Μπήκε και η Ελλάδα στο 'δια ταύτα' της αρπαγής της ιδιοκτησίας. Κρατικής και ιδιωτικής. Ήταν 'γραφτό' και προαποφασισμένο από το 1992, όταν τα Ηνωμένα Έθνη, δηλαδή οι κυβερνήσεις των Εθνών που στην πλειοψηφία τους εξυπηρετούν την παγκόσμια ελίτ, υπέγραψαν την περίφημη ταφόπλακα που ονόμασαν Ατζέντα 21. Κι όταν οι αναλυτές εξηγούσαν ότι το 'αειφόρο' και 'κομμουνιστικό' κείμενο έκρυβε τη στέρηση ελευθεριών, τη μείωση πληθυσμού και την αρπαγή της ατομικής ιδιοκτησίας τους είπαν τρελούς συνωμοσιολόγους. Ποιος όμως μπορεί να αμφισβητήσει αυτές τις αναλύσεις, τώρα, που τις βιώνουμε στο πετσί μας καθημερινά; Διαβάσαμε το άρθρο "Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα" και παραθέτουμε μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα, αλλά συμπληρώνουμε για αυτό που... δεν έτυχε... απλά πέτυχε! // Τα Mνημόνια και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας έχουν επιβληθεί κρατούν ψηλά στην επικαιρότητα το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων, ως λύση στο δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τρόικας, στην Ελλάδα υπάρχει «καθυστερημένη κινητικότητα» των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτείται «ομαλοποίηση» της «ελληνικής εξαίρεσης». Να ακολουθήσει δηλαδή η γη και τα ακίνητα αυτό που έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη: συγκεντροποίηση της γης και περιορισμός της μικροϊδιοκτησίας, ένας «αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός», κατά τους μνημονιακούς. Είμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης σε πολλά επίπεδα, επίδικο της οποίας είναι μια από τις κατεξοχήν εκφάνσεις των κοινών, η γη και, σε ένα άλλο επίπεδο, το κτιριακό απόθεμα, κυρίως δημόσια κτίρια, εμπορικά ακίνητα και κατοικίες. Κατακτήσεις γενεών, υλικές, θεσμικές αλλά και συμβολικές, χάνονται σε λίγο χρόνο, μέσω της υφαρπαγής της γης, της δημόσιας περιουσίας και της μικροϊδιοκτησίας. Η κούρσα επενδύσεων σε γη στον παγκόσμιο Νότο Οι πόλεις, ως γη, ακίνητα και υποδομές, ήταν πάντα υποδοχείς επενδύσεων πλεονάζοντος κεφαλαίου και μέσω της αστικοποίησης βασικός πυλώνας στις διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίου. Η πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους στις βιομηχανικές επενδύσεις στον παγκόσμιο Βορρά και η δημιουργία νέων χρηματιστηριακών προϊόντων οδήγησε, μετά τη δεκαετία του 1990 και κυρίως μετά το 2000, σε μια κούρσα επενδύσεων σε γη στον παγκόσμιο Νότο μέσω υφαρπαγής και σε εκτεταμένο real estate παντού. Τα νέα άυλα προϊόντα που δημιουργήθηκαν επιτρέπουν από τη μια ενυπόθηκο δανεισμό και από την άλλη δανεισμό και πωλήσεις με βάση μελλοντικά έσοδα μέσω τιτλοποιήσεων. Τη δημιουργία, με άλλα λόγια, πλασματικών αξιών και πλασματικού κεφαλαίου. Αυτές οι χρηματικές καινοτομίες εφαρμόστηκαν πρώτα στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1980 και δεν περιορίστηκαν μόνο στους «μεγάλους» παίκτες, αλλά διαχύθηκαν στα μεσοαστικά και στα εργατικά στρώματα με επισφαλή εισοδήματα. Αποτέλεσμα, η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων, η απότομη κάμψη της ζήτησης, η υπερχρέωση των νοικοκυριών και των εργολάβων. Η αλληλεξάρτηση των περιφερειακών με τις κεντρικές τράπεζες, αλλά και πιστωτικών ιδρυμάτων και επενδυτικών χαρτοφυλακίων εντός και εκτός των ΗΠΑ, δεν άργησε να μεταφέρει την κρίση και στην Ευρώπη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Για πολύ καιρό η διαδικασία αυτή δεν προσέλκυε το αναλυτικό ενδιαφέρον και κυρίως δεν προβλημάτιζε πολιτικά την Αριστερά στον παγκόσμιο Βορρά. Η φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ το 2007-8, η χρηματοπιστωτική κρίση που ενεργοποίησε με τα εκατομμύρια αστέγων και άνεργων και στη συνέχεια η διασπορά της παγκοσμίως, φώτισε ξανά τη σημασία της γης, των ακινήτων και της γαιοπροσόδου. Η κρίση των ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ και η μεταφορά της μέσω των νέων χρηματιστικών προϊόντων σε όλο τον κόσμο αποτελεί μια ενδιαφέρουσα εφαρμογή της έννοιας του «τοπικο-παγκόσμιου» (glocalisation): άμεση σύνδεση τοπικών χαρακτηριστικών, στην περίπτωσή μας η ίδια η γη, με τις παγκόσμιες τάσεις-ροές και αντίστροφα. Και για την Αριστερά υπογράμμισε τη σημασία της κατανόησης των διαδικασιών αστικοποίησης με τις διαδικασίες συσσώρευσης κεφαλαίου και με τους καθημερινούς αγώνες στη πόλη. Η γη, ο χώρος και ειδικά οι πόλεις δεν αποτελούν κάποιο εξωτερικό περιβάλλον», μια δευτερεύουσα αντίθεση στην υπόθεση της ριζικής κοινωνικής αλλαγής. Αποτελούν κρίσιμες κοινωνικές σχέσεις και οι αντιφάσεις που παράγουν οδηγούν σε κοινωνικές συγκρούσεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Αλλά γιατί έχουν σήμερα τόση σημασία η γη και τα ακίνητα για την Τρόικα; Πέρα από την προφανή απάντηση κάλυψης του δημόσιου χρέους υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, δυο ακόμη γενικότερες συνθήκες. Η πρώτη αφορά τις διεθνείς τάσεις και η δεύτερη τις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Ας τις δούμε σύντομα. Η παγκόσμια σκηνή: κερδοσκοπικές επενδύσεις σε γη και ακίνητα Στην Ελλάδα, η συγκυρία της κρίσης και το ειδικό καθεστώς των Μνημονίων συμπίπτει, δυστυχώς, με τη νέα παγκόσμια τάση επενδύσεων κερδοσκοπικών κεφαλαίων στη γη και σε ακίνητα. [...] Πρώτον, η εκτιμωμένη παγκόσμια διατροφική ανασφάλεια και η άνοδος των τιμών των τροφίμων που έχει προκαλέσει εκτεταμένες επενδύσεις σε μεγάλες εκτάσεις για μελλοντική παραγωγή τροφής. Δεύτερον, η παγκόσμια ενεργειακή ανασφάλεια και η αναζήτηση σπάνιων μεταλλευμάτων που έχει οδηγήσει από τη μια πλευρά σε εξορυκτική φρενίτιδα σε στεριά και θάλασσα, και από την άλλη στην αναζήτηση μεγάλων εκτάσεων για εγκατάσταση ΑΠΕ (ανεμογεννητριών και ηλιακών συλλεκτών) κοντά σε μεγάλους καταναλωτές, καθώς και εκτάσεων για καλλιέργεια βιοκαύσιμων, διαδικασίες γνωστές και ως «πράσινη υφαρπαγή» (green grabbing). Τρίτον, η αναζήτηση μεγάλων εκτάσεων για ειδικού τύπου mega-projects, όπως αναπτυξιακοί διάδρομοι κάθε είδους, από τρένα μεγάλης ταχύτητας μέχρι αγωγούς πετρελαίου, νέα μεγάλα λιμάνια για κοντέινερ, εκτάσεις για ειδικές οικονομικές ζώνες και φυσικά μεγάλης κλίμακας real estate στις πόλεις. Στην κατηγορία αυτή μπορεί να ενταχθεί και η δημιουργία μεγάλων, ολοκληρωμένων τουριστικών μονάδων με παραθεριστικό real estate, γκολφ. Η τέταρτη εξέλιξη, που αποτελεί την προϋπόθεση για να κινητοποιηθούν οι προηγούμενες τάσεις, είναι η δημιουργία νέων χρηματοπιστωτικών εργαλείων από τις επενδυτικές τράπεζες, ικανών να περιορίζουν το ρίσκο των επενδύσεων. Τέλος, οι αναδυόμενες παγκόσμιες ρυθμίσεις, κανόνες και κίνητρα που παρέχονται από τη διεθνή κοινότητα (κυρίως την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ), για να προβαίνουν οι κερδοσκόποι σε παρόμοιες επενδύσεις μεγάλης κλίμακας σε γη, δεδομένων των μεγάλων διαφορών στα καθεστώτα ιδιοκτησίας και φορολογίας της γης. Ελληνικές ιδιαιτερότητες: ποιοτικά χαρακτηριστικά, ένταξη στην ΕΕ, μεγάλη κρατική ιδιοκτησία και Μνημόνια Αν τα παραπάνω σας φαίνονται οικεία, είναι γιατί τα έχουμε δει να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας – κι αυτό μας οδηγεί στις ελληνικές ιδιαιτερότητες. Από τις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ΑΟΖ σε Ιόνιο και Αιγαίο και το αεροδρόμιο του Ελληνικού μέχρι τη Στοά Μοδιάνο στη Θεσσαλονίκη, τη Μονή Τοπλού στη Σητεία, τους αγωγούς φυσικού αερίου, τα εκατοντάδες φωτοβολταϊκά πάρκα σε όλη την Ελλάδα και τις ανεμογεννήτριες στα νησιά – όλα αυτά είναι μερικές ενδείξεις της εφαρμογής των παγκόσμιων τάσεων, οι οποίες διευκολύνονται, αν όχι επιβάλλονται, από το ειδικό καθεστώς των Μνημονίων. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι τεράστιες εκτάσεις που διαθέτουν άλλες περιοχές και το ενδιαφέρον για την υφαρπαγή της γης και των ακινήτων οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της γης και των ακινήτων. Το σύνολο της ελληνικής επικράτειας αποτελεί μια οιονεί μονοπωλιακή θέση ως προς τα γεωπολιτικά δεδομένα και τη φυσική εγγύτητα στις ευρωπαϊκές αγορές· άρα, ο κάτοχος ή εκείνος που την ελέγχει απολαμβάνει ένα είδος μονοπωλιακής γαιοπροσόδου. Οι μεγάλοι ιδιοκτήτες γης και ακινήτων στην Ελλάδα είναι το κράτος, οι δήμοι, η Εκκλησία και τα μοναστήρια: αυτοί θα αποτελέσουν τους πρώτους στόχους της υφαρπαγής. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο στρατός με μεγάλες ιδιοκτησίες, οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ κλπ) και τα ΝΠΔΔ (πανεπιστήμια, νοσοκομεία). Μια απλή ανάγνωση του εφαρμοστικού νόμου και η διεθνής εμπειρία τιτλοποίησης γης και ακινήτων που θα εφαρμόσει το ΤΑΙΠΕΔ, φτάνει για να καταλάβουμε τι μας περιμένει. [διαβάστε αν θέλετε τη συνέχεια ΕΔΩ] Σχόλια της AllNewz:
Σχετικά άρθρα: Ατζέντα 21 - Δες την 'βιώσιμη' κατοικία που σε περιμένει Του κόσμου οι φαβέλες αβγατίζουν, τώρα και στην Ελλάδα
0 Comments
Κι ενώ όλοι έμειναν με το στόμα ανοικτό κι ύστερα το σχολίασαν ως κακόγουστη Μαρια-Αντουανετίστικη συμβουλή, εμείς θυμηθήκαμε τι γράφαμε πριν ένα χρόνο. Τι είπε ο κύριος Τόμσεν για το επίδομα θέρμανσης; Ότι δεν έπρεπε να δοθεί και μάλιστα 'λένε' ότι πήρε εκνευρισμένος τον Στουρνάρα (να τον βγάλουμε και καλό) και του τα έψαλε! 'Διέρευσε' μάλιστα στα ΜΜΕ, ότι ο Τόμσεν ρώτησε τον υπουργό Οικονομικών, γιατί δε δίνονται χρήματα στους Έλληνες να μονώσουν τα σπίτια τους και να αλλάξουν τα κουφώματα, παρά να παίρνουν επιδόματα για θέρμανση. Κουφό; Παράλογο; Ξεκάρφωτο; Καθόλου! Για να σας φρεσκάρουμε λοιπόν τη μνήμη, γιατί σε λίγο θα κρυώσει ο καιρός και θα αρχίσει και... η αιθαλομίχλη! ΚΟΥΙΖ: Ποια αγαπημένη (πουλημένη) ΜΚΟ έστειλε πέρσι γραμματάκι στον Σουρνάρα κι έλεγε ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ; Δηλαδή, να ΜΗΝ δοθεί πετρέλαιο φτηνό (για περιβαλλοντικούς λόγους, βεβαίως, βεβαίως) αλλά "να επενδύσει σε ένα μαζικό πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων"; Και μάλιστα έκανε κι ολόκληρο event Αθήνα και σου ζητούσε να το υπογράψεις; Έλαααα... βρες το...! Η Greenpeace!!! Μάλιστα! Η παγκοσμίου κύρους περιβαλλοντική ΜΚΟ (έχουμε πει τι ρόλο παίζουν αυτές στην Ατζέντα 21, είναι η 'φωνή του λαού') είπε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που είπε και ο κύριος Τόμσεν. Γιατί η Ατζέντα σου η 21, σε θέλει 'πράσινο' και 'ενεργειακά ανανεώσιμο' κι από δω θα στο φέρει, από κει θα στο φέρει, δάνεια κι άλλα θα σου δώσει για να αλλάξεις το τζάκι σε ενεργειακό και να αναβαθμίσεις ενεργειακά το σπίτι σου. Κι αν τώρα αυτό γίνεται 'συμβουλευτικά' από τους δανειστές, σώπα κι όπου να 'ναι θα σημάνει και η 'καμπάνα'! Γιατί καμπάνα θα πέφτει σε όσους δεν συμμορφωθούν, ρώτα και τους Αμερικάνους, όσοι δεν μπορούσαν να 'πρασινίσουν' τα σπίτια τους, δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα πρόστιμα, τελικά τα εγκατέλειπαν και πήγαιναν στο νοίκι για να γλιτώσουν τη φυλακή. Και για να μην τα ξαναγράφουμε, διάβασε εδώ:
Σχετικά άρθρα:
© AllNewz (όροι χρήσης - Διαβάστε προσεκτικά τους όρους & σε ποια μπλογκ απαγορεύουμε την αναδημοσίευση) Η τραγωδία της Λαμπεντούζα ήταν μια ακόμα 'τραγωδία' που λαμβάνει χώρα για να ανάψει το πράσινο φως σε νέα μέτρα περιορισμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Μέτρα που φέρνουν τον πολίτη κάτω από περισσότερο έλεγχο (για το καλό του) κάτι ανάλογο με τα αντιτρομοκρατικά μέτρα, την αστυνόμευση και τους στρατιωτικούς νόμους που άνθισαν στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτέμβρη. Πάντα στα πλαίσια του πρώτου και κλασικού κανόνα της Κοινωνικής Μηχανικής -Πρόβλημα, Αντίδραση, Λύση- αυτές οι 'τραγωδίες' αποδεικνύονται τελικά... μαύρη κωμωδία... Μετά, λοιπόν, την 'τραγωδία' της Λαμπεντούζα, το Ευρωπαΐκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το νέο ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης συνόρων Eurosur, που φιλοδοξεί να «καταπολεμήσει τη λαθρομετανάστευση», αλλά και να «προστατεύσει τους πρόσφυγες» που ζητούν καταφύγιο στην Ευρωπαΐκή Ενωση (ΕΕ). Τι είναι το Eurosur; Είναι ένα δίκτυο συνεχούς επιτήρησης μέσω δορυφόρων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αλλά και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών-μελών. Οπως μεταδίδει η ελληνόφωνη υπηρεσία της γερμανικής Deutshe Welle, το σύστημα Eurosur ( από τις λέξεις Europe και surveillance: Ευρώπη και επιτήρηση ) θα λειτουργεί από τον Δεκέμβριο στην Ελλάδα και άλλες χώρες με «εξωτερικά σύνορα», ενώ σταδιακά θα επεκταθεί και στα υπόλοιπα κράτη-μέλη που συνορεύουν μόνο με άλλα κράτη-μέλη. (Δηλαδή, όχι π.χ. Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο κλπ αλλά περισσότερο τα 'πτωχευμένα κράτη). Και πριν αρχίσεις τα κλαπ κλαπ γιατί θα έρθουν λιγότεροι μετανάστες στην Ελλάδα, η οποία ΠΡΩΤΗ μπαίνει στο σύστημα παρακολούθησης υψηλής τεχνολογίας του Eurosur, πάρε λίγο χρόνο να σκεφτείς γιατί το σύστημα τόσο καιρό ήταν 'αμφιλεγόμενο' και χρειαζόταν μια 'τραγωδία' για να αποφασιστεί. Βέβαια το ντιμπέιτ δεν γίνεται για τους λόγους που πάει όλων το μυαλό μας, αλλά για το αν αυτή η τεχνολογική αστυνόμευση θα αποδώσει πραγματική ή θα κάνει το εμπόριο της λαθρομετανάστευσης ακόμα πιο επικίνδυνο, παράτολμο. Ο αντίλογος έρχεται από τον Γερμανό αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Στρασβούργο Μάνφρεντ Βέμπερ. «Η Ευρώπη έχει ένα δίκαιο περί μετανάστευσης, το οποίο έχει ψηφιστεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Εκεί ορίζεται ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να εισέλθει στην ΕΕ. Αν τώρα μας δίνεται και η τεχνική δυνατότητα να εφαρμόσουμε καλύτερα όσα έχουμε συμφωνήσει, δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα» λέει ο Γερμανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. Και συνεχίζει λέγοντας ότι το σύστημα ηλεκτρονικής επιτήρησης δεν χρησιμοποιείται μόνο για λόγους προστασίας των συνόρων, αλλά και για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή για να διασωθούν οι πρόσφυγες που παλεύουν με τα κύματα αναζητώντας μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Και σ' αυτό συμφωνεί και ο Ελληνας ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Παπανικολάου λέγοντας ότι η τραγωδία της Λαμπεντούζα θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, εάν υπήρχαν οι τεχνικές δυνατότητες του συστήματος Eurosur. Η Ελλάδα και οι «τρίτες χώρες» Το δίκτυο Eurosur δεν αλλάζει τη λογική του «Δουβλίνου», σύμφωνα με την οποία οι χώρες της νότιας Ευρώπης δέχονται το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών ροών, ούτε βελτιώνει τη συνεργασία με τις «τρίτες χώρες» όπως η Τουρκία. Με ειλικρίνεια ο εισηγητής του Ευρωκοινοβουλίου Γιαν Μέλντερ δηλώνει ότι η Τουρκία ζητά ανταλλάγματα για να συνεργαστεί με την ΕΕ. «Η έκθεσή μου δεν αναφέρεται σε αυτό το ζήτημα, αλλά το γνωρίζω καλά. Είχα πάει την Τουρκία προ ημερών και μου είπαν ότι είναι απολύτως διατεθειμένοι να συνεργαστούν μαζί μας, αλλά σε αντάλλαγμα θέλουν να ρυθμιστεί το πρόβλημα της βίζας, που χρειάζονται οι Τούρκοι για την Ευρώπη. Αυτό είναι βέβαια πρόβλημα για την Ευρώπη». Με λίγα λόγια... το πρόβλημα δεν αναμένεται να λυθεί, ίσως μάλιστα και οξυνθεί, το "Δουβλίνο" δεν αλλάζει, η Τουρκία ίσως πάρει και βίζα, όλοι βγαίνουν κερδισμένοι εκτός από σένα, Έλληνα μου, που ήθελες να βγάλεις τα τσαρούχια και να βάλεις ευρωπαϊκά λουστρινάκια, και που τώρα θα έχεις δορυφόρους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη να σε παρακολουθούν με το άγρυπνο μάτι τους και να εφαρμόζουν την Ατζέντα 21 που, μέχρι να φτάσει στην πόρτα σου, μεταφράστηκε σε 'Δουβλίνο'. Φυσικά το χαλί στρώθηκε με τη Συμφωνία Σένγκεν η οποία κατάργησε τα σύνορα στα κράτη μέλη της, αλλά έριξε μέγα βάρος στα 'συνοριακά'.
Ενδιαφέρον άρθρο που βρήκαμε: Theorizing Schengenland’s External Border Surveillance - EUROSUR and PERSEUS © AllNewz (όροι χρήσης - Διαβάστε προσεκτικά τους όρους & σε ποια μπλογκ απαγορεύουμε την αναδημοσίευση) |
Agenda 21Εδώ θα γίνει μια συλλογή από άρθρα, αναλύσεις και μεταφράσεις του πιο απάνθρωπου κειμένου που γράφτηκε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας... Όροι και έννοιες κλειδιάΗ λέξη sustainable δηλαδή βιώσιμος/η συναντάται σχεδόν σε κάθε φράση. Όπου μπαίνει είναι κάτι σαν σύμβολο σφραγίδα και στην πράξη εννοεί εντελώς το αντίθετο.
Όπου γίνεται αναφορά σε εκπροσώπους πάσης φύσεως ομάδων εννοούν φυσικά τις ΜΚΟ που είναι επίτηδες στημένες και ελεγχόμενες από τους ίδιους για να παριστάνουν την 'γωνή του λαού'. Αρχείο
October 2014
Κατηγορίες
All
|