Τα λόμπι των γερμανικών βιομηχανιών καθορίζουν την ατζέντα και την πολιτική λιτότητας της Μέρκελ

Κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των ισχυρότερων επιχειρήσεων του γερμανικού κεφαλαίου είναι ο μεγάλος συνασπισμός που δημιούργησαν χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία.

Εκτός από τη συνεχή προσπάθεια επέκτασης του οικονομικού Ράιχ σε βάρος της περιφέρειας της ευρωζώνης, η Ανγκελα Μέρκελ έχει λάβει πλέον σαφείς εντολές να πραγματοποιήσει μια κατά μέτωπο επίθεση σε βάρος των Γερμανών εργαζομένων.

Όπως αποκάλυψε το περιοδικό Σπίγκελ, τα λόμπι των μεγαλύτερων γερμανικών πολυεθνικών καθόρισαν μέχρι και τις τελευταίες λεπτομέρειες των προγραμματικών δηλώσεων που κατέθεσαν τα δυο κόμματα για το σχηματισμό του συνασπισμού. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που καθυστέρησαν να μπουν οι τελικές υπογραφές καθώς στελέχη μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών αλλά και επιχειρήσεων από τους κλάδους της ενέργειας, της φαρμακοβιομηχανίας κτλ έστελναν καθημερινά διορθωτικές επισημάνσεις στους πολιτικούς του CDU και του SPD. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ενεργειακός κολοσσός RWE, ο οποίος τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιεί την Μέρκελ απροσχημάτιστα σαν «νταβατζή» στις σχέσεις του με ξένες κυβερνήσεις, είχε δημιουργήσει ένα «κέντρο επιχειρήσεων» στο οποίο στελέχη και αναλυτές παρακολουθούσαν και παρενέβαιναν επί 24ωρου βάσεως στις συνομιλίες για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Ανάμεσα στις σημαντικότερες αλλαγές που κατάφεραν να επιβάλλουν τα λόμπι των γερμανικών εταιρειών ήταν να αυξηθούν οι άμεσες και έμμεσες κρατικές επιδοτήσεις στις ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ενέργειας και να επωμιστούν οι φορολογούμενοι την προσυμφωνημένη αποσυναρμολόγηση των πυρηνικών εργοστασίων. Το μόνο λόμπι που έδινε μάχη για να μην υπάρξει καμία αλλαγή ήταν αυτό των μεγάλων τραπεζών, που προφανώς πιστεύει ότι το καθεστώς που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις του Γκέρχαρντ Σρέντερ και της Άγκελα Μέρκελ είναι τόσο προνομιακό για τα συμφέροντά τους που δεν επιδέχεται βελτιώσεων.

Πέραν φυσικά από τα επιμέρους συμφέροντα που προωθούσαν κύκλοι της γερμανικής αστικής τάξης ο μεγάλος συνασπισμός έχει λάβει δυο σαφείς εντολές: να συνεχίσει την καταστροφική πολιτική λιτότητας στην ευρωπαϊκή ένωση, η οποία χάρη στα δομικά χαρακτηριστικά της ευρωζώνης δημιουργεί ελλείμματα και χρέη στην περιφέρεια και προσφέρει πλεονάσματα στη Γερμανία, και να μεταφέρει αυτή την πολιτική και στο εσωτερικό της Γερμανίας σε βάρος των εργαζομένων.

Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση σχηματισμού του μεγάλου συνασπισμού το ανώτατο δικαστήριο της χώρας απέρριψε όλες τις προσφυγές που είχαν γίνει εναντίον των υπεργολάβικών εταιρειών οι οποίες εποινικιάζουν εργαζόμενους σε μεγάλες εταιρείες. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του γερμανικού κεφαλαίου απέναντι σε κάθε μορφή συνδικαλιστικής εκπροσώπησης και συλλογικής διαπραγμάτευσης αφού επιτρέπει στις εταιρείες να αντικαθιστούν τους υπαλλήλους τους κάθε φορά που αυτοί δικαιούνται αύξηση ή ασφάλιση.

Η επίθεση εναντίων των ασθενέστερων εισοδηματικά στρωμάτων είναι πλέον εμφανής στους δείκτες φτώχειας που ξεπερνούν κάθε ρεκόρ στην μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας. Στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη ένα στα δέκα παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ χιλιάδες συνταξιούχοι είτε επιβιώνουν χάρη σε ειδικά επιδόματα πρόνοιας είτε αναγκάζονται να επιστρέψουν στις εργασίες τους για να συμπληρώνουν τη σύνταξή τους. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στα μεγαλύτερα εργοτάξια της χώρας καταγράφονται όλο και συχνότερα συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς με ξένους εργάτες να αναγκάζονται από τους εργολάβους να κοιμούνται σε οικοδομές και να μοιράζονται μια τουαλέτα ανά πενήντα άτομα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του γερμανικού κεφαλαίου πάντως είναι ότι προκειμένου να επιβάλλει αυτές τις μεσαιωνικές συνθήκες στους λαούς της Ευρώπης αλλά και στον πληθυσμό της Γερμανίας έχει αρχίσει να καταστρέφει το στελεχιακό δυναμικό των κομμάτων εξουσίας. Η Μέρκελ μπορεί πλέον να ηγείται του ισχυρότερου κυβερνητικού συανπισμού στην ιστορία της Γερμανίας, με 504 από τις 631 της Μπούντεσταγκ, αλλά σταδιακά καταστρέφει τα συστατικά στοιχεία αυτού του εγχειρήματος. Η απόφαση των σοσιαλδημοκρατών να υποταχθούν με εξευτελιστικούς όρους στο μεγάλο συνασπισμό της δεξιάς, τη στιγμή μάλιστα που είχαν θεωρητικά τη δυνατότητα να ηγηθούν ενός συνασπισμού της κεντροαεριστεράς, αποτελεί πολιτική αυτοκτονία άνευ προηγουμένου, αφού εξαφανίζει δια παντός κάθε ελπίδα επιστροφής από την εκλογική άβυσσο.

Εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία για λογαριασμό του συνδέσμου Γερμανών βιομηχάνων, ο οποίος απαίτησε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, το SPD αποφάσισε στην κυριολεξία να θυσιαστεί στο βωμό των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Το εγχείρημα αυτό δεν θα είχε επιτευχθεί φυσικά εάν τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είχαν τηρήσει τόσο μετριοπαθή ή και ενδοτική στάση απέναντι στις απαιτήσεις των οικονομικών κέντρων της Γερμανίας. Η αποδοχή του μεγάλου συνασπισμού από τα μεγαλύτερα συνδικάτα, η ανομολόγητη στήριξη που προσφέρουν οι Πράσινοι στους χριστιανοδημοκράτες (στο ομόσπονδο κρατίδιο της Εσσης είχαμε και τον πρώτο συνασπισμό CDU – Πρασίνων) και η όλο και μετριοπαθέστερη στάση του κόμματος της Αριστεράς, αφήνουν στη νέα κυβέρνηση απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Την ίδια ώρα όμως η κυβέρνηση φαίνεται να προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει κοινωνικές αναταραχές.

Η επιθετικότητα της νέας κυβέρνησης έγινε εμφανής από την πρώτη ημέρα με την επιλογή των νέων υπουργών: Η παραμονή του Σόϊμπλε στο υπουργείο οικονομικών αποτελεί «εγγύηση» συνέχισης της αδίστακτης λιτότητας, η μεταφορά του πρώην υπουργού Τόμας ντε Μεζιέρ από το υπουργείο Άμυνας στο Εσωτερικών εκλαμβάνεται από αναλυτές ως σήμα ενίσχυσης των κατασταλτικών μηχανισμών και των μυστικών υπηρεσιών, ενώ η τοποθέτηση της «σκληρής» Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν στο υπουργείο Άμυνας προοιωνίζεται κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό.

Είναι πλέον σαφές ότι οι μεγάλοι συνασπισμοί, που έχουν ήδη δημιουργηθεί στην Ελλάδα την Αυστρία, αποτελούν σαφή εντολή των οικονομικών ελίτ και δίνουν ια πρόγευση του πολιτικού μέλλοντος της Ευρώπης για τα αμέσως επόμενα χρόνια. Καθώς το πολιτικό κατεστημένο σε ολόκληρη την Ευρζωζώνη αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση του οικονομικού συστήματος, η συσπείρωση σε μεγάλους συνασπισμούς είναι η τελευταία του επιλογή προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των οικονομικών ελίτ. Την προηγούμενη φορά όμως που παρατηρήθηκε στην ευρωπαϊκή ιστορία τέτοια αδυναμία πολιτικής διαχείρισης της κρίσης οι ελίτ άφησαν στον εαυτό τους μια και μοναδική επιλογή για να διατηρήσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία τους: να καλέσουν στην εξουσία την εφεδρεία του φασισμού.


πηγή: info-war.gr

Αυτό για να βλέπουμε ότι το χτύπημα της παγκόσμιας ελίτ δεν κάνει διακρίσεις. Μόνο τα λόμπι της Γερμανίας; Παρακαλούμε πολύ δείτε το ντοκυμαντέρ "Οι μπίζνες των Βρυξελλών" - Ποιος κάνει κουμάντο στην Ε.Ε.;  Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε Αγγλικά, γιατί δεν έχει υπότιτλους, ζητείστε να το δείτε με κάποιον φίλο σας που καταλαβαίνει. Έχουν φροντίσει να μην γίνει γνωστό στην Ελλάδα στην οποία μάλιστα αναφέρεται αρκετές φορές.

Οδηγία για την προστασία της πρώτης κατοικίας ψήφισε το Ευρωκοινοβούλιο. Αυτήν την εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σχετική οδηγία, η οποία προβλέπει καλύτερη προστασία από τους κινδύνους που ενέχουν τα στεγαστικά δάνεια, οι διακυμάνσεις των επιτοκίων ή ακόμα και η προσωρινή αδυναμία των οφειλετών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ο ισπανός εισηγητής του Ευρωκοινοβουλίου για το ζήτημα αυτό, Αντολίν Σάντσεζ Πρεσέδο κάνει λόγο για «καινοτόμο απόφαση» που θα βοηθήσει ουσιαστικά τους δανειολήπτες.

«Είναι η πρώτη φορά που γίνεται ρύθμιση για τη στεγαστική πίστη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο» λέει ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός. «Στόχος μας είναι να γίνει πιο δύσκολος ο ανεύθυνος δανεισμός, να βελτιωθεί ο επαγγελματισμός του κλάδου και να προστατευθεί ο καταναλωτής. Η στεγαστική πίστη φτάνει το 52% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και μπορεί να αποτελέσει ατμομηχανή για την ανάκαμψη της οικονομίας».

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ισπανία, συνέβη πάντως το ακριβώς αντίθετο: Η καθίζηση της στεγαστικής πίστης και η «φούσκα των ακινήτων» ήταν από τα βασικά αίτια της κρίσης. Τι διδάχθηκαν από όλα αυτά οι Ευρωπαίοι πολιτικοί; «Μα γι’ αυτό ακριβώς είναι πιο απαραίτητο από ποτέ να γίνουν αλλαγές» υποστηρίζει ο Αντολίν Σάντσεζ Πρεσέδο. «Γι’ αυτό ψηφίζουμε την οδηγία. Η πρώτη βασική αλλαγή είναι ότι οι πάροχοι στεγαστικής πίστης εντάσσονται σε πιο αυστηρό καθεστώς αδειοδότησης και επιτήρησης. Η δεύτερη αλλαγή είναι ότι προστατεύουμε καλύτερα τον καταναλωτή, για παράδειγμα καθιερώνουμε ενιαίες ευρωπαϊκές προδιαγραφές για την ενημέρωσή του, καθώς και μία περίοδο χάριτος, τουλάχιστον επτά ημερών, κατά την οποία έχει το δικαίωμα να ακυρώσει το δάνειο».

«Δεν προβλέπεται αναδρομική ισχύς»

Τελευταία στοιχεία από την Ισπανία δείχνουν ότι οι πλειστηριασμοί κάνουν θραύση και σχεδόν κάθε είκοσι λεπτά ένας ιδιοκτήτης χάνει το σπίτι του. Γι’ αυτό, επισημαίνει ο Αντολίν Σάντσεζ Πρεσέδο, η νέα οδηγία προβλέπει μεγαλύτερη ευελιξία σε περίπτωση χρεοκοπίας του δανειολήπτη, ώστε ο πλειστηριασμός να μην γίνεται η «εύκολη λύση»- για παράδειγμα δίνεται η δυνατότητα στον δανειολήπτη να πουλήσει εκείνος το ακίνητο στην καλύτερη τιμή που μπορεί να βρει στην αγορά.

Όλα αυτά ισχύουν για μελλοντικά στεγαστικά δάνεια. Τι γίνεται όμως με τους ιδιοκτήτες που έχουν ήδη πάρει δάνεια τα οποία δεν μπορούν να αποπληρώσουν; «Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα. Η νέα οδηγία δεν έχει τεθεί ακόμη σε ισχύ, οπότε εφαρμόζεται στα μελλοντικά συμβόλαια. Από την άλλη πλευρά, όμως, το πνεύμα της οδηγίας δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και το νομικό καθεστώς για την παροχή στεγαστικών δανείων σε όλες τις άλλες περιπτώσεις» λέει ο ισπανός ευρωβουλευτής.

Ο Αντολίν Σάντσεζ Πρεσέδο ουσιαστικά «ρίχνει το μπαλάκι» στις εθνικές κυβερνήσεις, οι οποίες καλούνται να θεσπίσουν πρόσθετες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες. Διαφορετική άποψη εκφράζει ωστόσο ο γερμανός ευρωβουλευτής των χριστιανοδημοκρατών Αντρέας Σβαμπ. «Μία ευρωπαϊκή οδηγία δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο από τη στιγμή που ψηφίζεται. Το ισχύον δίκαιο δεν αλλάζει με αναδρομική ισχύ. Ασφαλώς γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συμβόλαια τα οποία συνήψαν οι τράπεζες εκμεταλλευόμενες τη δεσπόζουσα θέση τους ή καλύπτονταν από διασυνοριακές μεταφορές πιστώσεων. Το είχαμε θέσει στο Κοινοβούλιο, αλλά όλα αυτά δεν εμπίπτουν στη ισχύ της νέας οδηγίας».

Ευρωπαϊκή λύση για τη στεγαστική πίστη;
Σε υψηλούς τόνους έθεσε το θέμα των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής στο πλαίσιο συζήτησης ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Στρασβούργο. Στη σύνοδο κορυφής θα ακούσουμε για τα μακροοικονομικά μέτρα και για το «ευρωπαϊκό εξάμηνο», αλλά δεν θα ακούσουμε για τα πραγματικά προβλήματα της κρίσης, υποστηρίζει ο έλληνας ευρωβουλευτής.

«Δεν θα ακούσουμε ότι χιλιάδες νοικοκυριά στην Ελλάδα σήμερα δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, δεν θα ακούσουμε ότι στην Ελλάδα, μία χώρα που βρίσκεται κάτω από τη στενή εποπτεία όλων των θεσμών της ΕΕ, οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Και θα συνεχίσουν τους εκβιασμούς για τους πλειστηριασμούς και τις καταθέσεις των ελληνικών νοικοκυριών» υποστηρίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν μη τι άλλο πάντως, η ΕΕ δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να προσπαθεί να δώσει λύσεις, τουλάχιστον για το μέλλον. Για να γίνει αυτό θα αξιοποιηθεί και το «βαρύ νομικό οπλοστάσιο» των Βρυξελλών, δηλαδή ο υπό ίδρυση Εποπτικός Μηχανισμός για τις Τράπεζες, υπόσχεται ο γερμανός ευρωβουλευτής Αντρέας Σβαμπ. «Ασφαλώς θα συνεργαστεί ο νέος εποπτικός μηχανισμός. Αποστολή του θα είναι να διασφαλίσει ότι οι τράπεζες τηρούν την νέα οδηγία. Αυτό σημαίνει ότι οδεύουμε προς ένα πιο ενιαίο νομικό πλαίσιο στην ευρωπαϊκή αγορά και, από κει και πέρα, αυτό που θέλουμε είναι να ενθαρρύνουμε και τη διασυνοριακή παροχή στεγαστικών δανείων» λέει ο γερμανός ευρωβουλευτής.

Πηγή: Deutsche Welle via protothema.gr

Ημίμετρα και μπλα μπλα... παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να .. του πάρουν το σπίτι...

Υποτίθεται ότι από το 2014 οι φορολογούμενοι θα πρέπει να συγκεντρώσουν και πάλι αποδείξεις ίσες με το 10% του εισοδήματός τους, αλλά μειώνονται τα είδη των αποδείξεων που γίνονται αποδεκτές. Το πιο πιθανό μεγάλη μερίδα πολιτών να μην μπορέσει να τις συγκεντρώσει. 

Αφαιρέθηκαν από τη λίστα προϊόντα και υπηρεσίες που κατανάλωναν το μεγαλύτερο μέρος του οικογενειακού προϋπολογισμού και προστέθηκαν άλλα. 

Ποιοι πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις

Υποχρεωμένοι να συγκεντρώσουν αποδείξεις το 2014 είναι μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι (οι μονίμως ταλαιπωρημένοι). Οι υπόλοιποι φορολογούμενοι δεν είναι υποχρεωμένοι να συγκεντρώσουν αποδείξεις.

Πόσες αποδείξεις πρέπει να συγκεντρώσουν

Όλοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις αξίας τουλάχιστον ίσης με το 10% του ετήσιου εισοδήματός τους. Για παράδειγμα, ένας φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ θα πρέπει να συγκεντρώσει αποδείξεις αξίας τουλάχιστον 2.000 ευρώ. Ο υπολογισμός γίνεται με βάση το προ φόρων εισόδημα του μισθωτού ή του συνταξιούχου. Το μέγιστο ποσό απαιτούμενων αποδείξεων ανέρχεται σε 10.500 ευρώ.

Ποιες αποδείξεις αναγνωρίζει η εφορία

Αν και στη σχετική διάταξη που προστέθηκε στο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς προβλέπεται ότι θα εκδοθεί απόφαση με την οποία θα ορίζεται το είδος των αποδείξεων που θα συγκεντρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, σε σχέση με το σημερινό καλάθι των αποδείξεων δεν αναμένονται μεγάλες διαφοροποιήσεις. 

‘Ετσι οι φορολογούμενοι μπορούν να συγκεντρώνουν αποδείξεις από όλες τις δαπάνες τους πλην αυτών που αφορούν:

• δαπάνες για τις οποίες προσφέρεται απευθείας μείωση του φόρου εισοδήματος (π.χ. ιατρικές)
• δαπάνες που εμπίπτουν στα τεκμήρια διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (π.χ. αγορά ΙΧ, δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων, μισθοδοσία υπηρετικού προσωπικού)

• διόδια
• λογαριασμούς ΔΕΚΟ, τηλεφωνίας
• πάσης φύσεως εισιτήρια μεταφορικών μέσων (αστικές συγκοινωνίες, αεροπορικά εισιτήρια κλπ)

Ποια είναι η ποινή για τη μη συγκέντρωση αποδείξεων

Για την αξία των αποδείξεων που του λείπει, ένας μισθωτός ή συνταξιούχος καλείται να πληρώσει πρόσθετο φόρο εισοδήματος 22%.

Καλά κρασιά και... κρατείστε τις αποδείξεις όταν τα αγοράσετε...

Ποσό ύψους 2,5 δισ. ευρώ δεν έχει εισρεύσει στα δημόσια ταμεία, γιατί ΔΕΝ έχουν ψηφιστεί οι νόμοι για το δικαστικό ενέχυρο και την ποινική συνδιαλλαγή, που δίνουν ισχυρά κίνητρα σε οικονομικούς εγκληματίες να επιστρέψουν τα χρήματα στο δημόσιο και να τυγχάνουν ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης.

Μόνο 1,5 δισ ευρώ προέρχονται από δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών σε συγκεκριμένες υποθέσεις οικονομικής εγκληματικότητας που χειρίζονται οι εισαγγελείς και οι ανακριτές διαφθοράς. 

Σύμφωνα με την προτεινόμενη ρύθμιση από το υπουργείο Δικαιοσύνης -που δεν έχει ακόμα κατατεθεί στην Βουλή- τα χρήματα αυτά θα ρευστοποιούνται άμεσα υπέρ του Δημόσιου, ενώ μέχρι τώρα παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Θα επιστρέφονται μόνο στις περιπτώσεις αθώωσης των κατηγορουμένων. 

Ανεκμετάλλευτα παραμένουν επίσης περίπου 110 ακίνητα μεγάλης άξιας που έχουν δεσμευτεί από τις δικαστικές αρχές σε μεγάλες υποθέσεις όπως, η υπόθεση Τσοχατζόπουλου, η υπόθεση Ιωάννη Καρούζου και υποθέσεις φοροδιαφυγής.

Εντάξει... μπουχτίσαμε με οικονομικούς φασιστικούς νόμους, δεν είναι ότι θέλουμε κι άλλους, αλλά.. δεν είναι εντυπωσιακό να ψηφίζουν άμεσες κατασχέσεις έντιμων πολιτών σε αδυναμία, ενώ θα μπορούσαν να έχουν καλύψει κάποιες τρύπες με τους οικονομικούς εγκληματίες; Αλλά... κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει!

Με δικαιολογία την τρόικα και των μνημονιακών της αξιώσεων, η κυβέρνηση δίνει το τελειωτικό χτύπημα στους υπερχρεωμένους και σε ανέχεια πολίτες κατάσχοντας χωρίς καμία προειδοποίηση μισθούς, συντάξεις και καταθέσεις, την ίδια ώρα που φορτώνει με τοκογλυφικά πρόστιμα όσους καθυστερούν να καταβάλουν ληξιπρόθεσμα χρέη.

Ως «εντολοδόχος» της απίστευτης αυτής «παραγγελίας», παρουσιάζεται ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας λέγοντας χθες ότι πρόκειται για μνημονιακές απαιτήσεις, όμως για το ζήτημα των υπέρογκων προστίμων δήλωσε απλώς ότι... αφορά τον εναρμονισμό της ελληνικής νομοθεσίας με τα ευρωπαϊκά δεδομένα! Ποια Ευρωπαϊκά; Τα παγκόσμια, γιατί αυτό γίνεται σε όλον τον πλανήτη. Οι άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους από τους τραπεζοληστές ή το ίδιο το κράτος!

Σπάσιμο τραπεζικού απορρήτου και ηλεκτρονικές κατασχέσεις

Το επίμαχο άρθρο 7 του πολυνομοσχεδίου δίνει το δικαίωμα στην Εφορία να προχωρεί σε κατασχέσεις συντάξεων, καταθέσεων, μισθών, ενοικίων και οφειλών εις χείρας τρίτων, χωρίς καμία προειδοποίηση-ενημέρωση του φορολογούμενου που έχει χρέη προς το Δημόσιο.

Η συγκεκριμένη διάταξη έρχεται να προστεθεί στο μηχανισμό που ετοίμασε και έβαλε σε λειτουργία ήδη από τις 12 Δεκεμβρίου η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Πλέον, το Δημόσιο αποκτά πρόσβαση σε εκατομμύρια τραπεζικούς λογαριασμούς, έχοντας δικαίωμα άρσης του τραπεζικού απορρήτου, αλλά και δυνατότητα να προχωρεί σε κατασχέσεις-εξπρές, μέσω ενός απλού e-mail προς τις τράπεζες.

Οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, πλέον, μέσω ενός απλού ηλεκτρονικού αιτήματος (e-mail) θα ζητούν από τις τράπεζες να απαντήσουν εντός 24 ωρών, εάν συγκεκριμένο ΑΦΜ, φυσικού ή νομικού προσώπου, είναι πελάτης τους και τι είδους λογαριασμό διατηρεί.

Κατασχέσεις-εξπρές, δήμευση περιουσίας, πλειστηριασμοί και φυλάκιση

Το υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει ότι πλέον θα μπορεί να προχωρεί σε κατασχέσεις χωρίς να έχει καμία ενημέρωση ο φορολογούμενος, με μόνη εξαίρεση τις κατασχέσεις σπιτιών, καθώς το υπουργείο θα ενημερώνει με επιστολή τον οφειλέτη ότι του δίνει περιθώριο 30 ημερών (!!!) να πληρώσει ή να ρυθμίσει τη ληξιπρόθεσμη οφειλή του, προτού προχωρήσει σε πλειστηριασμό του ακινήτου.

Με τα πρόστιμα που επιβάλει στους οφειλέτες του Δημοσίου το υπουργείο Οικονομικών -πρόστιμο 10%, μετά το ένα έτος 20% και μετά τα δύο χρόνια 30%- μια ληξιπρόθεσμη οφειλή 1.000 ευρώ οι προσαυξήσεις από τόκους και ποινές μέσα σε ένα χρόνο θα φτάσουν τα 285 ευρώ.

Καλούμαστε να διαλέξουμε ποιο απ' όλα τα χρέη θα πληρώσουμε και ποιο θα αφήσουμε. Της τράπεζας ή του δημοσίου; Έτσι κι αλλιώς ο μισθός (αν υπάρχει) δεν φτάνει και για τα δυο. Διάλεξε, λοιπόν, ποιος απ' όλους θα σου πάρει το σπίτι, έτσι κι αλλιώς στην ίδια τσέπη θα καταλήξει...

Υπάρχει ακόμα κάποιος που δεν έχει καταλάβει ότι όλο το σκηνικό δεν έτυχε αλλά πέτυχε;;; Πόσο ακόμα σε χρόνο ή επεισόδια χρειάζεται για να κατανοήσει κανείς αυτούς που έλεγαν : Η Ατζέντα 21 σε θέλει ΧΩΡΙΣ ΑΤΟΜΙΚΗ ιδιοκτησία και ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ! Ξέρετε.. όσο αργούμε ΟΛΟΙ να το εμπεδώσουμε, τόσο θα αργούν και οι λύσεις...

Λόγο για «μεθοδεύσεις της κυβέρνησης», «ευτελισμό της Δημοκρατίας», «έλλειψη σεβασμού προς τους βουλευτές» έκαναν μέλη των Επιτροπών. Για βιασμό των Ελλήνων, κανείς;

Διακομματική κατακραυγή ότι προσπάθησαν να εξαπατήσουν τους βουλευτές βάζοντας μέσα στο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς και άσχετες ρυθμίσεις που μάλιστα δεν ήταν μνημονιακές υποχρεώσεις!

Πρόκειται για την φορολογική διάταξη που προβλέπει επιβολή τσουχτερών προστίμων, 10-30%, στους φορολογούμενους οι οποίοι χρωστούν στην εφορία και δεν εξοφλούν ή δεν ρυθμίζουν τις οφειλές τους ακόμη και για διάστημα δύο μηνών από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας πληρωμής.

Η εν λόγω ποινή, θα επιβάλλεται με την παρέλευση δύο μηνών από την ημερομηνία λήξης της πληρωμής του φόρου και θα περιλαμβάνει μηνιαίο τόκο και πρόστιμο 10%. Ωστόσο εάν περάσει ένας χρόνος και η ποινή παραμένει ληξιπρόθεσμη, το πρόστιμο θα αυξάνεται στο 20% και εάν περάσουν δύο χρόνια θα αγγίζει το 30%,.

Το νέο ποινολόγιο της Εφορίας

• Για οφειλές που βεβαιώνονται από το νέο έτος καταργούνται οι μηνιαίες προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής 2,5% και τη θέση τους παίρνει η επιβολή μηνιαίων τόκων και προστίμων
• Oφειλή που είναι ληξιπρόθεσμη για διάστημα 2 μηνών θα επιβαρύνεται με υψηλό πρόστιμο 10%, ενώ θα επιβάλλονται και τόκοι
• Για ληξιπρόθεσμες οφειλές ενός έτους το πρόστιμο θα αυξάνεται στο 20% και δύο ετών στο 30%.
• Με τόκους και πρόστιμα θα επιβαρύνονται και τα έσοδα υπέρ ΟΤΑ, Ειδικών Ταμείων και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου τα οποία που συνεισπράτονται με τα δημόσια έσοδα από τις εφορίες.
• Επίσης σύμφωνα με το νομοσχέδιο ο οφειλέτης από το ποσό που καταβάλλει για την αποπληρωμή του χρέους του πρώτα ξεπληρώνει τα έξοδα είσπραξης και στη συνέχεια τους τόκους και το πρόστιμο και στο τέλος το αρχικό ποσό της οφειλής.
• Απαλλαγή από τις επιβαρύνσεις αυτές προβλέπεται μόνο για λόγους ανωτέρας βίας με αίτημα που υποβάλλεται προς τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Απαλλαγή από τις επιβαρύνσεις αυτές προβλέπεται και για τους στρατευμένους και τους ανηλίκους για όσο διάστημα στερούνται εκπροσώπησης και επί ένα εξάμηνο μετά την απόκτηση της.
• Στην περίπτωση πολλαπλών ληξιπρόθεσμων οφειλών ο φορολογούμενος έχει τη δυνατότητα να επιλέξει τη σειρά εξόφλησης των οφειλών του μόνο όταν έχει υπαχθεί σε ρύθμιση. Σε διαφορετική περίπτωση την επιλογή θα κάνει η Φορολογική Διοίκηση.
• Η φορολογική διοίκηση υποχρεωτικά θα κοινοποιεί ατομική ειδοποίηση (ταχυδρομικά, με ηλεκτρονικά μέσα ή με επίδοση μέσω δικαστικού κλητήρα), στον οφειλέτη στην περίπτωση κατάσχεσης της ακίνητης περιουσίας του για χρέη προς το δημόσιο. Υποχρέωση που δεν ισχύει για κατασχέσεις καταθέσεων κά.
• Όταν ΠΑΕ βρίσκεται σε διαδικασία εκκαθάρισης τις οφειλές τρίτων προς αυτήν θα μπορεί να εισπράττει το δημόσιο.

Οι παρασκηνιακές πιέσεις είναι μεγάλες εκ μέρους βουλευτών της ΝΔ ώστε να αποσυρθεί η διάταξη για τα πρόστιμα, κάτι ωστόσο που δεν φέρεται διατεθειμένη να αποδεχθεί η κυβέρνηση, όπως, σύμφωνα με πληροφορίες, διεμήνυσε ο γενικός γραμματέας της κ. Π. Μπαλτάκος στους «αντιρρησίες». Απειλούνται, δε, και με διαγραφές.

Βιάζονται να περάσουν τις ρυθμίσεις που θα σπείρουν κι άλλη τρομοκρατία και βία στα ήδη ταλαιπωρημένα νοικοκυριά, κι άλλη απόγνωση και φυσικά, ήρθε η ώρα της γερής ...μπάζας από το κράτος -μετρητά και σπίτια! 

Χαμηλά ετήσια εισοδήματα ακόμα και 10.000 ευρώ καλούνται να δίνουν το 1/10 του μισθού τους στις τράπεζες, το άλλο 1-2/10 στα χαράτσια, το άλλο 1-2/10 στη ΔΕΗ κι αν έχουν και ΙΧ ή κανένα αγροτεμάχιο, ήρθε και το τέλος τους! 

Διάλεξε, λοιπόν, ή παιδί, ή φαΐ, ή σπίτι, ή αυτοκίνητο θα έχεις. Και τα τέσσερα, όπως νόμιζες ότι ήξερες τόσα χρόνια ΞΕΧΑΣΕ ΤΑ!!!

Αυτή τη βία, που ξέρουμε από που προέρχεται, πότε θα την καταδικάσουμε; Προς το παρόν οι πρώην βιαστές κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι νυν συνεχίζουν να ασελγούν επάνω μας χωρίς αιδώ και χωρίς εμπόδια... Η λίστα προδοσίας ολοένα αυξάνεται τόσο σε αριθμό ατόμων, όσο και σε κολάσιμες πράξεις...

Ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, παρέθεσε στοιχεία για τη χώρα μας, μέσα από τις τριμηνιαίες εκθέσεις της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας για τις ευρωπαϊκές αγορές αερίου

Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, σε ερώτηση που κατέθεσε στο Ευρωκοινοβούλιο, ζήτησε να ενημερωθεί για τη μέση χονδρική και λιανική τιμή του φυσικού αερίου σε όλες της χώρες της ΕΕ και την Ελλάδα, καθώς και για τους λόγους που οδηγούν στις σημαντικές διαφοροποιήσεις στις τιμές φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Aπαντώντας ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χοακίν Αλμούνια, παρέθεσε στοιχεία από τις τριμηνιαίες εκθέσεις της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας για τις ευρωπαϊκές αγορές αερίου και ενέργειας, τα οποία δείχνουν ότι το φυσικό αέριο στην Ελλάδα πωλείται κατά 43% ακριβότερα σε σχέση με τον γενικό ευρωπαϊκό μέσο όρο.

"Οι μέσες τιμές λιανικής πώλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 για την ΕΕ-27 ανέρχονταν σε 4,04 cEUR/kWh (εύρος διακύμανσης: 2,64 – 7,00 cEUR/kWh) για τους βιομηχανικούς καταναλωτές (εκτός ΦΠΑ) και 7,10 cEUR/kWh (εύρος διακύμανσης: 2,74 – 12,68 cEUR/kWh) για τα νοικοκυριά . Αντίθετα, το δεύτερο εξάμηνο του 2012, οι τιμές για τη βιομηχανία και τα νοικοκυριά στην Ελλάδα ήταν κατά 5,79 cEUR/kWh και κατά 10,17 cEUR/kWh, αντίστοιχα, υψηλότερες από το μέσο όρο της ΕΕ».

Στην ίδια έκθεση της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας, για το δεύτερο εξάμηνο του 2012, εμφανίζεται πίνακας με τις τιμές λιανικής του φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά, στον οποίο η Ελλάδα κατακτά την τρίτη θέση στις πιο υψηλές τιμές στο φυσικό αέριο, με 10.17 cEUR/kWh, όταν στη Βουλγαρία πωλείται με 5.56 cEUR/kWh, στη Γερμανία 6.48 cEUR/kWh και στην Πολωνία 5.76 cEUR/kWh.

Οι μόνες χώρες που παρουσιάζουν υψηλότερες τιμές φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά από την Ελλάδα (10.17), είναι η Σουηδία (12.68) και η Δανία (10.83).

Στη συνέχεια, απαντώντας στο ερώτημα για τους λόγους που οδηγούν στις σημαντικές αυτές διαφοροποιήσεις στις τιμές φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημείωσε: ''Σε επίπεδο χονδρικής, μεταξύ των σημαντικών παραγόντων διαφοροποίησης περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, οι δυνατότητες επιλογής διαφορετικών οδών εφοδιασμού και προμηθευτών. Σε επίπεδο λιανικής, η φορολογία αποτελεί σημαντικό στοιχείο''.


πηγή: protothema.gr/_

Αθώους έκρινε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και τους 42 κατηγορούμενους στην υπόθεση με τις «μετοχές-φούσκες στο Χρηματιστήριο» το 1999, δεκατρία χρόνια μετά το σκάνδαλο. Αποφάνθηκε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε το αδίκημα της απάτης από τα στοιχεία της δικογραφίας και την ακροαματική διαδικασία, αφού δεν προέκυψε ότι η τιμή πώλησης των επίδικων πακέτων μετοχών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τελική τους τιμή στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου την συγκεκριμένη περίοδο.

Μετά από πολύμηνη διαδικασία, που ξεκίνησε στις 15 Απριλίου, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων κήρυξε αθώους τους 42 κατηγορούμενους, επιχειρηματίες, επενδυτές, χρηματιστές εφοπλιστές κ.α που κάθισαν στο εδώλιο με βαριά αδικήματα, όπως της απάτης και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.

Για την παραπομπή των 42, είχε εκδοθεί 836 σελίδων βούλευμα στο οποίο γινόταν λόγος για τεχνητή αύξηση της αξίας των επίμαχων μετοχών, ενώ παρατίθονταν σημαντικά ευρήματα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αλλά και του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ). Είχαν διαπιστωθεί, επίσης, σοβαρότατες αδυναμίες στην οργάνωση των χρηματιστηριακών εταιρειών, αλλά κυρίως και στο ζήτημα του εσωτερικού τους ελέγχου. Το βούλευμα υιοθετούσε εισαγγελική πρόταση που διαπίστωνε ότι την επίμαχη περίοδο εισηγμένες εταιρείες προχωρούσαν σε ψευδείς ανακοινώσεις χρηματιστηριακών συναλλαγών με τιμές διαφορετικές από τις ανακοινωθείσες στο επενδυτικό κοινό, με αποτέλεσμα να δημιουργείται «παραπλανητική εικόνα για την πορεία των μετοχών, την τιμή και την εμπορευσιμότητά τους».

Με την κρίση των δικαστών του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων - μεταξύ άλλων - αθωώθηκαν οι: Παναγιώτης Κονταλέξης - χρηματιστής, Γεώργιος Μπατατούδης - μέτοχος της Ιντερσάτ, Παναγιώτης Πανούσης - μέτοχος της 'Αττι-Κατ, Κωνσταντίνος Στέγγος, Χρυσή Στέγγου, Γεώργιος Στέγγος, Στυλιανή Στέγγου, Ζωή Στέγγου μέτοχοι της Τεχνικής Ολυμπιακής, Σπυρίδωνας Τασόγλου της ομώνυμης εισηγημένης εταιρείας, Ηλίας Τσοτάκος - χρηματιστής, Δημήτριος Ράνιος - χρηματιστής, Ηλίας Μπογδάνος της Active Επενδυτικής, Ελένη Ζησιμοπούλου, Θεοφάνης Ράνιος (χρηματιστής), Ιωάννης Σφακιανάκης, Αγγελική Ζησιμοπούλου, Βασίλειος Μανιός (εφοπλιστής), Αναστασία Κολλακή (σύζυγος εφοπλιστή), Παντελής - Ελευθέριος Κολλάκης (εφοπλιστής), Σταύρος Γαλανάκης, Ιωάννης Τσούρτης, Βαρβάρα Τσούρτη, Σταυρούλα - Μαρία Λακοπούλου, Ιορδάνης Αρζόγλου.

Η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο δεκατρία χρόνια μετά τις πρώτες διώξεις που είχε ασκήσει ο εισαγγελέας Δημήτρης Ασπρογέρακας το 2000 ύστερα από έρευνα για χειραγώγηση μετοχών το 1999.

Η ανάκριση τότε είχε ανατεθεί στην πρώην δικαστική λειτουργό Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια, η οποία όμως κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε 12ετή κάθειρξη για κατάχρηση εξουσίας και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, σχετικά με χειρισμούς της στην δικογραφία που αφορούσε τις μετοχές της ΣΙΓΑΛΑΣ.

Η δικαστική έρευνα μετά την υπόθεση «Μπουρμπούλια» συνεχίστηκε με εντολή του εισαγγελέα Χαρ.Λακαφώση, ο οποίος είχε ζητήσει την επανεξέταση κάποιων φακέλων για τις «μετοχές - φούσκες του Χρηματιστηρίου». 

Στη συνέχεια, με πρόταση του Χ. Λακαφώση παραπέμφθηκαν αρχικά σε δίκη 67 κατηγορούμενοι, οι οποίοι μειώθηκαν, με εφετειακό βούλευμα, σε 42,  οι οποίοι τελικά αθωώθηκαν.

Πηγή Enet

 Η δικαιοσύνη εκτός από γκαβή φαίνεται πάσχει και από Αλτσχάιμερ... Λέτε να φταίνε οι χημικοί αεροψεκασμοί;

Alvarez and Marsal, BlackRock, Oliver Wyman, Pimco: Αυτές οι εταιρείες παροχής χρηματοοικονομικών συμβουλών προφανώς δεν λένε κάτι στο μέσο Ευρωπαίο... 

Ωστόσο αυτές οι εταιρείες έπαιξαν κεντρικό ρόλο σε όλα τα προγράμματα «διάσωσης» στην Ευρωζώνη και έχουν μέχρι στιγμής χρεώσει τους φορολογούμενους σε Κύπρο, Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία με πάνω από 80 εκατ.ευρώ.

Όπως σημειώνει ο ιστότοπος EU Observer, η «ανεξάρτητη» πραγματογνωμοσύνη τους χρησιμοποιήθηκε ευρέως από την τρόικα των διεθνών δανειστών- την ΕΚΤ, την Κομισιόν και το ΔΝΤ- ώστε να αποφασισθεί πόσα χρήματα χρειάζονται χώρες ή τράπεζες για να αποφύγουν μία πτώχευση.

Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις τους ανατέθηκαν δουλειές χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, εγείροντας ερωτήματα για τη διαφάνεια και την αξιοπιστία της όλης διαδικασίας.

Μερικές φορές δε προσελήφθησαν παρά την πιθανή σύγκρουση συμφερόντων, που ανακύπτουν από διασυνδέσεις σε επενδυτικά ταμεία και άλλους παρόχους οικονομικών υπηρεσιών.

Οι συμβουλάτορες μάλιστα προσέλαβαν επίσης και υπεργολάβους, εγείροντας ακόμα περισσότερες αμφιβολίες για το ποιος έχει πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες και πώς τις χρησιμοποιεί.

Πέρα από τοπικές νομικές επιχειρήσεις, οι υπεργολάβοι περιελάμβαναν σχεδόν πάντα μία ή και περισσότερες από την «Μεγάλη Τετράδα» των λογιστικών εταιρειών- Deloitte, Ernst&Young, KPMG και PriceWaterhouseCoopers (PwC).

Το τελικό συμπέρασμα είναι ένας χρυσός κύκλος από μία δωδεκάδα περίπου μεγάλων εταιρειών με απόλυτο μονοπώλιο στη διαχείριση των ευρωπαϊκών διασώσεων.

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δημοσίευμα του EU Οbserver

"Το δημοσίευμα του EU Οbserver σχετικά με τις αδιαφανείς και εξόχως προβληματικές αναθέσεις μελετών σε εταιρείες για την παροχή συμβουλών σε χώρες υπό καθεστώς μνημονίου, εκθέτει ανεπανόρθωτα την τρόικα, αλλά και τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών, συνιστώντας ένα τεράστιο σκάνδαλο. Το γεγονός, μάλιστα, ότι σύμφωνα με το εν λόγω  δημοσίευμα, οι αμοιβές των εταιρειών που συμβούλευσαν τη λύση για την Κύπρο εξαρτώνται από το μέγεθος της εκκαθάρισης των κυπριακών τραπεζών, αποκαλύπτει την «αντικειμενικότητα» των ερευνών και την «ανεξαρτησία» αυτών των εταιριών.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε σχετική ερώτηση στον Υπουργό Οικονομικών αναφορικά με τα ιλιγγιώδη ποσά (1,2 δις) που δαπανήθηκαν ως έξοδα δημοσίου χρέους σε τράπεζες, δικηγορικά γραφεία και χρηματοοικονομικούς συμβούλους. Όπως είχαμε επισημάνει, η δαπάνη αυτή είχε υπερτριπλασιαστεί τα δύο πρώτα έτη των μνημονίων και έχει δεκαπλασιασθεί το 2012 , εγείροντας ποικίλα ερωτήματα τόσο για τις σκοπιμότητες πίσω από αυτήν την αύξηση, όσο και για αυτές καθεαυτές τις διαδικασίες ανάθεσης, τα κριτήρια και τη διαφάνειά τους.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να σιωπά γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Πρέπει να φέρει στον έλεγχο της βουλής όλες τις σχετικές συμφωνίες και να εξηγήσει που πάνε τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών και πως  το συμφέρον τους διασφαλίζεται από τέτοιου είδους μελέτες, ανατιθέμενες σε εταιρίες που από ότι φαίνεται δεν τηρούν στοιχειώδεις κανόνες διαφάνειας και ανεξαρτησίας".

πηγή: epikaira.gr

Σε μία ευνομούμενη πολιτεία το παρόν άρθρο δεν θα χρειαζόταν να γραφεί. Η είδηση πέρασε στα ψιλά και κανείς δεν επέλεξε να ασχοληθεί επί της ουσίας. Στην Ισλανδία, πέντε χρόνια μετά την πτώχευση της χώρας από την τραπεζική κατάρρευση, τέσσερις τραπεζίτες πέρασαν το κατώφλι της φυλακής. Πρόκειται για τον πρώην γενικό διευθυντή, τον πρώην πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, έναν από τους βασικούς μετόχους, καθώς και για τον γενικό διευθυντή του παραρτήματος Λουξεμβούργου της τράπεζας Kaupthing.


Οι τέσσερις καταδικασθέντες κρίθηκαν ένοχοι για την απόκρυψη του γεγονότος ότι επενδυτής από το Κατάρ, ο οποίος είχε αγοράσει το 5,1% του ποσοστού των μετοχών της τράπεζας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, το είχε πράξει με χρήματα που του δάνεισε η ίδια η τράπεζα. Οι εισαγγελείς σημείωσαν ότι η συμφωνία επηρέασε την τιμή της μετοχής της τράπεζας, ενώ πρόσθεσαν ότι τα συγκεκριμένα δάνεια ήταν παράνομα. Θυμίζει τίποτα η συγκεκριμένη πρακτική;

Όπως έχει αποκαλύψει το HOT DOC και το koutipandoras.gr έλληνες τραπεζίτες έχουν ακολουθήσει πολλάκις τη συγκεκριμένη πρακτική για να βελτιώσουν την εικόνα ρευστότητας και ευρωστίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους, εξαπατώντας κατ' αυτόν τον τρόπο καταθέτες, μετόχους και επενδυτές. Ένας τραπεζίτης εγκρίνει δηλαδή δάνεια δεκάδων ή και εκατοντάδων εκατομμυρίων σε offshore εταιρίες, οι οποίες στη συνέχεια μετέχουν σε αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων μίας δεύτερης τράπεζας. Στη συνέχεια, ο δεύτερος τραπεζίτης μην έχοντας ξεχασει τη γενναιοδωρία του «αντιπάλου» του, πράττει ακριβώς το ίδιο πράγμα με την αντίστροφη πορεία. Το παιχνίδι αυτό το γνωρίζουν καλά οι κ.κ. Λαυρεντιάδης, Σάλλας και Βγενόπουλος. Η ανταλλαγή των χρημάτων των τραπεζών τους μέσω υπεράκτιων εταιριών για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου έχει αποκαλυφθεί τόσο από έρευνες του HOT DOC όσο και του πρακτορείου Reuters. Ω του θαύματος, κανένα από αυτά τα ρεπορτάζ δεν είχε θέση στα αντικειμενικά δελτία ειδήσεων. Αντιθέτως κατάφεραν να χωρέσουν εκτενή ρεπορτάζ για τις κορυφαίες επιδόσεις της τράπεζας Πειραιώς και για τον τραπεζικό κολοσσό του Ανδρέα Βγενόπουλου με τα ατελείωτα πετροδόλαρα των Αράβων... Έτσι δημιουργήθηκε μία εικόνα ευρωστίας και ακμής των κατά τα άλλα πτωχευμένων τραπεζών και κρύβονται κάτω από το χαλί όλες οι οικονομικές ατασθαλίες τραπεζιτών ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων εις βάρος των ίδιων των τραπεζών τους, οι οποίες φυσικά μετακυλύονται στο ελληνικό δημόσιο και τους έλληνες φορολογουμένους που από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν δώσει 254 δισ. ευρώ για να μην καταρρεύσουν και να συνεχίσουν ανενόχλητες τα κερδοσκοπικά παιχνίδια τους.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν φυσικά, έαν επιτελούσαν το έργο τους οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, εν προκειμένω η Τράπεζα της Ελλάδος και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο κεντρικός τραπεζίτης της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος τα βλέπει όλα αυτά νομότυπα και δεν διαπιστώνει καμία παρανομία ή έστω παρατυπία. Ο ρόλος και ο πλημμελής έλεγχος που έστρωσε με ροδοπέταλα το δρόμο για τους τραπεζίτες ελέγχεται από τις αρχές, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως.

Την ίδια ώρα η ισλανδική κυβέρνηση προχώρησε ακόμη περισσότερο και αποφάσισε το κούρεμα όλων των στεγαστικών δανείων κατά 25%, ώστε να ελαφρυνθούν τα νοικοκυριά, να μπορέσουν να ρίξουν χρήματα στην πραγματική οικονομίακαι να τονωθεί η ρευστότητα. Στην Ισλανδία ωστόσο φαίνεται πως δεν γνωρίζουν από οικονομική πολιτική. Τα σαΐνια της ελληνικής κυβέρνησης δεν σκέφτηκαν ποτέ κατ' αυτόν τον τρόπο. Αντ' αυτού στήνουν σκηνικό σύγκρουσης με την «κακή» τρόικα για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για να χρυσώσουν το χάπι της άρσης του παγώματός τους. Με την πλήρη συγκατάθεση της ελληνικής κυβέρνησης οι τράπεζες θα μπορούν πλέον να πετούν στο δρόμο ανθρώπους που ποτέ δεν ήταν«μπαταχτσήδες» - όπως είναι η αγαπημένη έκφραση του πρωθυπουργού – για να τους παίρνουν τα σπίτια από τα κόκκινα δάνεια και στη συνέχεια να τα κάνουν collateral για να αντλούν ζεστό χρήμα από τις κεντρικές τράπεζες της Ευρώπης. Για να το πετύχουν αυτό φυσικά διαρρέουν σε φιλικά ΜΜΕ πληροφορίες για χιλιάδες κακοπληρωτές δανειολήπτες που αν και μπορούν να ανταπεξέλθουν, εκμεταλλεύονται την ισχύουσα νομοθεσία περί παγώματος των πλειστηριασμών και δεν εξυπηρετούν τα δάνειά τους.

Η Ισλανδία πέντε χρόνια μετά την κατάρρευσή της βγαίνει από την κρίση. Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια αναζητήθηκαν ευθύνες για την κατάρρευση των τραπεζών και την κρίση στην οποία περιήλθε η χώρα. Ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε σύρθηκε σε Ειδικό Δικαστήριο και κρίθηκε ένοχος για τη μία εκ των τεσσάρων κατηγοριών αμέλειας που σχετίζονται με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος το 2008. Τραπεζίτες οδηγήθηκαν στη φυλακή για παράνομες πρακτικές που οδήγησαν στο γκρεμό μία ολόκληρη χώρα. Ίσως αυτό να οφείλεται στην αντίληψη της πολιτικής που είχαν οι άνθρωποι που πήραν τα ηνία μετά το τραπεζικό κραχ του 2008.

«Πιστεύω ότι εκπλήσσει τον κόσμο ότι επί τέσσερα χρόνια κάναμε κάτι που φαινόταν λάθος, αφήσαμε το τραπεζικό σύστημα της χώρας να καταρρεύσει. Τώρα όμως βρισκόμαστε πάλι σε ανάκαμψη, με ελαφρά αναπτυξη και πολύ μικρά ποσοστά ανεργίας. Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος είναι ότι αντιληφθήκαμε πως δεν πρόκειται μόνο για πολιτική αλλά και κοινωνική κρίση. Δεν ακολυθήσαμε τα πραδοσιακά «ορθά» δόγματα. Εισηγάγαμε νομισματικούς ελέγχους, αφήσαμε τις τράπεζες να καταρρεύσουν, παρείχαμε στήριξη στους φτωχούς και δεν εφαρμόσαμε μέτρα λιτότητας. Το αποτέλεσμα είναι τέσσερα χρόνια μετά οι Ισλανδοί πολίτες να... απολαμβάνουν πρόοδο και ανάπτυξη. Πιστεύω ότι το ίδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Γιατί θα πρέπει να θεωρούμε τις τράπεζες ως τις Ιερές Εκκλησίες της μοντέρνας οικονομίας και να μην τις αφήνουμε να χρεωκοπήσουν αν έχουν ενεργήσει με ανεύθυνο τρόπο; Η θεωρία διάσωσης των τραπεζών σημαίνει πως αφήνουμε τους τραπεζίτες να απολαμβάνουν τη διάσωσή τους, ενώ την ίδια ώρα αφήνουμε τον απλό κόσμο να καταστρέφεται μέσα από φορολογία και λιτότητα. Ο κόσμος στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν θα το δεχτεί για πολύ αυτό» υπογράμμιζε ο Ισλανδός πρωθυπουργός Olafur Ragnar Grimsson στο Νταβός...

Υ.Γ. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία το παρόν άρθρο δεν θα χρειαζόταν να γραφεί ποτέ

πηγή: koutipandoras.gr / Του Νίκου Ανδριόπουλου