 Προτάσεις που περιέχονται στην Έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, τις οποίες παρουσίασε ο Άνχελ Γκουρία θα φέρουν οικονομικό όφελος που θα αγγίξει τα 5,2 δισ. ευρώ ετησίως. Η κυβέρνηση θα υιοθετήσει το 80% των προτάσεων, δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης. Οι 66 προτάσεις του ΟΟΣΑ από τις συνολικά 329 συστάσεις της έκθεσης των 325 σελίδων ενδεικτικά περιλαμβάνουν: 1. Το φρέσκο παστεριωμένο γάλα στην Ελλάδα είναι ακριβότερο έως και 34% από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στη χώρα ως φρέσκο παστεριωμένο, παρά τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, θεωρείται το γάλα που έχει χρόνο ζωής έως 5 ημέρες. Αντίθετα στην Ευρώπη, ανάλογα με τη μέθοδο παστερίωσης υπάρχει πληθώρα προϊόντων τύπου «φρέσκο γάλα ημέρα», πχ «εξαήμερης διαρκείας» -με ειδική σήμανση- οπότε τα νοικοκυριά έχουν πληθώρα επιλογών και οι τιμές είναι χαμηλές. 2. Το ψωμί δεν πωλείται με το κιλό, στην πραγματικότητα, τουλάχιστον σε ορισμένα είδη. Πωλείται θεωρητικώς με προκαθορισμένο βάρος πχ 500 γρμ. ή ένα κιλό και ορισμένες φορές η φραντζόλα του μισού κιλού ζυγίζει τελικά 350 γρμ., καθώς δεν ζυγίζεται κατά την αγορά. Έτσι οι καταναλωτές ενίοτε εξαπατώνται, δεν μπορούν να συγκρίνουν εύκολα τις τιμές, όπως είπε ο υπουργός. 3. Στα απορρυπαντικά οι τιμές επιβαρύνονται από τη γραφειοκρατία. Διότι, σε αντίθεση με άλλες χώρες, για κάθε νέο απορρυπαντικό που βγαίνει στην αγορά πρέπει να προηγηθεί μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία στο Γενικό Χημείο του Κράτους. 4. Στα καινούργια βιβλία δεν επιτρέπονται ελεύθερα εκπτώσεις και μάλιστα δεν επιτρέπεται έκπτωση μεγαλύτερη από το 10% της τιμής. 5. Στα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, τα συμπληρώματα διατροφής και τις βιταμίνες, υπάρχει υποχρέωση να πωλούνται σχεδόν αποκλειστικά από τα φαρμακεία, ενώ οι τιμές δεν είναι απελευθερωμένες. Αυτό επιφέρει έλλειψη ανταγωνισμού και υψηλό κόστος. 6. Στο τσιμέντο οι απαιτούμενες από τον νόμο, ακριβές υποδομές, ανεβάζουν τις τιμές. Συγκεκριμένα τα σιλό που αποθηκεύεται το τσιμέντο πρέπει να έχουν χωρητικότητα τουλάχιστον 500 τόνων. 7. Στο εμπόριο ρούχων και παπουτσιών υπάρχουν περιορισμοί, που κατά την Έκθεση καταλήγουν σε βάρος του καταναλωτή, όπως η απαγόρευση εκπτώσεων σε καταστήματα stock και outlet, αλλά και η απαγόρευση διαφήμισης προσφορών. 8. Νέες ξενοδοχειακές μονάδες, συχνά δεν μπορούν να δημιουργηθούν λόγω περιορισμών από τις χωροταξικές διατάξεις. Όπως σημείωσε ο υπουργός, υπάρχουν σειρά από ρυθμίσεις που είτε απαγορεύουν να λειτουργήσουν καινούργια ξενοδοχεία, ιδίως στην ηπειρωτική Ελλάδα –πχ στην Αθήνα- «λόγω κορεσμού», είτε αποτρέπουν στην ουσία την αλλαγή χρήσης κτιρίων σε ξενοδοχεία. Αποτέλεσμα, λιγότερα ξενοδοχεία, λιγότερος ανταγωνισμός, υψηλότερες χρεώσεις. Όλη η Έκθεση εδώ: 
 Τι ακριβώς γίνεται με το γάλα; Διαβάζοντας την γενικώς αόριστη παράγραφο σχετικά με το γάλα ανατρέξαμε στη σελ. 46 της έκθεσης μπας και καταλάβουμε καλύτερα αυτό που υποψιαστήκαμε μέσα από τα λόγια τα μασημένα. Λόγια που αναπαράχθηκαν σε όλα τα ΜΜΕ καθώς το δελτίου τύπου της... Πυθείας κυβέρνησης μας είναι ένα προς μηντιακή κλωνοποίηση. // Με λίγα λόγια η έκθεση λέει ότι η υπάρχουσα σχετική νομοθεσία που ρυθμίζει τη μέγιστη διάρκεια ζωής του παστεριωμένου ( ή φρέσκο ) γάλατος στην Ελλάδα ορίζει ότι η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου ( φρέσκου ) γάλακτος δεν μπορεί να υπερβαίνει τις πέντε ( 5 ) μέρες. Αυτό το είδος του περιορισμού είναι μια αυστηρή απόκλιση από τις συνήθεις πρακτικές της ΕΕ , που προκύπτει από σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία ενδεχομένως να βλάπτει τον ανταγωνισμό στη σχετική αγορά σε σημαντικό βαθμό. Ειδικότερα, η διάταξη αυτή προστατεύει την αγορά από τις εισαγωγές, οδηγεί σε υψηλές και αυξανόμενες τιμές λιανικής πώλησης, δημιουργεί ένα αναποτελεσματικό και δαπανηρό σύστημα των επιστροφών και οδηγεί σε έλλειψη της επιλογής των καταναλωτών.  κλικ για μεγέθυνση Ο ελληνικός κανονισμός εντοπίζει δύο ειδών διαδικασίες παστερίωσης. Η πρώτη είναι η "παστερίωση" σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, όπου η διάρκεια ζωής ορίζεται στο μέγιστο πέντε ( 5 ) ημέρες και θεωρείται ότι είναι ισοδύναμη με " φρέσκο" γάλα, όρος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συσκευασία του τελικού προϊόντος. Το δεύτερο είναι "υψηλής παστερίωσης" γάλακτος που έχει μεταποιηθεί σε υψηλότερες θερμοκρασίες, όπου η μέγιστη διάρκεια ζωής είναι στη διακριτική ευχέρεια του κατασκευαστή και η λέξη «φρέσκο» δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συσκευασία του προϊόντος . Οι άλλες δυο κατηγορίες που υπάρχουν είναι η "υπέρ υψηλή παστερίωση" [ultra high temperature (UHT)] και το συμπυκνωμένο γάλα. Το τύπου UHT, λέει η έκθεση δεν έχει 'πιάσει' στην ελληνική αγορά, είναι αυτό που μπορεί να μένει στα ράφια του μάρκετ και εκτός ψυγείου. Και γιατί να πιάσει, εξάλλου, αφού το φρέσκο ελληνικό γάλα θεωρείται παγκοσμίως από τα καλύτερα. Το μόνο του πρόβλημα δεν ήταν μέχρι τώρα η ποιότητα, αλλά τα καρτέλ, για τα οποία ούτε λέξη στην έκθεση! Δήθεν για να γίνει πιο ανταγωνιστικό το γάλα μας και να εξάγεται, θα πρέπει να είναι μεγαλύτερης διάρκειας από τις 5 μέρες, να πάει στις 10. Έτσι σκοτώνοντας τα συστατικά του γάλακτος ή ανακυκλώνοντας τα ληγμένα, η Ελλάδα θα μπορέσει να... 'εξάγει'; Ή να πιέσει τον καταναλωτή να αγοράσει το αντίστοιχο εισαγόμενο;;;; Μάλλον το δεύτερο. Γιατί όσο και να επιμηκύνει τις μέρες διάρκειας του γάλακτος η Ελλάδα δεν πρόκειται να το κάνει ανταγωνιστικό, πολύ απλά γιατί άλλα πράγματα φταίνε που το κάνουν ακριβό. Φταίνε οι κτηνοτρόφοι;
Φυσικά ο καλός οικονομολόγος και στατιστικός μπορεί να σου κάνει τη μέρα νύχτα, προκειμένου να σου περάσει τη και επιβάλει την πολιτική του. Και θα θέλαμε να ακούσουμε και την πλευρά των κτηνοτρόφων για το αν όντως είναι αυτές οι τιμές πώλησης του γάλακτος γιατί ξέρουμε πολύ καλά κι εμείς να βγάζουμε μέσους όρους. Αλλά τις παραμέτρους που ΔΕΝ πιάνει ένας πίνακας είναι η ποιότητα αυτού του γάλακτος μέχρι και ο τρόπος εκτροφής των ζώων, που ξέρουμε πολύ καλά ότι στις μεγάλες φάρμες του εξωτερικού οι κανόνες βιομηχανοποίησης έχουν καταπατήσει κάθε ηθική αλλά και κάθε διατροφική αξία. 80% τις παγκόσμιας παραγωγής αντιβίωσης καταλήγει στα ζώα προς εκμετάλλευση του κρέατος των και των προϊόντων τους για γρηγορότερη και ασφαλέστερη οικονομικά και μόνο παραγωγή. Και φυσικά όλα αυτά εξαιρώντας το ΦΠΑ, το κόστος καυσίμων που είναι στην Ελλάδα στα ύψη και πολλά άλλα που συμβάλλουν στην υψηλή τελική τιμή. Η λύση, λοιπόν, που δίδεται, δεν είναι η μείωση όλων αυτών αλλά η μείωση της ποιότητας. Για όσους ξέρουν, ήδη η χαμηλή παστερίωση 'σκοτώνει' πολλά συστατικά από το γάλα, η δε υψηλή απλά το εξαφανίζει. Μένει τώρα να δούμε το 'καλό' φρέσκο γάλα να φτάνει σε ακόμα πιο ψηλές τιμές για τους πολύ λίγους και οι υπόλοιποι θα πίνουμε ένα άσπρο υγρό -όπως κάνουν όλοι οι φτωχοί στις ανεπτυγμένες χώρες. Κι αυτό, λέγεται ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα.  Τα ίδια και χειρότερα και με το γιαούρτι. Να τι λένε πως πρέπει να γίνει και με το γιαούρτι: // Γιαούρτι - Ο ορισμός του γιαουρτιού φαίνεται να είναι πολύ στενός. Άλλες τεχνικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως ( π.χ. χρήση της πρωτεΐνης γάλακτος ως προσθετικά) δεν μπορεί να προστεθεί στην αυστηρά καθορισμένη συνταγή, ακόμη και αν αυτές είναι απαραίτητες λόγω της προόδου της τεχνολογίας. Σε περίπτωση τροποποίησης της συγκεκριμένης συνταγής, το προϊόν επίσης δεν μπορεί να ονομάζεται " γιαούρτι " και αντ 'αυτού θα πρέπει να επισημαίνονται ως "επιδόρπιο γιαουρτιού". Επειδή γιαούρτι αντηχεί στον νου του καταναλωτή, ως βασικό στοιχείο της διατροφής για την υγεία, η επισήμανση αυτή μπορεί να μειώσει τη θρεπτική αξία του προϊόντος στην αντίληψη του καταναλωτή, δεδομένου ότι, στη συνέχεια, φαίνεται να είναι ένα επιδόρπιο αντί για ένα υγιές γαλακτοκομικό προϊόν. Τέλος, ο στενός ορισμός δεν επιτρέπει άλλα είδη γάλακτος που πρέπει να χρησιμοποιηθούν ( π.χ. παστεριωμένο γάλα υψηλής παστερίωσης και ούτω καθεξής ). Άλλοι επιστημονικοί ορισμοί που είναι γενικά αποδεκτοί, για παράδειγμα, αυτή που περιλαμβάνεται στον Codex Alimentarius ( CODEX STAN 243-200322 ), παροχή ευρύτερων ορίων και να δώσει μεγαλύτερη ευελιξία στον παραγωγό. Δηλαδή, ο ορισμός επιτρέπει ρητά πρωτεΐνη γάλακτος τουλάχιστον 2,7 % m / m ( μάζα ανά εκατό) και δεν αναφέρεται σε κάποιο συγκεκριμένο τύπο γάλακτος. Ως εκ τούτου, ο ορισμός ως έχει περιορίζει την ποικιλία των προϊόντων και, επομένως, την επιλογή των καταναλωτών. Επιπλέον, οι νέες επιχειρήσεις στην αγορά που παράγουν παρόμοια προϊόντα, αλλά με την προσθήκη της πρωτεΐνης του γάλακτος, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον όρο και ως εκ τούτου δεν μπορούν να εισέλθουν στην αγορά του γιαουρτιού, αν και το προϊόν τους μπορεί να είναι ένα σχεδόν τέλειο υποκατάστατο. Κατά συνέπεια, λόγω του στενού ορισμού του γιαουρτιού στην ελληνική νομοθεσία, μπορεί να υπάρχει μια έλλειψη των δυνητικών ανταγωνιστών στη συγκεκριμένη αγορά. Αυτό μπορεί να μειώσει τον ανταγωνισμό των τιμών και ως εκ τούτου να οδηγήσει σε απώλεια της ευημερίας των καταναλωτών. Με λίγα λόγια και απλά: Τέλος στο γιαούρτι, θα τρώτε κάτι ΣΑΝ γιαούρτι αλλά θα γράφει επάνω γιαούρτι, κάτι που ήδη συμβαίνει σε μερικές από τις μεγάλες παραγωγικές εταιρείες αλλά τώρα έτσι καλύπτονται. Και όλα αυτά για την 'ευημερία' σας. Ποιον κοροϊδεύετε, κύριοι;;; Το πολύπαθο καταναλωτικό κοινό της Ελλάδας; Καταρρίπτετε ένα ελληνικό οχυρό που λεγόταν ποιότητα και σωστή διατροφή των Ελλήνων, κάτι που δεν το έβρισκες σε άλλες 'ανεπτυγμένες' χώρες, στο όνομα του δήθεν οφέλους των πολιτών και της ανταγωνιστικότητας. Κι αν όλα αυτά τα βάλουμε πλάι στα σκατοφάρμακα που θέλετε να μας πλασάρετε, έναν κοινό παρονομαστή βλέπουμε: το δικό σας το όφελος και τη δική μας ζημία στην υγεία. Ποιο πουλημένος, πεθαίνεις!!! © AllNewz (όροι χρήσης - Διαβάστε προσεκτικά τους όρους & σε ποια μπλογκ απαγορεύουμε την αναδημοσίευση) |
Επιστήμη
|
||||
RSS Feed
