνείς επιχειρήσεις, με στρατηγικούς εταίρους 100 πολυεθνικές, από τις μεγαλύτερες του κόσμου, επιλεγμένες από διαφορετικά μέρη του πλανήτη και με διαφορετικούς κύκλους εργασιών. Αυτό εξασφαλίζει στο Φόρουμ και οικονομική ευρωστία/ανεξαρτησία, αλλά και διευρυμένο πεδίο δράσης που καλύπτει σχεδόν όλη τη διεθνή θεματολογία. Πέραν όμως των θεμάτων του συνεδρίου, εξ ίσου ενδιαφέρουσες είναι οι υψηλού επαφές που λαμβάνουν χώρα στο περιθώριο των εργασιών του κι ορισμένες φορές καταλήγουν σε ιστορικές συμφωνίες. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται η συμφωνία Παπανδρέου – Οζάλ το 1988, η κοινή παρουσία του προέδρου Ντε Κλερκ και του Νέλσον Μαντέλα, και συμφωνία του τότε υπουργού Εξωτερικών Σιμόν Πέρεζ και του προέδρου του PLO Γιασέρ Αραφάτ για τη Γάζα και την Ιεριχώ το 1994. Για τον Σιμόν Πέρεζ, ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μοναδική στιγμή στο Νταβός, καθώς το 2009 ενεπλάκη σε έντονη δημόσια τηλεοπτική αντιπαράθεση με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, η οποία αποτέλεσε και την απαρχή της όξυνσης των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων. Αν φέτος λάβει χώρα κάποια παρόμοια ιστορική στιγμή, αυτή μάλλον θα πρέπει να έχει σχέση με το Ιράν, του οποίου ο μετριοπαθής πρόεδρος επιστρέφει στο Φόρουμ για πρώτη φορά μετά το 2004. // Το λυσάρι της AllNewz:
0 Comments
“ Τα μεγάλα μυστικά κρύβονται πάντα σε κοινή θέα Τι γνωρίζουμε για την Ατζέντα 21; Σχεδόν τίποτα. Γιατί δεν γνωρίζουμε για την Ατζέντα 21; Γιατί η πληροφόρηση είναι ελάχιστη και διασκορπισμένη εδώ κι εκεί. Έτσι το φρόντισαν. Όμως η Ατζέντα 21 υπάρχει από το 1992, χρονιά υπογραφής της, κι έκτοτε εφαρμόζεται καμουφλαρισμένα, κάτω από ένα προσωπείο το οποίο ονόμασαν "βιώσιμη ανάπτυξη".  Η επίσημη εκδοχή, ή αλλιώς, το όμορφο παραμύθι... Τον Ιούνιο του 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δόθηκε τελικά ένα βροντερό παρών από κυβερνητικές αντιπροσωπείες 178 κρατών μελών του ΟΗΕ, μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και άλλων τοπικών αρχών, αντιπρoσώπους αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών οργανώσεων 120 χωρών, επιστήμονες και ερευνητές από ολόκληρο τον πλανήτη, προκειμένου να εξετασθούν ζητήματα για την ανάπτυξη και το περιβάλλον στον 21ο αιώνα. Στο συνέδριο αυτό υπογράφηκαν διάφορα Ντοκουμέντα μεταξύ αυτών και αυτό που ονομάζεται Agenda 21. Στις περίπου 400 σελίδες και 4ο κεφάλαια του αναγράφονται τα κεντρικά σημεία που αφορούν στην αντιμετώπιση των βασικών προβλημάτων του 21ου αιώνα σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη και τη σύνδεσή τους με το περιβάλλον, καθώς και τρόποι με τους οποίους η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αντιδράσει, έτσι ώστε να αντιμετωπισθούν τα φλέγοντα ζητήματα. Τα ΜΜΕ τότε, έδειξαν τεράστιο και πρωτοφανές ενδιαφέρον και ανέδειξαν το συνέδριο του Ρίο ως το πολιτικό γεγονός της χρονιάς, όπου για πρώτη φορά βρήκαν τόση μεγάλη απήχηση θέματα που άπτονται των περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών ζητημάτων. Έκτοτε... σιωπή... Το ντοκουμέντο για την Agenda 21, το οποίο αποτέλεσε την απαρχή για την εφαρμογή της αειφόρου και βιώσιμης ανάπτυξης ως ολοκληρωμένου εναλλακτικού κοινωνικού, οικονομικού και περιβαλλοντικού μοντέλου, για τον 21ο αιώνα, υπογράφτηκε από όλους (μεταξύ αυτών και από την Ελλάδα). "Η Agenda 21 μπορεί να δώσει μια μεγάλη ώθηση προς την σωστή την κατεύθυνση και πολλές χώρες έχουν ήδη προχωρήσει στην εφαρμογή της", λένε... ...και η αλήθεια πίσω από αυτό. Σε κάθε φράση σχεδόν του τεράστιου αυτού κειμένου υπάρχει η λέξη 'βιώσιμος/η'. Και στ' όνομα αυτής της λέξης, και κάνοντάς την φλάμπουρο, ξεκινάει η σταυροφορία του ΟΗΕ, ακριβώς σαν εκείνη των σταυροφόρων που στο όνομα του Χριστού ξεκλήρησαν ολόκληρους λαούς προκειμένου να επιβάλουν τη δική τους 'αλήθεια' - κάτι σαν το 'ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'. Αλλά, πριν δούμε την Ατζέντα, ας δούμε τι εκπροσωπεί ο ΟΗΕ: Ο ΟΗΕ αποτελείται από τα κράτη-έθνη, δηλαδή τις κυβερνήσεις τους. Αν, όμως αναλογιστεί κανείς ότι στις μέρες μας οι κυβερνήσεις υποκύπτουν στα συμφέροντα των μεγάλων εταιρικών μονοπωλίων, τότε εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα ότι ΟΗΕ θα μπορούσε να σημαίνει: Οργανισμός Ηνωμένων Εταιρειών. Είναι ένας οργανισμός όπου εταιρείες όπως η Μονσάντο χαίρουν μεγάλης εκτίμησης γιατί (κόντρα στην αειφόρο ανάπτυξη που υποτίθεται υπερασπίζεται η Α 21) θεωρούνται ότι ταΐζουν φτωχούς λαούς. Είναι ένας οργανισμός όπου άτομα σαν τον Ρόκφελερ έχουν για δεύτερη κατοικία (μπορεί και κύρια). Είναι ένας οργανισμός που δεν ντρέπεται να κάνει χλιαρές δηλώσεις μπροστά σε θέματα γενοκτονιών (δεν αναγνώρισε ποτέ τη γενοκτονία στο Νταρφούρ από τον δικτάτορα Αλ Μπασίρ ως τέτοια) και δεν ντρέπεται να δηλώσει ότι "δεν είναι ψυχολογικά έτοιμοι" να λύσουν το θέμα της πείνας στη Σομαλία. Τέλος, είναι ο οργανισμός, που όπως έχει ομολογήσει σε δηλώσεις του ο Ζ. Μπρεζίνσκι, που θα εκφράσει (ήδη το κάνει) την παγκόσμια διακυβέρνηση. Με αυτό το σκεπτικό, η άλλη του μετάφραση είναι: Οργανισμός Ηνωμένων Εγκληματιών. (*) Η Ατζέντα 21 είναι ένα 'bluprint', δηλαδή ένα σχέδιο προς εφαρμογή, όπου κυριαρχούν 2 λέξεις: 'sustainable' και 'development'. Η πρώτη στα Ελληνικά έχει αποδοθεί ως 'βιώσιμη' (ή αειφόρος) και η δεύτερη ως 'ανάπτυξη'. Σημειώστε, όμως τις πολλαπλές έννοιες της δεύτερης, γιατί έχουν τη σημασία τους:
 Τα Κεφάλαια της Α 21 είναι 40 και χωρίζονται σε 4 τομείς:
Όπως καταλαβαίνετε είναι σχεδόν αδύνατον να αναφερθούν όλα τα κεφάλαια αναλυτικά εδώ, πόσο μάλλον να 'ερμηνευτούν' και όχι απλά να 'μεταφραστούν', κάτι που σκοπίμως δεν έχει γίνει στα Ελληνικά. Γιατί άλλωστε; Πρέπει να γνωρίζετε τι σας περιμένει; Το κείμενο των 400 σελίδων με μια πρώτη ματιά φαντάζει δίκαιο και μάλιστα... πολύ 'κομμουνιστικό'. Η ισότητα και η δικαιοσύνη ανάμεσα στους λαούς και στις κοινωνικές τους ομάδες δίνει και παίρνει. Ο σεβασμός στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, στα ήθη και στα έθιμα, άλλο τόσο. Αλλά όταν αρχίζεις να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές και να βλέπεις και την εφαρμογή της 21 χρόνια μετά, τότε αποκαλύπτεται το προσχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της ισοπέδωσης των λαών και όλων, μα ΟΛΩΝ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Οι πρώτοι αναλυτές που μίλησαν ξεσκεπάζοντας την Α 21 δέχτηκαν χαρακτηρισμούς όπως 'συνωμοσιολόγοι', μα τόσα χρόνια εφαρμογής της στα μουλωχτά, πλέον είναι πολύ πιο εύκολο και να την εξηγήσεις και να την κατανοήσεις. Οι αποφάσεις της και τρόποι επιβολής της έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα, αλλά και 'τοπικό' ώστε να καλύπτει τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας αλλά και κάθε περιφέρειας χώρας και δήμου. Αυτή ονομάζεται 'Τοπική Ατζέντα 21". Για την καλύτερη εφαρμογή, ή μάλλον επιβολή της Α 21 πρέπει να γίνουν αποδεκτά από όλους:
Με όσο πιο σύντομα λόγια γίνεται αναφέρουμε ενδεικτικά μερικούς από τους στόχους της Α 21. Να σημειωθεί ότι προς αποφυγήν της συνεχούς αναφοράς της στα διάφορα κράτη και τοπικές περιφέρειες, οι στόχοι ΔΕΝ αναφέρονται ΣΚΟΠΙΜΑ ως Ατζέντα 21, αλλά έχουν πάρει ξεχωριστές ονομασίες:
Όπως καταλαβαίνετε για να παρουσιαστούν όλα τα κεφάλαια και με παραδείγματα απαιτείται χρόνος για γράψιμο αλλά και διάβασμα. Για όλα και σε όλα έχει αναφορά η Α 21, τίποτα δεν αφήνει να πάει χαμένο. Ούτε τα χημικά και πυρηνικά απόβλητα για τα οποία δίνει ιδιαίτερη σημασία, Αυτή τη σημασία, λοιπόν, σκοπεύουμε να ζήσουμε σύντομα με τα χημικά όπλα της Συρίας να περιδιαβαίνουν τις θάλασσες πλάι στην Κρήτη και να πειραματίζονται με νέα κόλπα, όπως η υδρόλυση εν πλω! (Συνέντευξη του κου Νίκου Κατσαρού σχετικά με τα χημικά όπλα της Συρίας - Να αποτρέψουν Ελλάδα και Ε.Ε. την καταβύθιση των χημικών της Συρίας στα ανοιχτά της Κρήτης - Αντιδράσεις για την καταστροφή χημικών δυτικά της Κρήτης - SOS: Φέρνουν τα χημικά της Συρίας στα ανοικτά της Κρήτης! -Όχι της Αλβανίας για την καταστροφή των χημικών της Συρίας) Αυτή είναι η μεγάλη υποκρισία τους!!! Αυτή είναι η 'βιώσιμη ανάπτυξη'!!! Και μιας και ετοιμαζόμαστε για δημοτικές εκλογές, το τέρας που ονομάζεται Καλλικράτης, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα γέννημα θρέμμα της Ατζέντας 21. Μεγάλοι δήμοι, μικρά μπάτζετ και ο ιδιωτικός τομέας ευπρόσδεκτος να μας σώσει! Επίλογος: Ό, τι 'στραβό', περίεργο', κουφό' και 'ανεξήγητο' βλέπεις να γίνεται, είναι απλά.... Ατζέντα 21!!! Όπως υποσχεθήκαμε, συνεχίζουμε την προσπάθεια να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός για το τι υπέγραψε ο Μητσοτάκης το 1992, τι εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και τι αποσιωπούν όλα τα κόμματα της υποτιθέμενης αριστεράς. Σας είχαν πει οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια; Ε, αυτό θα γίνει, με την άκρως 'κομμουνιστική' Ατζέντα 21!!! * © AllNewz Το συγκεκριμένο άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και παρακαλούμε να αναδημοσιεύεται ΜΟΝΟ μέχρι το σημείο του αστερίσκου (*) και μετά να αναγράφεται η λέξη 'συνέχεια' ώστε ο αναγνώστης να έχει πρόσβαση και στα διάφορα λινκ που αναφέρονται. Αυτή την στιγμή το νόμιμο όριο είναι τα 14 χρόνια. Και σκέφτονται να το κατεβάσουν κι άλλο, γιατί η οικογένεια βασίζει το εισόδημα της στην εργασία των παιδιών τους. Για κάποιες χώρες είναι απαγορευτικό να κάνεις παιδί, ενώ για άλλες τα ίδια τα παιδιά τιμωρούνται με την απώλεια της παιδικής τους ηλικίας από πολύ νωρίς. Όπως και να το πάρεις, οι παγκόσμια διεφθαρμένοι κάτοχοι του πλούτου της γης, μισούν θανάσιμα τα παιδιά....  Το νομοσχέδιο νομιμοποίησης της ανήλικης εργασίας από τα 12 έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στη Βολιβία. Ο Βολιβιανός πρόεδρος Evo Morales, ο οποίος έχει δουλέψει από πολύ μικρή ηλικία, έχει στο πρόσφατο παρελθόν εναντιωθεί νομοσχεδίου που θα απαγόρευε την παιδική εργασία. Όμως το πιο ανατριχιαστικό δεν είναι τι κάνει η Βολιβία, ο πρόεδρός της και η κοινωνία της χώρας, αλλά τι θέσει παίρνει ο ΟΗΕ. Η εκπρόσωπος της UNICEF στη Βολιβία, Katarina Johansson Mekoulou, λέει ότι η οργάνωση στέκεται πλάι στα παιδιά και ενάντια στα μέτρα, ώστε να προστατευθούν τα παιδιά από τις επικίνδυνες εργασίες, όπως είναι αυτές στις καλλιέργειες και στα μεταλλεία. Δηλαδή... οι άλλες επιτρέπονται; Επιτρέπονται, κατ΄αυτούς, γιατί για αυτά τα παιδιά η εργασία σημαίνει 'επιβίωση'. Τώρα για το ποιος είναι το αφεντικό. πόσο πληρώνονται αυτά τα παιδιά, κάτω από ποιες συνθήκες σκλαβιάς δουλεύουν και αν έχουν δικαίωμα στην υγεία και στην παιδεία ίδιο με των παιδιών του αφεντικού τους... ούτε λόγος! Κι αν νομίζετε ότι η Βολιβία θα αργήσει να έρθει και στις δυτικές χώρες, ξανα-νομίστε το, η Ελλάδα τουλάχιστον είναι πολύ, μα ΠΑΡΑ πολύ κοντά! [Ζήτω!!! Γίναμε κι επισήμως Αφρική!]  Εξάλλου, η ταφόπλακα των λαών που έχει σχεδιαστεί από τον ΟΗΕ κι ονομάζεται Ατζέντα 21, το έχει ήδη προβλέψει από το 1992, ημερομηνία επίσης υπογραφής της. Δεν μιλάει για 'εξάλειψη' της ανήλικης εργασίας, το αντίθετο, την κατοχυρώνει μέσω ... 'δικαιωμάτων' των παιδιών. Δείτε τι ακριβώς γράφει το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25 για την νεολαία:
Απάντησε μου, λοιπόν, καλέ μου αναγνώστη, στα ακόλουθα ερωτήματα μου:
Δεν νομίζω να έχει γραφτεί πιο ύπουλο κείμενο, να έχει φτιαχτεί πιο σατανικό προσχέδιο από αυτό που ονομάζεται Ατζέντα 21, και γι' αυτό λίγο λίγο θα σας το παρουσιάζουμε. Ήδη μπορείτε να δείτε κάποια κεφάλαια που έχουμε 'μεταφράσει', παίρνοντας αφορμή διάφορα γεγονότα στην πατρίδα μας αλλά και παγκοσμίως. Πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα το ολοκληρώσουμε την παρουσίαση και των 400 σελίδων και θα πούμε και πως ΗΔΗ εφαρμόζονται σε τοπικό επίπεδο. Στόχος μας να μην μείνει ούτε ένας Έλληνας που να μην έχει μάθει γι' αυτήν και να μην έχει κατανοήσει ότι Ό,ΤΙ μας συμβαίνει δεν έτυχε, αλλά πέτυχε! Προς το παρόν, καμάρωσε τι ακριβώς θέλουν να νομιμοποιήσουν στη Βολιβία, με την ανοχή και πλέρια υποκρισία του ΟΗΕ και που σύντομα ετοιμάζουν και στη χώρα σου.
© AllNewz (όροι χρήσης - Διαβάστε προσεκτικά τους όρους & σε ποια μπλογκ απαγορεύουμε την αναδημοσίευση) Από το χειμώνα της δυσαρέσκειας στο φόρο της κρεβατοκάμαρας και το βρετανικό success story  Αν έπρεπε να συγκρατήσει κανείς μια εικόνα για το σύγχρονο κοινωνικό κράτος και το οικονομικό succes story στη Μεγάλη Βρετανία του 2013, αυτή θα ήταν αναμφισβήτητα οι επιχειρήσεις που πραγματοποιούσε η βρετανική αστυνομία για να «κλέβει» τα υπάρχοντα αστέγων. Σε μια προσπάθεια να περιορίσουν, όπως υποστήριζαν το φαινόμενο των ανθρώπων που κοιμούνται στους δρόμους, αστυνομικοί λάμβαναν εντολές να προχωρούν σε κατασχέσεις του φαγητού, των κουβερτών ή ακόμη και των χαρτονιών που χρησιμοποιούσαν οι άστεγοι για να προστατευτούν από το κρύο. Η Μάργκαρετ Θάτσερ θα ήταν σίγουρα υπερήφανη αν έβλεπε τα «αγόρια» της, όπως αποκαλούσε τους ένστολους του στρατού και της αστυνομίας, να επιβάλλουν ένα μέτρο το οποίο όχι μόνο δεν δίνει λύση σε κανένα πρόβλημα αλλά θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων που η δική της πολιτική πέταξε στους δρόμο. Οι Βρετανοί είναι βέβαια συνηθισμένοι εδώ και δεκαετίες να παρακολουθούν τις κυβερνήσεις τους να επιβάλλουν οικονομικά μέτρα τα οποία προκαλούν θυμηδία ή οργή στον υπόλοιπο πλανήτη. Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται ενδεχομένως την απόφαση του πρωθυπουργού Τζέιμς Κάλαχαν το 1978 να διακόπτει από πολύ νωρίς το πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης προκειμένου οι πολίτες να πηγαίνουν νωρίτερα για ύπνο και να μην καταναλώνουν πολλά καύσιμα για θέρμανση. Το μόνο αποτέλεσμα που έφερε βέβαια η συγκεκριμένη απόφαση ήταν ότι ύστερα από εννέα μήνες παρατηρήθηκε έκρηξη στον αριθμό των γεννήσεων καθώς οι Βρετανοί είχαν βρει έναν άλλο τρόπο να περνάνε τις κρύες νύχτες του λεγόμενου «χειμώνα της δυσαρέσκειας». Επιβεβαιώνοντας ότι η λιτότητα περνά πάντα από το κρεβάτι, οι Βρετανοί ονόμασαν το χαράτσι που τους επιβλήθηκε στα μέσα του 2013 «φόρο της κρεβατοκάμαρας» αφού υπολογίζεται με βάση τα υπνοδωμάτια που περισσεύουν σε κάθε σπίτι. Κάθε οικογένεια δηλαδή πλήρωνε ένα είδος φορολογικού «πρόστιμου» αν υπήρχαν δωμάτια στα οποία δεν κοιμόταν κανένας. Το αποτέλεσμα, εκτός από ξεκαρδιστικούς τίτλους στις βρετανικές εφημερίδες, ήταν τρομακτικό για τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Τουλάχιστον 50.000 άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο άμεσης έξωσης καθώς αδυνατούσαν να πληρώσουν στους ιδιοκτήτες των σπιτιών το χαράτσι που περιλαμβανόταν πλέον στο νέο ενοίκιο. Ο φόρος της κρεβατοκάμαρας θύμισε σε αρκετούς τον περίφημο «κεφαλικό φόρο που είχε επιχειρήσει να επιβάλει η Μάργκαρετ Θάτσερ το 1991 προκαλώντας την μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη που είχε γνωρίσει το Ηνωμένο Βασίλειο από τη δεκαετία του ’60 και η οποία σηματοδότησε και το πολιτικό τέλος της “σιδηράς κυρίας”. Ενώ όμως χιλιάδες Βρετανοί «γιόρτασαν» φέτος το θάνατο της Θάτσερ με ολονύχτια πάρτι σε όλη τη χώρα, πολλοί λιγότεροι ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για το φόρο της κρεβατοκάμαρας. Η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στη Βρετανία ήδη από το 2008 και η οποία κλιμακώθηκε μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κάμερον άρχισε να δείχνει από φέτος το τρομακτικό της πρόσωπο κυρίως στους νέους και τους συνταξιούχους. Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους η κυβέρνηση προωθεί προγράμματα σύγχρονης δουλείας στα οποία οι μακροχρόνια άνεργοι νέοι θα εργάζονται χωρίς να πληρώνονται με μοναδικό αντάλλαγμα ορισμένα επιδόματα πρόνοιας. Παράλληλα η κυβέρνηση Κάμερον ετοιμάζεται να δεσμεύσει και μια ολόκληρη γενιά φοιτητών σε ιδιωτικές εταιρείες καθώς επιχειρεί να να ιδιωτικοποιήσει τα χρέη των φοιτητικών δανείων ακολουθώντας το καταστροφικό παράδειγμα των Ηνωμένων πολιτειών. Την ίδια ώρα τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νέοι βρίσκονται πλέον στην ανεργία και αναγκάζονται να διακόπτουν τις εισφορές τους στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και ίδιως στα ιδιωτικά ταμεία που προωθούν διαδοχικές κυβερνήσεις. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική των δυο τελευταίων δεκαετιών στο χώρο της ασφάλισης δημιουργεί ένα εφιαλτικό τοπίο για τους μελλοντικούς συνταξιούχους οι οποίοι όχι μόνο δεν συμπληρώνουν τα συντάξιμα χρόνια αλλά βλέπουν και τις συντάξεις τους να κινδυνεύουν από τις «έξυπνες τοποθετήσεις» των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο. Το δεύτερο τμήμα του πληθυσμού που ένοιωσε τις επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας ήταν οι ηλικιωμένοι που είδαν τα επιδόματα τους να ψαλιδίζονται. Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο συνταξιούχοι και άτομα με ειδικές ανάγκες έχασαν οριστικά την πρόσβαση σε επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας. Ως απάντηση σε αυτή την κατάσταση μεγάλο τμήμα του βρετανικού Τύπου επιχειρεί να διασώσει το προφίλ του υπουργού οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν υποστηρίζοντας ότι χάρη στη λιτότητα η βρετανική οικονομία θα ξεπεράσει αυτή της Γαλλίας και της Γερμανίας μετά το… 2030. Στηριζόμενος σε αμφιλεγόμενες προβλέψεις ότι η βρετανική οικονομία εξέρχεται από την ύφεση των τελευταίων χρόνων και θα παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης 2.8% για το 2014, ο Όσμπορν επιχειρεί να κρύψει κάτω από το χαλί την σημαντική μείωση επενδύσεων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, την οποία προκάλεσε η πολιτική του. Ακόμη και αν αγνοήσει κανείς το τεράστιο κοινωνικό κόστος η πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης χαρακτηρίστηκε ως αποτυχημένη ακόμη και από συντηρητικά έντυπα όπως ο Νιου Γιόρκερ, που δεν φημίζονται για τις προοδευτικές αλλά ούτε καν για τις κεινσιανού τύπου απόψεις τους. Οι συντάκτες του περιοδικού αποδίδουν την ασθενική αύξηση του ΑΕΠ σε τεχνάσματα της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας η οποία δημιούργησε μια τεχνητή αίσθηση ανάπτυξης με την πολιτική χαμηλών επιτοκίων και τις παρεμβάσεις στην αγορά ακινήτων που τόνωσαν προς στιγμήν τον κλάδο των κατασκευών. Μια τέτοια πολιτική θα δείξει σύντομα τα όριά της. Και οι άστεγοι του Λονδίνου που πρέπει να κρύβουν πλέον τις κουβέρτες τους για να μην τις κλέψει η αστυνομία έχουν καταλάβει καλύτερα από όλους το πραγματικό πρόσωπο της «ανάπτυξης». --------------------------------------- Ένα ακόμα πολύ καλό άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου, το μόνο που θα επιθυμούσαμε, κάποια στιγμή όλα αυτά να τα συνδυάσει με το επίσημο 'blueprint' (κυανοτυπία # μτφ. λεπτομερές (προ)σχέδιο) που λέγεται Ατζέντα 21.  Το κράτος θα νοικιάζει σπίτια στους άστεγους Προετοιμάζουν μαζικά συσσίτια με έκτακτα κονδύλια από την Ε.Ε. και θα διαθέτουν φθηνά «νέα προσφυγικά» για τα θύματα των εξώσεων - Οι Ευρωπαίοι εταίροι μάς δίνουν τώρα τα κονδύλια που έστελναν στον Τρίτο Κόσμο. Αφρική και με τη σφραγίδα της Ε.Ε. γίνεται η Ελλάδα, η οποία βιώνει μια πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τα κεκτημένα ετών ανθρωπιστική κρίση. Ειδικότερα, οι προτάσεις και οι παρασκηνιακές συζητήσεις των Ευρωπαίων εταίρων εντάσσουν τη χώρα μας, μαζί με άλλες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, σε ένα ιδιότυπο καθεστώς χώρας «υπό ανθρωπιστική κρίση». Ετσι, μπορεί η Ελλάδα από την προηγούμενη Τετάρτη να ανέλαβε για πέμπτη φορά στην ιστορία της την προεδρία της Ε.Ε., όμως ταυτόχρονα οι Βρυξέλλες, βλέποντας το αδιέξοδο και τον τρόπο με τον οποίο η χώρα χειμάζεται, αποφάσισαν να αλλάξουν προσανατολισμό και να στρέψουν το Ευρωπαϊκό Σώμα Εθελοντών Ανθρωπιστικής Βοήθειας (European Voluntary Humanitarian Aid Corps) προς χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και όπου αλλού η Ευρώπη βλέπει «κοινωνικές αποκλίσεις». Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πηγές του «ΘΕΜΑτος», ήδη στην Ε.Ε. έχει ανοίξει για τα καλά μια πολύ σοβαρή συζήτηση για τη χώρα μας. Ο λόγος για την υιοθέτηση του πλέγματος των επονομαζόμενων «κοινωνικών κατοικιών», δηλαδή της δημιουργίας ειδικών καταλυμάτων στο πρότυπο της Ολλανδίας του 20ού αιώνα, αλλά και της θατσερικής Βρετανίας, όπου θα φιλοξενούνται οι χιλιάδες πλέον νεοάστεγοι Ελληνες, καθώς και όσοι θα οδηγηθούν εκτός κατοικιών τους λόγω του κύματος εξώσεων που αναμένεται. Με τον δείκτη εξώσεων μισθωτών από κατοικίες να έχει αυξηθεί κατά 30% τα δύο τελευταία χρόνια και με 1,6 εκατομμύρια ανέργους, το θέμα της στέγης λαμβάνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις και ήδη από τον Μάιο η Ε.Ε. απασχολείται προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενός συστήματος οργανωμένης πλέον παροχής ανάλογης βοήθειας. Ετσι, το ζήτημα ερευνά ο επίτροπος Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ενταξης κ. Λάζλο Αντορ, καθώς οι άστεγοι στην Ε.Ε. είναι άνω των 4 εκατομμυρίων, με τους Ελληνες να ξεπερνούν πλέον τις 70.000, αν και η Κομισιόν δεν φαίνεται να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό. Σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός πως το συγκεκριμένο νούμερο αναλογικά με τον εθνικό μας πληθυσμό φέρνει την Ελλάδα στην υψηλότερη πλέον θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε., ενώ πηγές ανθρωπιστικών οργανώσεων αναφέρουν ότι ο αριθμός αυτός με την τάση που επικρατεί ενδέχεται πολύ σύντομα να ξεπεράσει τις 100.000! Θα πρέπει να τονίσουμε επίσης πως το μείζον πρόβλημα ήδη έχει τεθεί εκ μέρους των τροϊκανών (ομολογουμένως όχι με τρόπο ανθρωπιστικό αλλά κυνικό) σε δύο υπουργεία. Στο υπουργείο Εργασίας, αλλά και στο Ανάπτυξης, στο περιθώριο των συζητήσεων για τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις. Ειδικότερα, ο κ. Πολ Τόμσεν σε επιχειρηματολογία του για τους πλειστηριασμούς και τους κινδύνους αθρόων εξώσεων είχε συγκεκριμένα αναφερθεί στο μοντέλο της «κοινωνικής στέγης» αφήνοντας εμβρόντητους τους Ελληνες διαπραγματευτές. Παράλληλα, και η κυβέρνηση διά του ευρωβουλευτή κ. Κώστα Πουπάκη από τη Ν.Δ. έθεσε έμμεσα το ζήτημα διερεύνησης του περιθωρίου παροχής βοήθειας στην Κομισιόν. Ο κ. Πουπάκης σε ανύποπτο χρόνο τον Μάιο αναφέρθηκε στην ανάγκη πραγματοποίησης «επενδύσεων σε κοινωνικές κατοικίες και υπηρεσίες προς τους αστέγους μέσω διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων». Η σκέψη αυτή έχει ωριμάσει και πηγές αναφέρουν πως σύντομα θα υπάρξουν ανακοινώσεις εκ μέρους της Ε.Ε. και κατόπιν της δικομματικής κυβέρνησης. Φοβούνται τον αρνητικό αντίκτυπο πριν από τις ευρωεκλογές Βέβαια, το να ανακοινώνει μια κυβέρνηση -και μάλιστα ευρισκόμενη προ του φάσματος των ευρωεκλογών- «κοινωνικές κατοικίες» για αστέγους και απόρους σαφώς δεν αποτελεί ό,τι καλύτερο, καθώς και αδυναμία συγκράτησης μιας κοινωνίας που βρίσκεται στα κάγκελα διαφαίνεται και η αντιπολίτευση θα έχει κάθε δικαίωμα πλέον να μιλάει για «συστηματική φτωχοποίηση». Πάντως ήδη ο κ. Αντορ, αφού επισήμανε ότι τα κράτη-μέλη έχουν την κύρια αρμοδιότητα για την εφαρμογή της στεγαστικής πολιτικής, έχει ήδη προτείνει να αφιερωθεί το 20% της χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου στην κοινωνική ένταξη, μεταξύ άλλων, στην πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος των αστέγων, ενώ στις προτεραιότητες που προτείνονται για χρηματοδότηση του ΕΤΠΑ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) μετά το 2014 συμπεριλαμβάνονται ολοκληρωμένες στεγαστικές επενδύσεις. Η πρόταση αυτή είναι ήδη σε γνώση της κυβέρνησης Σαμαρά και αναμένονται σύντομα εξελίξεις. Ελλάδα όπως Αφρική Οι ίδιες έγκυρες πηγές ωστόσο τονίζουν στο «Πρώτο Θέμα» πως, εκτός της κοινωνικής στέγασης, έχει αποφασιστεί η Ελλάδα να συμπεριληφθεί σε ένα ειδικό καθεστώς, όπου με τρόπο σιωπηρό αλλά δυναμικό πλέον θα παρασχεθεί ανθρωπιστική βοήθεια. Πρόκειται για σχέδιο βάσει του οποίου μεγάλο μέρος των χρημάτων της συνολικής συνδρομής της Ε.Ε. προς τις αφρικανικές και υπανάπτυκτες ασιατικές χώρες για τα επόμενα πέντε χρόνια θα οδηγηθούν τελικά προς την Αθήνα αλλά και άλλες χειμαζόμενες χώρες του Νότου, με στόχο κυρίως τη σίτιση των νεόπτωχων, οι οποίοι ακόμη και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς σχημάτισαν ουρές προκειμένου να πάρουν ένα πιάτο φαΐ από τα συσσίτια των δήμων και της Εκκλησίας. Αναφερόμαστε σε χρήματα που αφορούν στη βοήθεια της Ε.Ε. όχι προς κράτη της Ενωσης αλλά προς εκτός της ηπείρου μας χώρες, όπου στρέφονται και τα European Voluntary Humanitarian Aid Corps. Η μετακύλιση αυτών των κονδυλίων δεν θα στερήσει πόρους προς τα άλλα φτωχά κράτη αλλά θα βασιστεί σε επικείμενη αύξηση των ευρωπαϊκών ανθρωπιστικών πόρων που σήμερα αγγίζουν τα 148 εκατ. ευρώ. Υπό το βάρος όμως των μεγάλων προβλημάτων εντός των χωρών-μελών τους, οι Βρυξέλλες δείχνουν να αλλάζουν σταδιακά γραμμή πλεύσης σε πολλά ανθρωπιστικά προγράμματα. Ταυτόχρονα προς την ίδια ανθρωπιστική κατεύθυνση θα οδηγηθούν και πόροι του ΕΣΠΑ για δράσεις υπέρ 50.000 άνεργων και νέων Ελλήνων. Σαφώς μια τέτοια επιλογή κάθε άλλο παρά «πανηγυρισμούς» θα πρέπει να ξεσηκώνει στη χώρα μας, αφού αποδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος που η εμμονή στη δημοσιονομική ορθοδοξία κύκλων της Ε.Ε. δημιούργησε, εξαθλιώνοντας εκατομμύρια συμπολιτών μας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως όταν το 2012 ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Σώμα Εθελοντών Ανθρωπιστικής Βοήθειας, η σκέψη ήταν η παροχή βοήθειας μονάχα σε χώρες όπως η Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και όπου αλλού συνηθίζουμε να αναφέρουμε ως «αναπτυσσόμενο κόσμο». Τα επείγοντα προβλήματα όμως που δημιούργησαν οι περιοριστικές οικονομικές πολιτικές στην Ευρώπη -και ειδικότερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και αλλού- οδηγούν σε αλλαγή της πολιτικής. Στο ίδιο μήκος κύματος, και οι Γιατροί του Κόσμου που ίδρυσαν παράρτημα το 1990 στην πατρίδα μας αλλάζουν πολιτική. Οπως τόνισε ο εκπρόσωπος του ελληνικού τμήματος κ. Νικήτας Κανάκης, ήδη ο φορέας στη χώρα μας αλλάζει προσανατολισμό συγκρατώντας το ανθρώπινο δυναμικό και τους πόρους του εντός ελληνικών συνόρων και όχι -όπως εκ του αρχικού του σκοπού όριζε- για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής. Μάλιστα πανευρωπαϊκά οι Γιατροί του Κόσμου ετοιμάζονται να θέσουν το ζήτημα της Ελλάδας σε ανοιχτή συζήτηση, ενώ η χώρα μας θα αποτελέσει θέμα διερεύνησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το κατά πόσο τα παιδιά τυγχάνουν της περίθαλψης και πρόνοιας που οφείλει να τους παρέχει. «Καταφύγια» αλά Θάτσερ  Το επονομαζόμενο ως «social housing» υπήρξε απότοκο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80. Πρόκειται για κατοικίες ιδιαίτερα χαμηλού (κοινωνικού) μισθώματος που εξασφαλίζουν ασφάλεια σε όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος της καθημερινότητας. Τα διαχειρίζονται τα τοπικά συμβούλια (οι δήμοι και κοινότητες δηλαδή) της Βρετανίας σε συνεννόηση με τις ΜΚΟ και άλλες κοινωνικές οργανώσεις ώστε να υπάρχει διαφάνεια και πρόκειται για κατοικίες (σ.σ.: η βρετανική ονομασία τους είναι «shelters», δηλαδή καταφύγιο) που ενοικιάζονται σε ευρεία βάση από το Δημόσιο μέσω προγραμμάτων στήριξης και στη συνέχεια παρέχονται σε αναξιοπαθούντες και αστέγους βάσει κοινωνικών πάντα κριτηρίων. Το επονομαζόμενο ως «social housing» υπήρξε απότοκο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80. Πρόκειται για κατοικίες ιδιαίτερα χαμηλού (κοινωνικού) μισθώματος που εξασφαλίζουν ασφάλεια σε όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος της καθημερινότητας. Τα διαχειρίζονται τα τοπικά συμβούλια (οι δήμοι και κοινότητες δηλαδή) της Βρετανίας σε συνεννόηση με τις ΜΚΟ και άλλες κοινωνικές οργανώσεις ώστε να υπάρχει διαφάνεια και πρόκειται για κατοικίες (σ.σ.: η βρετανική ονομασία τους είναι «shelters», δηλαδή καταφύγιο) που ενοικιάζονται σε ευρεία βάση από το Δημόσιο μέσω προγραμμάτων στήριξης και στη συνέχεια παρέχονται σε αναξιοπαθούντες και αστέγους βάσει κοινωνικών πάντα κριτηρίων. Για να ενταχθεί κανείς σε αυτά τα προγράμματα θα πρέπει να πληροί μια σειρά προϋποθέσεων σε επίπεδο εισοδήματος, εργασίας και προστατευόμενων μελών. Μάλιστα η Βρετανία έχει υιοθετήσει και ειδική αρχή ελέγχου αυτής της παροχής, τη λεγόμενη Homes and Communities Agency (HCA), που είναι υπεύθυνη για την εξεύρεση όσων κατοικιών θα ενοικιαστούν ή ακόμα και για την ανέγερσή τους. Στη χώρα μας έχουμε να δούμε τέτοιου είδους κατοικίες από τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, με τις περίφημες προσφυγικές πολυκατοικίες του Ελευθέριου Βενιζέλου, όπου στεγάστηκαν τα θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στην Ελλάδα της κρίσης, ήδη λειτουργεί το πρώτο πιλοτικό -ιδιωτικής όμως πρωτοβουλίας- πρόγραμμα «Κοινωνική Κατοικία» από τη ΜΚΟ PRAKSIS, με τελικούς λήπτες νοικοκυριά τα οποία βρίσκονται στα όρια της ένδειας. Αφορά την υποστήριξη μέσω της παροχής στοχευμένων ενεργειών οικογενειών που κινδυνεύουν άμεσα να μείνουν άστεγες. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε νοικοκυριά Ελλήνων, τα οποία κατά προσέγγιση αποτελούνται από τέσσερα μέλη. Η ύπαρξη ανήλικων τέκνων και η μεταβολή του εισοδήματος τα δύο τελευταία έτη αποτελούν βασικές προϋποθέσεις. Η γεωγραφική έκταση του προγράμματος είναι η περιφέρεια της Αττικής και η Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης, όπου παρέχονται ενδεικτικά υπηρεσίες, όπως επιδότηση ενοικίου και ΔΕΚΟ, σίτιση κ.ά. Το πρόγραμμα της ΜΚΟ PRAKSIS έχει ως βασικό συνεργάτη και υποστηρικτή το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το οποίο κύκλοι της κυβέρνησης ενδιαφέρονται να εντάξουν στο υπό συζήτηση κρατικό πρόγραμμα. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Θέμα κι εμείς το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι όλα αυτά, που δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα, είναι προσχεδιασμένα από χρόνια, ήδη εφαρμόζονται και στις ΗΠΑ, όπου πολλοί εγκαταλείπουν τα σπίτια τους όταν δεν μπορούν να αντέξουν τα 'πράσινα πιστοποιητικά' που απαιτούν να κάνουν πολλές 'πράσινες αλλαγές' με 'πράσινα δολάρια' με πολλά 'πράσινα μηδενικά', αλλιώς θα πάνε φυλακή. Μετά αναγκάζονται να μείνουν σε κρατικές κατοικίες. Και για το μέλλον σχεδιάζονται και οι 'έξυπνες πράσινες κατοικίες' κι εκεί θα έχει ολοκληρωθεί και το επίσημο πρασινόμαυρο σχέδιο που λέγεται Ατζέντα 21 = ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ!!! |
Agenda 21Εδώ θα γίνει μια συλλογή από άρθρα, αναλύσεις και μεταφράσεις του πιο απάνθρωπου κειμένου που γράφτηκε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας... Όροι και έννοιες κλειδιάΗ λέξη sustainable δηλαδή βιώσιμος/η συναντάται σχεδόν σε κάθε φράση. Όπου μπαίνει είναι κάτι σαν σύμβολο σφραγίδα και στην πράξη εννοεί εντελώς το αντίθετο.
Όπου γίνεται αναφορά σε εκπροσώπους πάσης φύσεως ομάδων εννοούν φυσικά τις ΜΚΟ που είναι επίτηδες στημένες και ελεγχόμενες από τους ίδιους για να παριστάνουν την 'γωνή του λαού'. Αρχείο
October 2014
Κατηγορίες
All
|
RSS Feed