Φλομώσαμε στα project και τις μελέτες για ποιο θα είναι το μέλλον και η ζωή μας σε αυτό. Κάθε παρουσίαση έχει ίσως μπροστά τη λέξη "smart" ή την κωδική λέξη "βιώσιμο" ή άλλα επίθετα όπως "εντυπωσιακό", "καινοτόμο" και δεν συμμαζεύεται. Όμως κάτω από τη χρυσωμένη παρουσίαση, μια είναι η κεντρική ιδέα: Λιγότερος Χώρος - σε ελευθερίες, σε δικαιώματα, σε κίνηση. Αυτό είναι εξάλλου το βαθύτερο νόημα της Ατζέντας 21. Όλα να λιγοστέψουν! Από τον πληθυσμό μέχρι τις επιθυμίες και ελευθερίες του!!! Έτσι σε αυτό το πλαίσιο και σκεπτικό, το Media Lab του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης μέσα από ένα ερευνητικό πρόγραμμα που ονομάζει CityHome, και που προς το παρόν βρίσκεται σε φάση έρευνας και ανάπτυξης, προτείνει τον... "ιδανικό" χώρο που μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες του ιδιοκτήτη του. Αν δηλαδή εκείνος έχει ανάγκη από ύπνο, με μια απλή χειρονομία ένα συρτάρι γίνεται κρεβάτι. Αν, πάλι, χρειαστεί περισσότερο χώρο λόγω προσέλευσης φίλων, τότε και το σπίτι επεκτείνεται, προσαρμοζόμενο στις νέες απαιτήσεις. Όλα θα λειτουργούν "έξυπνα" και ηλεκρομαγνητικά (μην το ξεχνάμε αυτό είναι πολύ σημαντικό) και ο χαρούμενος ένοικος του μέλλοντος θα έχει στη διάθεση του μια ποντικότρυπα να... την κάνει ό,τι θέλει!!! Ε, ρε γαλαντόμα παγκόσμια ελίτ!!! Η τεχνολογία πίσω από το CityHome, στηρίζεται κυρίως στον λεγόμενο RoboWall (γεια σου και πάλι Χόλιγουντ με τα σενάρια σου!), ένα σύστημα που επαναδιαμορφώνει την κατοικία μέσω συρόμενων επίπλων, ώστε ο χώρος να μεταλλάσσεται από μια κρεβατοκάμαρα, σε τραπεζαρία, κουζίνα και μετά τουαλέτα, καταπατώντας, βέβαια, τον γνωστό κανόνα "δεν τρώμε εκεί που χέζουμε"... Αλλά ποιος νοιάζεται; Παράλληλα, οι χειρονομίες στις οποίες ανταποκρίνεται το σπίτι, μπορούν, μέσω... σαρωτών (άντε και καλό καρκίνο), να ελέγξουν την ένταση του φωτισμού, τη θέρμανση και πολλές ακόμα λειτουργίες. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο δημιουργικού του προγράμματος, Κεντ Λάνσον, το project αναμένεται να βρει πολλές εμπορικές εφαρμογές, στο προσεχές μέλλον. (Άλλος παλιός καλός κανόνας: Ο θάνατός σου η Ζωή μου. Πάω στοίχημα το δικό του σπίτι είναι μερικά εκατοστά μεγαλύτερο!) Δείτε το "έξυπνο" βιντεάκι για τους χαζούς ένοικους.... Τουλάχιστον υπάρχουν μόνο 2000 likes από τις περίπου 700.000 θεάσεις του βίντεο. σχετικά άρθρα:
© AllNewz (όροι χρήσης - Για αναδημοσίευση: αναφορά ιστολογίου με ΕΝΕΡΓΟ λινκ. Για όσους κάνουν copy - paste χωρίς να διαβάζουν τους όρους.) Κάντε 'like' στη σελίδα μας στο f/b και στη συνέχεια στο like από κάτω “get notifications”- “θέλω να παίρνω κοινοποιήσεις” AllΝewz |
0 Comments
Η Ευρώπη αποφάσισε να προχωρήσει στις αποφάσεις της Ατζέντας 21 και να εναρμονιστεί με τις ΗΠΑ στο θέμα της ενεργειακής αναβάθμισης - πιστοποίησης. Στα χοντρά γράμματα, είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Στα ψιλά γράμματα, είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας... Όπως έχουμε ξαναγράψει, τα ενεργειακά πιστοποιητικά που αφορούν στα σπίτια προς πώληση ή ενοικίαση δεν είναι παρά μόνο η αρχή μιας σειράς 'πράσινων' απαιτήσεων που θα φέρουν τους ιδιοκτήτες σε σημείο να παρατήσουν τα σπίτια τους. Στις ΗΠΑ που προηγούνται σε κεφάλαια όσον αφορά την Ατζέντα 21 και την κατοικία, αυτό ήδη συμβαίνει. Σε εμάς άρχισε να συμβαίνει για όσους που δεν αντέχουν να πληρώσουν τα χαράτσια και τους νόμους κληρονομιάς και η κυβέρνηση τους κάνει τη φοβερή διευκόλυνση να... τους πάρει το σπίτι για να ξεχρεώσουν! Αλλά η λιτοδίαιτη Ε.Ε., που νοιάζεται πολύ για την κομψότητα των πολιτών της, τώρα πρόκειται να εφαρμόσει και την ενεργειακή 'δίαιτα', με σχεδιαζόμενες οδηγίες για την ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων, οι οποίες συζητούνται στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με την «Ημερησία», το επόμενο χρονικό διάστημα στο Ευρωκοινοβούλιο θα ανοίξουν θέματα που αφορούν εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι θα κληθούν να πληρώσουν απανωτά χαράτσια για σειρά εργασιών που θα πρέπει να κάνουν υποχρεωτικά. Πρόκειται για ένα σχέδιο συνολικής αναβάθμισης των παλαιών κυρίως κτιρίων με τους ιδιοκτήτες, όμως, να πληρώνουν από την τσέπη τους χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο. Με το προκάλυμμα των καλύτερων συνθηκών διαμονής και εργασίας στα κτίρια, την ενεργειακή αναβάθμιση που θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια και την υγεία των ενοίκων, τα «λόμπι των επαγγελματιών» που κάνουν τις προτάσεις, δεν καταθέτουν προγράμματα χρηματοδότησης και κίνητρα. Κάτι που σημαίνει ότι τα χαράτσια θα τα πληρώνουν οι ιδιοκτήτες από την τσέπη τους. Ποιες είναι οι προτάσεις που προωθούνται: 1. Επανέρχεται η οδηγία όχι μόνο για την ανακατασκευή αλλά και για την αντικατάσταση όλων των παλαιών ανελκυστήρων στα κτίρια. Κάτι που σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες μπορεί να επιβαρυνθούν συνολικά με ένα ποσό 5-10 χιλιάδων ευρώ. 2. Προτείνεται η αντικατάσταση όλων των σωληνώσεων του νερού στα κτίρια. Δηλαδή να αντικατασταθούν χιλιάδες μέτρα σωλήνων που είναι παλιοί, με το κόστος να βαρύνει τις πλάτες των ιδιοκτητών. 3. Υπάρχει η πρόταση για το λεγόμενο water performance, δηλαδή για το πώς διαχειρίζονται το νερό οι ιδιοκτήτες. Προτείνεται ο υποχρεωτικός έλεγχος για τον αριθμό και την ποιότητα των βρυσών, αν υπάρχουν συστήματα ανακύκλωσης του νερού, αν υπάρχουν ειδικά φίλτρα κ.λπ. 4. Υπήρξαν προτάσεις για σειρά εργασιών όπως ξήλωμα αμιάντου (που υπάρχει μόνο σε ελάχιστα κτίρια, κυρίως σε στέγες και καπνοδόχους), αντικατάσταση μονωτικών υλικών, φελιζόλ, τζάμια, θερμοδιακοπτόμενα κουφώματα τα οποία στο μέλλον θα γίνουν υποχρεωτικά. 5. Η βιομηχανία καλωδίων προωθεί στις Βρυξέλλες οδηγία για το scraping, δηλαδή το ξήλωμα όλων των καλωδίων, διακοπτών και ηλεκτρολογικών πινάκων από τα παλιά κτίρια και την αντικατάστασή τους με το τεράστιο κόστος να βαραίνει τον ιδιοκτήτη. 6. Υπήρχε και πολύ σωστά η πρόταση για την προσβασιμότητα των αναπήρων σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Να κατασκευάζονται μπάρες, ράμπες ή άλλα ηλεκτρονικά συστήματα για τη διευκόλυνση των αναπήρων σε κτίρια που ζούσαν και εργάζονταν άτομα με ειδικές ανάγκες. Κάποια λόμπι πρότειναν οι εργασίες προσβασιμότητας να γίνουν σε όλα ανεξαιρέτως τα κτίρια, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει κανείς ανάπηρος. Ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ και της Διεθνούς Ένωσης Ιδιοκτητών, Στράτος Παραδιάς, σχολίασε (εν αγνοία του;) πως «η θέσπιση αυστηρών υποχρεώσεων για αναβαθμίσεις και υποχρεωτικές ριζικές ανακαινίσεις κτιρίων θα τινάξει στον αέρα εκατομμύρια ιδιοκτήτες. Να προχωρήσει η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων, αλλά να δοθούν κίνητρα και χρηματοδοτικά πακέτα για τους ιδιοκτήτες, κυρίως τους ηλικιωμένους που έχουν στην κατοχή τους παλαιά ακίνητα. Θέλουμε ασφαλή και πράσινα κτίρια, αλλά όχι με απρόσιτο κόστος». Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως ένας πρόεδρος μας πανελλήνιας και μέλος μιας διεθνούς ένωσης ιδιοκτητών μπορεί να είναι τόοοοοσο ανημέρωτος σχετικά με την τύχη της ιδιοκτησίας που επιθυμεί η Ατζέντα 21 - τις παγίδες της, τις επιπτώσεις που ήδη υπάρχουν όπου αυτή εφαρμόστηκε κατά γράμμα και πως ο κόσμος 'προσφέρει' στο κράτος τα σπίτια του όταν δεν μπορεί να τα αναβαθμίσει, δεν μπορεί να πληρώσει τα πρόστιμα κι απειλείται να πάει φυλακή. Γιατί αυτό γίνεται εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ! Αλλά από σήμερα, αναλαμβάνουμε να τον ενημερώσουμε προσωπικά! Κάντε 'like' στη σελίδα μας στο f/b και στη συνέχεια στο like από κάτω “get notifications”- “θέλω να παίρνω κοινοποιήσεις” AllΝewz | Από το χειμώνα της δυσαρέσκειας στο φόρο της κρεβατοκάμαρας και το βρετανικό success story Αν έπρεπε να συγκρατήσει κανείς μια εικόνα για το σύγχρονο κοινωνικό κράτος και το οικονομικό succes story στη Μεγάλη Βρετανία του 2013, αυτή θα ήταν αναμφισβήτητα οι επιχειρήσεις που πραγματοποιούσε η βρετανική αστυνομία για να «κλέβει» τα υπάρχοντα αστέγων. Σε μια προσπάθεια να περιορίσουν, όπως υποστήριζαν το φαινόμενο των ανθρώπων που κοιμούνται στους δρόμους, αστυνομικοί λάμβαναν εντολές να προχωρούν σε κατασχέσεις του φαγητού, των κουβερτών ή ακόμη και των χαρτονιών που χρησιμοποιούσαν οι άστεγοι για να προστατευτούν από το κρύο. Η Μάργκαρετ Θάτσερ θα ήταν σίγουρα υπερήφανη αν έβλεπε τα «αγόρια» της, όπως αποκαλούσε τους ένστολους του στρατού και της αστυνομίας, να επιβάλλουν ένα μέτρο το οποίο όχι μόνο δεν δίνει λύση σε κανένα πρόβλημα αλλά θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των ανθρώπων που η δική της πολιτική πέταξε στους δρόμο. Οι Βρετανοί είναι βέβαια συνηθισμένοι εδώ και δεκαετίες να παρακολουθούν τις κυβερνήσεις τους να επιβάλλουν οικονομικά μέτρα τα οποία προκαλούν θυμηδία ή οργή στον υπόλοιπο πλανήτη. Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται ενδεχομένως την απόφαση του πρωθυπουργού Τζέιμς Κάλαχαν το 1978 να διακόπτει από πολύ νωρίς το πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης προκειμένου οι πολίτες να πηγαίνουν νωρίτερα για ύπνο και να μην καταναλώνουν πολλά καύσιμα για θέρμανση. Το μόνο αποτέλεσμα που έφερε βέβαια η συγκεκριμένη απόφαση ήταν ότι ύστερα από εννέα μήνες παρατηρήθηκε έκρηξη στον αριθμό των γεννήσεων καθώς οι Βρετανοί είχαν βρει έναν άλλο τρόπο να περνάνε τις κρύες νύχτες του λεγόμενου «χειμώνα της δυσαρέσκειας». Επιβεβαιώνοντας ότι η λιτότητα περνά πάντα από το κρεβάτι, οι Βρετανοί ονόμασαν το χαράτσι που τους επιβλήθηκε στα μέσα του 2013 «φόρο της κρεβατοκάμαρας» αφού υπολογίζεται με βάση τα υπνοδωμάτια που περισσεύουν σε κάθε σπίτι. Κάθε οικογένεια δηλαδή πλήρωνε ένα είδος φορολογικού «πρόστιμου» αν υπήρχαν δωμάτια στα οποία δεν κοιμόταν κανένας. Το αποτέλεσμα, εκτός από ξεκαρδιστικούς τίτλους στις βρετανικές εφημερίδες, ήταν τρομακτικό για τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Τουλάχιστον 50.000 άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο άμεσης έξωσης καθώς αδυνατούσαν να πληρώσουν στους ιδιοκτήτες των σπιτιών το χαράτσι που περιλαμβανόταν πλέον στο νέο ενοίκιο. Ο φόρος της κρεβατοκάμαρας θύμισε σε αρκετούς τον περίφημο «κεφαλικό φόρο που είχε επιχειρήσει να επιβάλει η Μάργκαρετ Θάτσερ το 1991 προκαλώντας την μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη που είχε γνωρίσει το Ηνωμένο Βασίλειο από τη δεκαετία του ’60 και η οποία σηματοδότησε και το πολιτικό τέλος της “σιδηράς κυρίας”. Ενώ όμως χιλιάδες Βρετανοί «γιόρτασαν» φέτος το θάνατο της Θάτσερ με ολονύχτια πάρτι σε όλη τη χώρα, πολλοί λιγότεροι ήταν αυτοί που βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για το φόρο της κρεβατοκάμαρας. Η πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται στη Βρετανία ήδη από το 2008 και η οποία κλιμακώθηκε μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κάμερον άρχισε να δείχνει από φέτος το τρομακτικό της πρόσωπο κυρίως στους νέους και τους συνταξιούχους. Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους η κυβέρνηση προωθεί προγράμματα σύγχρονης δουλείας στα οποία οι μακροχρόνια άνεργοι νέοι θα εργάζονται χωρίς να πληρώνονται με μοναδικό αντάλλαγμα ορισμένα επιδόματα πρόνοιας. Παράλληλα η κυβέρνηση Κάμερον ετοιμάζεται να δεσμεύσει και μια ολόκληρη γενιά φοιτητών σε ιδιωτικές εταιρείες καθώς επιχειρεί να να ιδιωτικοποιήσει τα χρέη των φοιτητικών δανείων ακολουθώντας το καταστροφικό παράδειγμα των Ηνωμένων πολιτειών. Την ίδια ώρα τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νέοι βρίσκονται πλέον στην ανεργία και αναγκάζονται να διακόπτουν τις εισφορές τους στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και ίδιως στα ιδιωτικά ταμεία που προωθούν διαδοχικές κυβερνήσεις. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική των δυο τελευταίων δεκαετιών στο χώρο της ασφάλισης δημιουργεί ένα εφιαλτικό τοπίο για τους μελλοντικούς συνταξιούχους οι οποίοι όχι μόνο δεν συμπληρώνουν τα συντάξιμα χρόνια αλλά βλέπουν και τις συντάξεις τους να κινδυνεύουν από τις «έξυπνες τοποθετήσεις» των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο. Το δεύτερο τμήμα του πληθυσμού που ένοιωσε τις επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας ήταν οι ηλικιωμένοι που είδαν τα επιδόματα τους να ψαλιδίζονται. Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο συνταξιούχοι και άτομα με ειδικές ανάγκες έχασαν οριστικά την πρόσβαση σε επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας. Ως απάντηση σε αυτή την κατάσταση μεγάλο τμήμα του βρετανικού Τύπου επιχειρεί να διασώσει το προφίλ του υπουργού οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν υποστηρίζοντας ότι χάρη στη λιτότητα η βρετανική οικονομία θα ξεπεράσει αυτή της Γαλλίας και της Γερμανίας μετά το… 2030. Στηριζόμενος σε αμφιλεγόμενες προβλέψεις ότι η βρετανική οικονομία εξέρχεται από την ύφεση των τελευταίων χρόνων και θα παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης 2.8% για το 2014, ο Όσμπορν επιχειρεί να κρύψει κάτω από το χαλί την σημαντική μείωση επενδύσεων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, την οποία προκάλεσε η πολιτική του. Ακόμη και αν αγνοήσει κανείς το τεράστιο κοινωνικό κόστος η πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης χαρακτηρίστηκε ως αποτυχημένη ακόμη και από συντηρητικά έντυπα όπως ο Νιου Γιόρκερ, που δεν φημίζονται για τις προοδευτικές αλλά ούτε καν για τις κεινσιανού τύπου απόψεις τους. Οι συντάκτες του περιοδικού αποδίδουν την ασθενική αύξηση του ΑΕΠ σε τεχνάσματα της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας η οποία δημιούργησε μια τεχνητή αίσθηση ανάπτυξης με την πολιτική χαμηλών επιτοκίων και τις παρεμβάσεις στην αγορά ακινήτων που τόνωσαν προς στιγμήν τον κλάδο των κατασκευών. Μια τέτοια πολιτική θα δείξει σύντομα τα όριά της. Και οι άστεγοι του Λονδίνου που πρέπει να κρύβουν πλέον τις κουβέρτες τους για να μην τις κλέψει η αστυνομία έχουν καταλάβει καλύτερα από όλους το πραγματικό πρόσωπο της «ανάπτυξης». --------------------------------------- Ένα ακόμα πολύ καλό άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου, το μόνο που θα επιθυμούσαμε, κάποια στιγμή όλα αυτά να τα συνδυάσει με το επίσημο 'blueprint' (κυανοτυπία # μτφ. λεπτομερές (προ)σχέδιο) που λέγεται Ατζέντα 21. Το κράτος θα νοικιάζει σπίτια στους άστεγους Προετοιμάζουν μαζικά συσσίτια με έκτακτα κονδύλια από την Ε.Ε. και θα διαθέτουν φθηνά «νέα προσφυγικά» για τα θύματα των εξώσεων - Οι Ευρωπαίοι εταίροι μάς δίνουν τώρα τα κονδύλια που έστελναν στον Τρίτο Κόσμο. Αφρική και με τη σφραγίδα της Ε.Ε. γίνεται η Ελλάδα, η οποία βιώνει μια πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τα κεκτημένα ετών ανθρωπιστική κρίση. Ειδικότερα, οι προτάσεις και οι παρασκηνιακές συζητήσεις των Ευρωπαίων εταίρων εντάσσουν τη χώρα μας, μαζί με άλλες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, σε ένα ιδιότυπο καθεστώς χώρας «υπό ανθρωπιστική κρίση». Ετσι, μπορεί η Ελλάδα από την προηγούμενη Τετάρτη να ανέλαβε για πέμπτη φορά στην ιστορία της την προεδρία της Ε.Ε., όμως ταυτόχρονα οι Βρυξέλλες, βλέποντας το αδιέξοδο και τον τρόπο με τον οποίο η χώρα χειμάζεται, αποφάσισαν να αλλάξουν προσανατολισμό και να στρέψουν το Ευρωπαϊκό Σώμα Εθελοντών Ανθρωπιστικής Βοήθειας (European Voluntary Humanitarian Aid Corps) προς χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και όπου αλλού η Ευρώπη βλέπει «κοινωνικές αποκλίσεις». Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πηγές του «ΘΕΜΑτος», ήδη στην Ε.Ε. έχει ανοίξει για τα καλά μια πολύ σοβαρή συζήτηση για τη χώρα μας. Ο λόγος για την υιοθέτηση του πλέγματος των επονομαζόμενων «κοινωνικών κατοικιών», δηλαδή της δημιουργίας ειδικών καταλυμάτων στο πρότυπο της Ολλανδίας του 20ού αιώνα, αλλά και της θατσερικής Βρετανίας, όπου θα φιλοξενούνται οι χιλιάδες πλέον νεοάστεγοι Ελληνες, καθώς και όσοι θα οδηγηθούν εκτός κατοικιών τους λόγω του κύματος εξώσεων που αναμένεται. Με τον δείκτη εξώσεων μισθωτών από κατοικίες να έχει αυξηθεί κατά 30% τα δύο τελευταία χρόνια και με 1,6 εκατομμύρια ανέργους, το θέμα της στέγης λαμβάνει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις και ήδη από τον Μάιο η Ε.Ε. απασχολείται προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενός συστήματος οργανωμένης πλέον παροχής ανάλογης βοήθειας. Ετσι, το ζήτημα ερευνά ο επίτροπος Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ενταξης κ. Λάζλο Αντορ, καθώς οι άστεγοι στην Ε.Ε. είναι άνω των 4 εκατομμυρίων, με τους Ελληνες να ξεπερνούν πλέον τις 70.000, αν και η Κομισιόν δεν φαίνεται να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό. Σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός πως το συγκεκριμένο νούμερο αναλογικά με τον εθνικό μας πληθυσμό φέρνει την Ελλάδα στην υψηλότερη πλέον θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ε.Ε., ενώ πηγές ανθρωπιστικών οργανώσεων αναφέρουν ότι ο αριθμός αυτός με την τάση που επικρατεί ενδέχεται πολύ σύντομα να ξεπεράσει τις 100.000! Θα πρέπει να τονίσουμε επίσης πως το μείζον πρόβλημα ήδη έχει τεθεί εκ μέρους των τροϊκανών (ομολογουμένως όχι με τρόπο ανθρωπιστικό αλλά κυνικό) σε δύο υπουργεία. Στο υπουργείο Εργασίας, αλλά και στο Ανάπτυξης, στο περιθώριο των συζητήσεων για τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις. Ειδικότερα, ο κ. Πολ Τόμσεν σε επιχειρηματολογία του για τους πλειστηριασμούς και τους κινδύνους αθρόων εξώσεων είχε συγκεκριμένα αναφερθεί στο μοντέλο της «κοινωνικής στέγης» αφήνοντας εμβρόντητους τους Ελληνες διαπραγματευτές. Παράλληλα, και η κυβέρνηση διά του ευρωβουλευτή κ. Κώστα Πουπάκη από τη Ν.Δ. έθεσε έμμεσα το ζήτημα διερεύνησης του περιθωρίου παροχής βοήθειας στην Κομισιόν. Ο κ. Πουπάκης σε ανύποπτο χρόνο τον Μάιο αναφέρθηκε στην ανάγκη πραγματοποίησης «επενδύσεων σε κοινωνικές κατοικίες και υπηρεσίες προς τους αστέγους μέσω διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων». Η σκέψη αυτή έχει ωριμάσει και πηγές αναφέρουν πως σύντομα θα υπάρξουν ανακοινώσεις εκ μέρους της Ε.Ε. και κατόπιν της δικομματικής κυβέρνησης. Φοβούνται τον αρνητικό αντίκτυπο πριν από τις ευρωεκλογές Βέβαια, το να ανακοινώνει μια κυβέρνηση -και μάλιστα ευρισκόμενη προ του φάσματος των ευρωεκλογών- «κοινωνικές κατοικίες» για αστέγους και απόρους σαφώς δεν αποτελεί ό,τι καλύτερο, καθώς και αδυναμία συγκράτησης μιας κοινωνίας που βρίσκεται στα κάγκελα διαφαίνεται και η αντιπολίτευση θα έχει κάθε δικαίωμα πλέον να μιλάει για «συστηματική φτωχοποίηση». Πάντως ήδη ο κ. Αντορ, αφού επισήμανε ότι τα κράτη-μέλη έχουν την κύρια αρμοδιότητα για την εφαρμογή της στεγαστικής πολιτικής, έχει ήδη προτείνει να αφιερωθεί το 20% της χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου στην κοινωνική ένταξη, μεταξύ άλλων, στην πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος των αστέγων, ενώ στις προτεραιότητες που προτείνονται για χρηματοδότηση του ΕΤΠΑ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) μετά το 2014 συμπεριλαμβάνονται ολοκληρωμένες στεγαστικές επενδύσεις. Η πρόταση αυτή είναι ήδη σε γνώση της κυβέρνησης Σαμαρά και αναμένονται σύντομα εξελίξεις. Ελλάδα όπως Αφρική Οι ίδιες έγκυρες πηγές ωστόσο τονίζουν στο «Πρώτο Θέμα» πως, εκτός της κοινωνικής στέγασης, έχει αποφασιστεί η Ελλάδα να συμπεριληφθεί σε ένα ειδικό καθεστώς, όπου με τρόπο σιωπηρό αλλά δυναμικό πλέον θα παρασχεθεί ανθρωπιστική βοήθεια. Πρόκειται για σχέδιο βάσει του οποίου μεγάλο μέρος των χρημάτων της συνολικής συνδρομής της Ε.Ε. προς τις αφρικανικές και υπανάπτυκτες ασιατικές χώρες για τα επόμενα πέντε χρόνια θα οδηγηθούν τελικά προς την Αθήνα αλλά και άλλες χειμαζόμενες χώρες του Νότου, με στόχο κυρίως τη σίτιση των νεόπτωχων, οι οποίοι ακόμη και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς σχημάτισαν ουρές προκειμένου να πάρουν ένα πιάτο φαΐ από τα συσσίτια των δήμων και της Εκκλησίας. Αναφερόμαστε σε χρήματα που αφορούν στη βοήθεια της Ε.Ε. όχι προς κράτη της Ενωσης αλλά προς εκτός της ηπείρου μας χώρες, όπου στρέφονται και τα European Voluntary Humanitarian Aid Corps. Η μετακύλιση αυτών των κονδυλίων δεν θα στερήσει πόρους προς τα άλλα φτωχά κράτη αλλά θα βασιστεί σε επικείμενη αύξηση των ευρωπαϊκών ανθρωπιστικών πόρων που σήμερα αγγίζουν τα 148 εκατ. ευρώ. Υπό το βάρος όμως των μεγάλων προβλημάτων εντός των χωρών-μελών τους, οι Βρυξέλλες δείχνουν να αλλάζουν σταδιακά γραμμή πλεύσης σε πολλά ανθρωπιστικά προγράμματα. Ταυτόχρονα προς την ίδια ανθρωπιστική κατεύθυνση θα οδηγηθούν και πόροι του ΕΣΠΑ για δράσεις υπέρ 50.000 άνεργων και νέων Ελλήνων. Σαφώς μια τέτοια επιλογή κάθε άλλο παρά «πανηγυρισμούς» θα πρέπει να ξεσηκώνει στη χώρα μας, αφού αποδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος που η εμμονή στη δημοσιονομική ορθοδοξία κύκλων της Ε.Ε. δημιούργησε, εξαθλιώνοντας εκατομμύρια συμπολιτών μας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως όταν το 2012 ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Σώμα Εθελοντών Ανθρωπιστικής Βοήθειας, η σκέψη ήταν η παροχή βοήθειας μονάχα σε χώρες όπως η Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και όπου αλλού συνηθίζουμε να αναφέρουμε ως «αναπτυσσόμενο κόσμο». Τα επείγοντα προβλήματα όμως που δημιούργησαν οι περιοριστικές οικονομικές πολιτικές στην Ευρώπη -και ειδικότερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και αλλού- οδηγούν σε αλλαγή της πολιτικής. Στο ίδιο μήκος κύματος, και οι Γιατροί του Κόσμου που ίδρυσαν παράρτημα το 1990 στην πατρίδα μας αλλάζουν πολιτική. Οπως τόνισε ο εκπρόσωπος του ελληνικού τμήματος κ. Νικήτας Κανάκης, ήδη ο φορέας στη χώρα μας αλλάζει προσανατολισμό συγκρατώντας το ανθρώπινο δυναμικό και τους πόρους του εντός ελληνικών συνόρων και όχι -όπως εκ του αρχικού του σκοπού όριζε- για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής. Μάλιστα πανευρωπαϊκά οι Γιατροί του Κόσμου ετοιμάζονται να θέσουν το ζήτημα της Ελλάδας σε ανοιχτή συζήτηση, ενώ η χώρα μας θα αποτελέσει θέμα διερεύνησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το κατά πόσο τα παιδιά τυγχάνουν της περίθαλψης και πρόνοιας που οφείλει να τους παρέχει. «Καταφύγια» αλά Θάτσερ Το επονομαζόμενο ως «social housing» υπήρξε απότοκο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80. Πρόκειται για κατοικίες ιδιαίτερα χαμηλού (κοινωνικού) μισθώματος που εξασφαλίζουν ασφάλεια σε όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος της καθημερινότητας. Τα διαχειρίζονται τα τοπικά συμβούλια (οι δήμοι και κοινότητες δηλαδή) της Βρετανίας σε συνεννόηση με τις ΜΚΟ και άλλες κοινωνικές οργανώσεις ώστε να υπάρχει διαφάνεια και πρόκειται για κατοικίες (σ.σ.: η βρετανική ονομασία τους είναι «shelters», δηλαδή καταφύγιο) που ενοικιάζονται σε ευρεία βάση από το Δημόσιο μέσω προγραμμάτων στήριξης και στη συνέχεια παρέχονται σε αναξιοπαθούντες και αστέγους βάσει κοινωνικών πάντα κριτηρίων. Το επονομαζόμενο ως «social housing» υπήρξε απότοκο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές του ’80. Πρόκειται για κατοικίες ιδιαίτερα χαμηλού (κοινωνικού) μισθώματος που εξασφαλίζουν ασφάλεια σε όσους βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος της καθημερινότητας. Τα διαχειρίζονται τα τοπικά συμβούλια (οι δήμοι και κοινότητες δηλαδή) της Βρετανίας σε συνεννόηση με τις ΜΚΟ και άλλες κοινωνικές οργανώσεις ώστε να υπάρχει διαφάνεια και πρόκειται για κατοικίες (σ.σ.: η βρετανική ονομασία τους είναι «shelters», δηλαδή καταφύγιο) που ενοικιάζονται σε ευρεία βάση από το Δημόσιο μέσω προγραμμάτων στήριξης και στη συνέχεια παρέχονται σε αναξιοπαθούντες και αστέγους βάσει κοινωνικών πάντα κριτηρίων. Για να ενταχθεί κανείς σε αυτά τα προγράμματα θα πρέπει να πληροί μια σειρά προϋποθέσεων σε επίπεδο εισοδήματος, εργασίας και προστατευόμενων μελών. Μάλιστα η Βρετανία έχει υιοθετήσει και ειδική αρχή ελέγχου αυτής της παροχής, τη λεγόμενη Homes and Communities Agency (HCA), που είναι υπεύθυνη για την εξεύρεση όσων κατοικιών θα ενοικιαστούν ή ακόμα και για την ανέγερσή τους. Στη χώρα μας έχουμε να δούμε τέτοιου είδους κατοικίες από τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, με τις περίφημες προσφυγικές πολυκατοικίες του Ελευθέριου Βενιζέλου, όπου στεγάστηκαν τα θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στην Ελλάδα της κρίσης, ήδη λειτουργεί το πρώτο πιλοτικό -ιδιωτικής όμως πρωτοβουλίας- πρόγραμμα «Κοινωνική Κατοικία» από τη ΜΚΟ PRAKSIS, με τελικούς λήπτες νοικοκυριά τα οποία βρίσκονται στα όρια της ένδειας. Αφορά την υποστήριξη μέσω της παροχής στοχευμένων ενεργειών οικογενειών που κινδυνεύουν άμεσα να μείνουν άστεγες. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε νοικοκυριά Ελλήνων, τα οποία κατά προσέγγιση αποτελούνται από τέσσερα μέλη. Η ύπαρξη ανήλικων τέκνων και η μεταβολή του εισοδήματος τα δύο τελευταία έτη αποτελούν βασικές προϋποθέσεις. Η γεωγραφική έκταση του προγράμματος είναι η περιφέρεια της Αττικής και η Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης, όπου παρέχονται ενδεικτικά υπηρεσίες, όπως επιδότηση ενοικίου και ΔΕΚΟ, σίτιση κ.ά. Το πρόγραμμα της ΜΚΟ PRAKSIS έχει ως βασικό συνεργάτη και υποστηρικτή το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», το οποίο κύκλοι της κυβέρνησης ενδιαφέρονται να εντάξουν στο υπό συζήτηση κρατικό πρόγραμμα. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Θέμα κι εμείς το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι όλα αυτά, που δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα, είναι προσχεδιασμένα από χρόνια, ήδη εφαρμόζονται και στις ΗΠΑ, όπου πολλοί εγκαταλείπουν τα σπίτια τους όταν δεν μπορούν να αντέξουν τα 'πράσινα πιστοποιητικά' που απαιτούν να κάνουν πολλές 'πράσινες αλλαγές' με 'πράσινα δολάρια' με πολλά 'πράσινα μηδενικά', αλλιώς θα πάνε φυλακή. Μετά αναγκάζονται να μείνουν σε κρατικές κατοικίες. Και για το μέλλον σχεδιάζονται και οι 'έξυπνες πράσινες κατοικίες' κι εκεί θα έχει ολοκληρωθεί και το επίσημο πρασινόμαυρο σχέδιο που λέγεται Ατζέντα 21 = ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ!!! Την περικοπή συντάξεων όχι σε οριζόντιο επίπεδο αλλά με τη θέση σε ισχύ εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων επεξεργάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ώστε να αποφύγει η κυβέρνηση τον σκόπελο των οριζόντιων περικοπών. Μειώσεις συντάξεων με εισοδηματικά, περιουσιακά κριτήρια Την περικοπή συντάξεων όχι σε οριζόντιο επίπεδο αλλά με τη θέση σε ισχύ εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων επεξεργάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ώστε να αποφύγει η κυβέρνηση τον σκόπελο των οριζόντιων περικοπών. Τη συγκεκριμένη πρόταση φέρεται να έχει κάνει η ομάδα Ράιχενμπαχ μέσω των τεχνικών κλιμακίων στα υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και συγκεντρώνει, όπως φαίνεται, την προσοχή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Με βάση λοιπόν αυτό το εναλλακτικό σχέδιο και εφόσον αυτό περάσει, οι όποιες περικοπές γίνουν εντός του 2014 στις συντάξεις θα γίνονται με βάση τα έτερα (πέραν της σύνταξης) εισοδήματα ενός συνταξιούχου. Ετσι, αν κάποιος έχει εισοδήματα από άλλες πηγές (για παράδειγμα, ενοίκια ή χωράφια που παράγουν προϊόντα) τότε θα περικόπτεται η σύνταξή του ώστε να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα!!! Σύμφωνα δε με την πρόταση Ράιχενμπαχ, θα λαμβάνει υπόψη και η ακίνητη περιουσία του συνταξιούχου, ακόμη και αν αυτή δεν παράγει εισοδήματα… Η οικονομική κρίση και τα προγράμματα λιτότητας χτυπούν πλέον και τους συνταξιούχους του αναπτυγμένου κόσμου, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ και προτείνει μεταξύ άλλων ως λύση για τη μελλοντική τους επιβίωση την πώληση του… σπιτιού τους. Στην έκθεσή του Pensions at a Glance 2013 -που έδωσε χθες στη δημοσιότητα- ο διεθνής οργανισμός υποστηρίζει ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι προστατεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις περικοπές που πραγματοποιήθηκαν στις περισσότερες χώρες-μέλη του και θα λάβουν περίπου το 70% όσων κέρδισαν στην καριέρα τους. Οι μεσαίου εισοδήματος συνταξιούχοι όμως, όπως σημειώνει, θα λάβουν μόνο το 54% αυτών που δικαιούνται και θα βρεθούν πιθανότατα αντιμέτωποι με τον κίνδυνο μιας μεγάλης υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσής τους. Η έκθεση διαπιστώνει ότι οι δαπάνες για τα συνταξιοδοτικά συστήματα -που κατά μέσο όρο απορροφούν σήμερα περίπου το 20% των δημόσιων δαπανών στις 34 χώρες-μέλη του- περιορίστηκαν κάπως από τη λήψη σειράς μέτρων, όπως η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, το πάγωμα ή η μείωση των συντάξεων. Τα μέτρα αυτά όμως -που εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων για την εξοικονόμηση πόρων και τη διατηρησιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων- δεν θα σταθούν αρκετά για την κάλυψη του αυξημένου μελλοντικού κόστους, καθώς το προσδόκιμο ζωής και οι υπερήλικοι πληθυσμοί αυξάνονται ραγδαία. <Ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι ώς το 2050 το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στις περισσότερες χώρες-μέλη του θα έχει φτάσει τα 67 χρόνια. Κάτι που σημαίνει 3,5 χρόνια κατά μέσο όρο περισσότερη εργασία για τους άντρες και 4,5 χρόνια για τις γυναίκες. Σε αυτή την περίοδο το προσδόκιμο ζωής θα έχει εκτοξευθεί, και αυτό σημαίνει ότι παρά τον μεγαλύτερο εργασιακό βίο οι συντάξεις θα πρέπει να καταβάλλονται για περισσότερο χρόνο σε σχέση με σήμερα. Για παράδειγμα, κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, όσες γυναίκες είναι ηλικίας 65 ετών μεταξύ 2010 και 2015 προβλέπεται ότι θα ζήσουν ακόμη 20,8 χρόνια. Μεταξύ 2060 και 2065, οι ανάλογης ηλικίας γυναίκες αναμένεται ότι θα ζήσουν πέντε χρόνια περισσότερο από τις πρώτες. Ομοίως οι άνδρες ηλικίας 65 ετών -μεταξύ 2010-2015- αναμένεται να ζήσουν ακόμη 17,4 χρόνια. Το 2060-65 προβλέπεται ότι θα ζουν 21,9 χρόνια περισσότερο. Με βάση αυτά τα σενάρια (αύξησης του προσδόκιμου ζωής) εκτιμάται ότι η καταβολή σύνταξης σε έναν 65χρονο έπειτα από 50 χρόνια θα είναι κατά 20% πιο ακριβή.> Ετσι ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι θα χρειαστούν περαιτέρω πολιτικές προκειμένου να καλυφθεί το αυξανόμενο κόστος των συνταξιοδοτικών συστημάτων στο μέλλον. Στην έκθεσή του ο οργανισμός δεν εξετάζει φυσικά το ενδεχόμενο καταβολής μεγαλύτερων εισφορών από τα κέρδη των εργοδοτών για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Αντίθετα αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο στον πλούτο των συνταξιούχων και ειδικά αυτόν που προκύπτει από τα ιδιόκτητα σπίτια τους, τη νέα λεία των «αρπακτικών της κρίσης». Εντελώς διαστροφικά η έκθεση εξετάζει το ενδεχόμενο η λύση στη χρηματοδότηση των μελλοντικών συνταξιοδοτικών συστημάτων να προέλθει από την αξία των σπιτιών των συνταξιούχων. Με μεγάλη μαεστρία διαχωρίζει τους συνταξιούχους σε δύο κατηγορίες: α. αυτούς που έχουν σπίτι και β. αυτούς που δεν έχουν. Διαπιστώνει ότι ένας μεγάλος αριθμός πολιτών ηλικίας άνω των 55 ετών στις αναπτυγμένες χώρες έχουν το δικό τους σπίτι (77%) και άρα μικρότερη ανάγκη σύνταξης σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν. Προτείνει έτσι μια σειρά μέτρων εκμετάλλευσης του πλούτου που ενέχουν τα σπίτια. Οπως για παράδειγμα η πώληση μεριδίου ή και ολόκληρου του σπιτιού στο οποίο μένουν οι συνταξιούχοι προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες που δεν θα εξυπηρετούνται από τη μειωμένη σύνταξη που θα τους καταβάλλεται… Τι κι αν οι άνθρωποι αυτοί πλήρωναν για μια ζωή εισφορές. πηγή: efsyn.gr Για όσους δεν κατάλαβαν είναι ο κλασικός συνδυασμός της τρομοκρατίας του υπερπληθυσμού και αύξησης του προσδόκιμου ζωής με την κατασκευασμένη τους παγκόσμια κρίση. Δεν φταίμε εμείς... φταίτε εσείς που ζείτε τόσο πολύ. Και ΟΛΟ μαζί το πακέτο λέγεται ΑΤΖΈΝΤΑ 21 - Η φανερή ατζέντα του ΟΗΕ με τα κρυφά της σχέδια εξόντωσης των λαών. Όταν λέγαμε 'κατάργηση ατομικής' ιδιοκτησίας τι περιμένατε να σας πουν; - Σας παίρνουμε εμείς το σπίτι που φοβόσασταν ότι θα σας πάρουν οι κομουνιστές; Αλλά δεν έχει και τόση σημασία... και οι κομουνιστές στο κόλπο είναι δια της σιωπής τους... Ρωτήστε τους: Γιατί δεν μιλάτε γι' αυτήν την Ατζέντα 21;;; Ρωτήστε όποιον πολιτικό θέλετε κι αν σας πει είναι θεωρίες συνωμοσίας ή είναι το σχέδιο για την αειφόρο ανάπτυξη, ε, τότε αει-αφορίστε τον! Άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται σε κανέναν πολίτη και άγνοια γεγονότων και αναλύσεων σε κανέναν πολιτικό!!! Διαβάστε ακόμα: Οι τρεις απάτες που θέλουν αλλάξουν τον κόσμο Μπήκε και η Ελλάδα στο 'δια ταύτα' της αρπαγής της ιδιοκτησίας. Κρατικής και ιδιωτικής. Ήταν 'γραφτό' και προαποφασισμένο από το 1992, όταν τα Ηνωμένα Έθνη, δηλαδή οι κυβερνήσεις των Εθνών που στην πλειοψηφία τους εξυπηρετούν την παγκόσμια ελίτ, υπέγραψαν την περίφημη ταφόπλακα που ονόμασαν Ατζέντα 21. Κι όταν οι αναλυτές εξηγούσαν ότι το 'αειφόρο' και 'κομμουνιστικό' κείμενο έκρυβε τη στέρηση ελευθεριών, τη μείωση πληθυσμού και την αρπαγή της ατομικής ιδιοκτησίας τους είπαν τρελούς συνωμοσιολόγους. Ποιος όμως μπορεί να αμφισβητήσει αυτές τις αναλύσεις, τώρα, που τις βιώνουμε στο πετσί μας καθημερινά; Διαβάσαμε το άρθρο "Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα" και παραθέτουμε μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα, αλλά συμπληρώνουμε για αυτό που... δεν έτυχε... απλά πέτυχε! // Τα Mνημόνια και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας έχουν επιβληθεί κρατούν ψηλά στην επικαιρότητα το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων, ως λύση στο δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τρόικας, στην Ελλάδα υπάρχει «καθυστερημένη κινητικότητα» των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτείται «ομαλοποίηση» της «ελληνικής εξαίρεσης». Να ακολουθήσει δηλαδή η γη και τα ακίνητα αυτό που έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη: συγκεντροποίηση της γης και περιορισμός της μικροϊδιοκτησίας, ένας «αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός», κατά τους μνημονιακούς. Είμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης σε πολλά επίπεδα, επίδικο της οποίας είναι μια από τις κατεξοχήν εκφάνσεις των κοινών, η γη και, σε ένα άλλο επίπεδο, το κτιριακό απόθεμα, κυρίως δημόσια κτίρια, εμπορικά ακίνητα και κατοικίες. Κατακτήσεις γενεών, υλικές, θεσμικές αλλά και συμβολικές, χάνονται σε λίγο χρόνο, μέσω της υφαρπαγής της γης, της δημόσιας περιουσίας και της μικροϊδιοκτησίας. Η κούρσα επενδύσεων σε γη στον παγκόσμιο Νότο Οι πόλεις, ως γη, ακίνητα και υποδομές, ήταν πάντα υποδοχείς επενδύσεων πλεονάζοντος κεφαλαίου και μέσω της αστικοποίησης βασικός πυλώνας στις διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίου. Η πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους στις βιομηχανικές επενδύσεις στον παγκόσμιο Βορρά και η δημιουργία νέων χρηματιστηριακών προϊόντων οδήγησε, μετά τη δεκαετία του 1990 και κυρίως μετά το 2000, σε μια κούρσα επενδύσεων σε γη στον παγκόσμιο Νότο μέσω υφαρπαγής και σε εκτεταμένο real estate παντού. Τα νέα άυλα προϊόντα που δημιουργήθηκαν επιτρέπουν από τη μια ενυπόθηκο δανεισμό και από την άλλη δανεισμό και πωλήσεις με βάση μελλοντικά έσοδα μέσω τιτλοποιήσεων. Τη δημιουργία, με άλλα λόγια, πλασματικών αξιών και πλασματικού κεφαλαίου. Αυτές οι χρηματικές καινοτομίες εφαρμόστηκαν πρώτα στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1980 και δεν περιορίστηκαν μόνο στους «μεγάλους» παίκτες, αλλά διαχύθηκαν στα μεσοαστικά και στα εργατικά στρώματα με επισφαλή εισοδήματα. Αποτέλεσμα, η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων, η απότομη κάμψη της ζήτησης, η υπερχρέωση των νοικοκυριών και των εργολάβων. Η αλληλεξάρτηση των περιφερειακών με τις κεντρικές τράπεζες, αλλά και πιστωτικών ιδρυμάτων και επενδυτικών χαρτοφυλακίων εντός και εκτός των ΗΠΑ, δεν άργησε να μεταφέρει την κρίση και στην Ευρώπη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Για πολύ καιρό η διαδικασία αυτή δεν προσέλκυε το αναλυτικό ενδιαφέρον και κυρίως δεν προβλημάτιζε πολιτικά την Αριστερά στον παγκόσμιο Βορρά. Η φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ το 2007-8, η χρηματοπιστωτική κρίση που ενεργοποίησε με τα εκατομμύρια αστέγων και άνεργων και στη συνέχεια η διασπορά της παγκοσμίως, φώτισε ξανά τη σημασία της γης, των ακινήτων και της γαιοπροσόδου. Η κρίση των ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ και η μεταφορά της μέσω των νέων χρηματιστικών προϊόντων σε όλο τον κόσμο αποτελεί μια ενδιαφέρουσα εφαρμογή της έννοιας του «τοπικο-παγκόσμιου» (glocalisation): άμεση σύνδεση τοπικών χαρακτηριστικών, στην περίπτωσή μας η ίδια η γη, με τις παγκόσμιες τάσεις-ροές και αντίστροφα. Και για την Αριστερά υπογράμμισε τη σημασία της κατανόησης των διαδικασιών αστικοποίησης με τις διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίου και με τους καθημερινούς αγώνες στη πόλη. Η γη, ο χώρος και ειδικά οι πόλεις δεν αποτελούν κάποιο εξωτερικό περιβάλλον», μια δευτερεύουσα αντίθεση στην υπόθεση της ριζικής κοινωνικής αλλαγής. Αποτελούν κρίσιμες κοινωνικές σχέσεις και οι αντιφάσεις που παράγουν οδηγούν σε κοινωνικές συγκρούσεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Αλλά γιατί έχουν σήμερα τόση σημασία η γη και τα ακίνητα για την Τρόικα; Πέρα από την προφανή απάντηση κάλυψης του δημόσιου χρέους υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, δυο ακόμη γενικότερες συνθήκες. Η πρώτη αφορά τις διεθνείς τάσεις και η δεύτερη τις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Ας τις δούμε σύντομα. Η παγκόσμια σκηνή: κερδοσκοπικές επενδύσεις σε γη και ακίνητα Στην Ελλάδα, η συγκυρία της κρίσης και το ειδικό καθεστώς των Μνημονίων συμπίπτει, δυστυχώς, με τη νέα παγκόσμια τάση επενδύσεων κερδοσκοπικών κεφαλαίων στη γη και σε ακίνητα. [...] Πρώτον, η εκτιμωμένη παγκόσμια διατροφική ανασφάλεια και η άνοδος των τιμών των τροφίμων που έχει προκαλέσει εκτεταμένες επενδύσεις σε μεγάλες εκτάσεις για μελλοντική παραγωγή τροφής. Δεύτερον, η παγκόσμια ενεργειακή ανασφάλεια και η αναζήτηση σπάνιων μεταλλευμάτων που έχει οδηγήσει από τη μια πλευρά σε εξορυκτική φρενίτιδα σε στεριά και θάλασσα, και από την άλλη στην αναζήτηση μεγάλων εκτάσεων για εγκατάσταση ΑΠΕ (ανεμογεννητριών και ηλιακών συλλεκτών) κοντά σε μεγάλους καταναλωτές, καθώς και εκτάσεων για καλλιέργεια βιοκαύσιμων, διαδικασίες γνωστές και ως «πράσινη υφαρπαγή» (green grabbing). Τρίτον, η αναζήτηση μεγάλων εκτάσεων για ειδικού τύπου mega-projects, όπως αναπτυξιακοί διάδρομοι κάθε είδους, από τρένα μεγάλης ταχύτητας μέχρι αγωγούς πετρελαίου, νέα μεγάλα λιμάνια για κοντέινερ, εκτάσεις για ειδικές οικονομικές ζώνες και φυσικά μεγάλης κλίμακας real estate στις πόλεις. Στην κατηγορία αυτή μπορεί να ενταχθεί και η δημιουργία μεγάλων, ολοκληρωμένων τουριστικών μονάδων με παραθεριστικό real estate, γκολφ. Η τέταρτη εξέλιξη, που αποτελεί την προϋπόθεση για να κινητοποιηθούν οι προηγούμενες τάσεις, είναι η δημιουργία νέων χρηματοπιστωτικών εργαλείων από τις επενδυτικές τράπεζες, ικανών να περιορίζουν το ρίσκο των επενδύσεων. Τέλος, οι αναδυόμενες παγκόσμιες ρυθμίσεις, κανόνες και κίνητρα που παρέχονται από τη διεθνή κοινότητα (κυρίως την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ), για να προβαίνουν οι κερδοσκόποι σε παρόμοιες επενδύσεις μεγάλης κλίμακας σε γη, δεδομένων των μεγάλων διαφορών στα καθεστώτα ιδιοκτησίας και φορολογίας της γης. Ελληνικές ιδιαιτερότητες: ποιοτικά χαρακτηριστικά, ένταξη στην ΕΕ, μεγάλη κρατική ιδιοκτησία και Μνημόνια Αν τα παραπάνω σας φαίνονται οικεία, είναι γιατί τα έχουμε δει να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας – κι αυτό μας οδηγεί στις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Από τις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ΑΟΖ σε Ιόνιο και Αιγαίο και το αεροδρόμιο του Ελληνικού μέχρι τη Στοά Μοδιάνο στη Θεσσαλονίκη, τη Μονή Τοπλού στη Σητεία, τους αγωγούς φυσικού αερίου, τα εκατοντάδες φωτοβολταϊκά πάρκα σε όλη την Ελλάδα και τις ανεμογεννήτριες στα νησιά – όλα αυτά είναι μερικές ενδείξεις της εφαρμογής των παγκόσμιων τάσεων, οι οποίες διευκολύνονται, αν όχι επιβάλλονται, από το ειδικό καθεστώς των Μνημονίων. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι τεράστιες εκτάσεις που διαθέτουν άλλες περιοχές και το ενδιαφέρον για την υφαρπαγή της γης και των ακινήτων οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της γης και των ακινήτων. Το σύνολο της ελληνικής επικράτειας αποτελεί μια οιονεί μονοπωλιακή θέση ως προς τα γεωπολιτικά δεδομένα και τη φυσική εγγύτητα στις ευρωπαϊκές αγορές· άρα, ο κάτοχος ή εκείνος που την ελέγχει απολαμβάνει ένα είδος μονοπωλιακής γαιοπροσόδου. Οι μεγάλοι ιδιοκτήτες γης και ακινήτων στην Ελλάδα είναι το κράτος, οι δήμοι, η Εκκλησία και τα μοναστήρια: αυτοί θα αποτελέσουν τους πρώτους στόχους της υφαρπαγής. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο στρατός με μεγάλες ιδιοκτησίες, οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ κλπ) και τα ΝΠΔΔ (πανεπιστήμια, νοσοκομεία). Μια απλή ανάγνωση του εφαρμοστικού νόμου και η διεθνής εμπειρία τιτλοποίησης γης και ακινήτων που θα εφαρμόσει το ΤΑΙΠΕΔ, φτάνει για να καταλάβουμε τι μας περιμένει. [διαβάστε αν θέλετε τη συνέχεια ΕΔΩ] Σχόλια της AllNewz:
Σχετικά άρθρα: Ατζέντα 21 - Δες την 'βιώσιμη' κατοικία που σε περιμένει Του κόσμου οι φαβέλες αβγατίζουν, τώρα και στην Ελλάδα "Φόρο - ενοίκιο" για την περιουσία τους θα πληρώνουν από το 2014 και εφ' όρου ζωής 5.569.000 ιδιοκτήτες κατοικιών, γραφείων και καταστημάτων, βάσει μιας νέας διευρυμένης φορολογικής κλίμακας με 33 ξεχωριστούς συντελεστές, οι οποίοι διαφοροποιούνται ανάλογα με την τιμή ζώνης της περιοχής όπου βρίσκεται η κατοικία, το γραφείο ή το κατάστημα. Πρόκειται για ένα διευρυμένο χαράτσι και μαζί με τη φορολογία των αγροτεμαχίων ο εισπρακτικός στόχος διαμορφώνεται στα 2,7 δισ. ευρώ. Στη διαμόρφωση της κλίμακας έχουν συνυπολογιστεί τόσο το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, όσο και ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας που ισχύει τα τελευταία χρόνια με αφορολόγητο ατομικής περιουσίας 200.000 ευρώ, αλλά ακόμη εκκρεμεί η αποστολή των εκκαθαριστικών 2011, 2012 και 2013 για να εισπραχθεί. Από τη σύγκριση της κλίμακας που ισχύει σήμερα για το χαράτσι των ακινήτων με τη νέα κλίμακα για τον ενιαίο φόρο 2014 που παρουσιάζεται παρακάτω προκύπτει ότι ο φόρος θα είναι μειωμένος ως 21% σε σύγκριση με τα ισχύοντα για όσους έχουν ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές με χαμηλή τιμή ζώνης. Τη μεγαλύτερη μείωση (21%) θα έχουν οι ιδιοκτήτες με ακίνητα σε τιμή ζώνης ως 750 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο (αφορά κυρίως την περιφέρεια), ενώ μικρότερες θα έχουν όσοι έχουν ακίνητα που βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης από 750 ευρώ ως 2.000 ευρώ. Ωστόσο, ερωτηματικό παραμένει τι θα συμβεί αν αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες σε περιοχές, όπου ως σήμερα οι τιμές ζώνης θεωρούνται χαμηλές και υπολείπονται των πραγματικών. Όταν συμβεί αυτό, αν δεν υπάρξει αναπροσαρμογή των φορολογικών συντελεστών ή των κλιμακίων, τότε οι ελαφρύνσεις μπορεί να μετατραπούν σε επιβαρύνσεις. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν προκύπτουν μειώσεις της τάξεως του 50% ή 60%, όπως αρχικώς είχε διατυπωθεί από στελέχη του υπουργείου Οικονομικών. Ποιοι δέχονται μεγαλύτερο φορο - πλήγμα Ιδιοκτήτες ακινήτων που βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης άνω των 2.000 ευρώ θα δουν σε αρκετές περιπτώσεις αύξηση της φορολογίας σε σύγκριση με τα ισχύοντα. Από το 2014 όμως ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) που αφορούσε σε ακίνητη περιουσία άνω των 200.000 ευρώ θα καταργηθεί. Άρα η επιβάρυνση που προκύπτει εάν συνυπολογιστεί και ο ΦΑΠ 2013 στο παράδειγμα που παρουσιάζεται παρακάτω για κατοικία 100 τ.μ. με τιμή ζώνης άνω των 2.000 ευρώ θα είναι χαμηλότερη σε σύγκριση με το αποτέλεσμα που προκύπτει, συγκρίνοντας την κλίμακα για το χαράτσι του 2013 με αυτήν του 2014. Τα αγροτεμάχια Φόρος θα μπει και στα αγροτεμάχια από 1 έως 3 ευρώ ανά στρέμμα για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες, ενώ για τους υπόλοιπους το ποσό επιβάρυνσης θα είναι διπλάσιο. Όσοι διαθέτουν εκτός σχεδίου ακίνητα σε ακριβές περιοχές θα κληθούν να πληρώσουν πολύ μεγαλύτερη φορολογία σε σύγκριση με αυτήν των αγροτών. Ακίνητα επιχειρήσεων Τα ακίνητα νομικών προσώπων θα φορολογούνται με συντελεστή 0,2% (ιδιοχρησιμοποιούμενα) και 0,4% (ακίνητα που αποφέρουν εισόδημα). Το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στη φορολογία ακινήτων θα έρθει για ψήφιση στη Βουλή τον Σεπτέμβριο. Παράδειγμα Νεόδμητο ακίνητο 100 τ.μ. με τιμή ζώνης 1.100 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. "Χαράτσι" 2013: 100 τ.μ. επί 5 ευρώ φόρος ανά τ.μ. επί 1,25 συντελεστής παλαιότητας= 625 ευρώ μείον 15% (ισχύει για το 2013)=531 ευρώ. Ενιαίος φόρος 2014: 100 τ.μ. επί 4,1 ευρώ φόρος ανά τ.μ. επί 1,25 συντελεστής παλαιότητας= 513 ευρώ. Διαφορά φόρου 2013-2014: Μείον 17 ευρώ ή ποσοστό -4%. Πηγή: Το Βήμα Γιατί μπαίνει η κατοικία στο στόχαστρο; Ατζέντα 21. Διαβάστε σχετικά: Ατζέντα 21 - Δες την 'βιώσιμη' κατοικία που σε περιμένει Κεφάλαιο 7: |
Agenda 21Εδώ θα γίνει μια συλλογή από άρθρα, αναλύσεις και μεταφράσεις του πιο απάνθρωπου κειμένου που γράφτηκε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας... Όροι και έννοιες κλειδιάΗ λέξη sustainable δηλαδή βιώσιμος/η συναντάται σχεδόν σε κάθε φράση. Όπου μπαίνει είναι κάτι σαν σύμβολο σφραγίδα και στην πράξη εννοεί εντελώς το αντίθετο.
Όπου γίνεται αναφορά σε εκπροσώπους πάσης φύσεως ομάδων εννοούν φυσικά τις ΜΚΟ που είναι επίτηδες στημένες και ελεγχόμενες από τους ίδιους για να παριστάνουν την 'γωνή του λαού'. Αρχείο
October 2014
Κατηγορίες
All
|