Νεοφασίστες: Γιατί στη Νορβηγία θα κυβερνήσουν και στην Ελλάδα διώκονται;

Το κόμμα του νεοφασίστα δολοφόνου Μπρέιβικ ετοιμάζεται να στηρίξει τη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση στη Νορβηγία

Το όνειρο των αστικών τάξεων αρκετών χωρών της ΕΕ φαίνεται ότι θα εκπληρώσει η Νορβηγία βάζοντας στην κυβέρνηση το ακροδεξιό, ρατσιστικό Κόμμα της Προόδου – τον πολιτικό σχηματισμό, δηλαδή, που μέχρι πρότινοςφιλοξενούσε στους κόλπους του τον νεοφασίστα Μπρέιβικ ο οποίος σκότωσε 77 άτομα, στην πλειονότητά τους παιδιά, σε κατασκήνωση του Εργατικού Κόμματος.

Οι εκλογές της περασμένης εβδομάδας απομακρύνουν από την εξουσία τον επικεφαλής των Εργατικών Γενς Στόλτενμπεργκ, που κυβέρνησε τη χώρα για οκτώ χρόνια και φέρνουν στην πρώτη θέση τον συνασπισμό της κεντροδεξιάς, στο οποίο συμμετέχει το Συντηρητικό Κόμμα της Ερνα Σόλμπεργκ. [...]

Ένα από τα συμπεράσματα των πρόσφατων εκλογών βέβαια είναι ότι ο Μπρέιβικ δεν έδρασε σε πολιτικό και ιδεολογικό κενό αλλά αποτέλεσε απλώς την πιο ακραία και στυγερή εκδοχή ενός μεγάλου τμήματος της νορβηγικής κοινωνίας το οποίο βυθίζεται στον αντι-ισλαμισμό και αντιμετωπίζει σαν εχθρούς της πατρίδας του ακόμη και τα μετριοπαθή κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι το Κόμμα της Προόδου έχασε μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του, αμέσως μετά το στυγερό έγκλημα του Μπρέιβικ, το ελάχιστο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για να ορθοποδήσει και να φτάσει και πάλι τις 29 έδρες, που το μετατρέπουν σε ρυθμιστή των εκλογών, δείχνει την τρομακτική επιρροή που έχουν οι ιδέες του στη Νορβηγία.

Στην ανάκαμψη αυτή έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα νορβηγικά ΜΜΕ αλλά και η δικαιοσύνη της χώρας η οποία αντιμετώπισε τον δράστη σαν ένα πολιτικά περιθωριακό ψυχοπαθή και όχι, όπως θα όφειλαν, σαν τον άνθρωπο που έκανε πράξη τα διδάγματα του Κόμματος της Προόδου. Το πολιτικό κατεστημένο της Νορβηγίας φυσικά δεν είχε κανένα πρόβλημα να καλωσορίσει στη «μεγάλη οικογένεια» της Δεξιάς, (όπως θα έλεγαν και αρκετά στελέχη της ΝΔ) ένα κόμμα ρατσιστών. Όπως ακριβώς συνέβη στην προπολεμική Ιταλία και τη Γερμανία η είσοδος του φασισμού στην κυβέρνηση δεν έγινε ούτε με τη βία ούτε με κάποιου είδους πραξικόπημα αλλά με τις ευλογίες των συντηρητικών δυνάμεων που αναζητούσαν φυσικούς συμμάχους στη μάχη τους με την Αριστερά.

Οι νορβηγικές πολιτικές και οικονομικές ελίτ παρακολουθούσαν απαθείς, αν όχι με κρυφή ικανοποίηση, την μετεωρική εκτίναξη της άκρας δεξιάς η οποία στις προηγούμενες εκλογές έφθασε να αποτελεί τη δεύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο. [...]

Η συμμετοχή του κόμματος της Προόδου στην κυβέρνηση δεν θα πρέπει φυσικά να επισκιάσει τα χαρακτηριστικά του πραγματικού νικητή των εκλογών, δηλαδή της κεντροδεξιάς συμμαχίας στην οποία συμμετέχει το Συντηρητικό κόμμα της Σόλμπεργκ. Πρόκειται για ένα ακραία νεοφιλελεύθερο μόρφωμα το οποίο θα προχωρήσει άμεσα σε περικοπές δημοσίων δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις και απελευθέρωση της αγοράς αλλά και σημαντικές μειώσεις φόρων για το μεγάλο κεφάλαιο. Για άλλη μια φορά δηλαδή αποδεικνύεται ότι η επιβολή της πιο ακραίας μορφής του νεοφιλελευθερισμού επιτυγχάνεται μόνο με μια σιδερένια γροθιά ή οποία άλλοτε παίρνει τη μορφή πραξικοπημάτων, όπως έγινε στη Χιλή του Πινοσέτ, και άλλοτε αντλεί τους πραιτοριανούς του από την άκρα δεξιά.

Όσο για τις θεωρίες της «συνάντησης των άκρων» και τα άλλα αστεία ιδεολογήματα των έμμισθων υποστηρικτών του συστήματος εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί όταν το «εξτρεμιστικό» πολιτικό κέντρο χρειάστηκε να εξασφαλίσει την εξουσία.

πηγή: Άρης Χατζηστεφάνου, info-war.gr, Σεπτέμβριος 2013


Γιατί στη Νορβηγία δεν διώκεται ο νεοφασισμός μετά από 77 νεκρούς και στην Ελλάδα διώκεται μετά από έναν;

Θα ήταν το αποκορύφωμα της αφέλειας να πιστέψει κανείς ότι η ελληνική σούπερ νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, αυτή που συνεχίζει και επ' αυξάνει την νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας και της παραχώρησης χώρας και λαού σε ξένα συμφέροντα, διέπεται από βαθύτατες δημοκρατικές ευαισθησίες και ξαφνικά θέλει 'νεοφασιστική κάθαρση' στην Ελλάδα. 

Τόσο το νεοφασιστικό κόμματα της Προόδου της Νορβηγίας, όσο και η Χρυσή Αυγή δηλώνουν και θεωρούνται ρατσιστικά κόμματα. Με μια διαφορά: Οι μεν φασίστες της Νορβηγίας βάλλονται κατά του Ισλάμ, ενώ οι Χρυσαυγίτες βάλλονται κατά παντός ξένου, αλλά πάνω απ' όλα δηλώνουν 'αντι-σημίτες', χωρίς όμως στην πράξη να έχουν προβεί σε αντι-σημιτικές ενέργειες. 

Ποιος κερδίζει τελικά και από τα δυο νεοφασιστικά κόμματα; Το κράτος του Ισραήλ, το οποίο δεν έχει σύνορα, αφού οι πολίτες του που κατέχουν και μεγάλο μερτικό της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ, είναι διάσπαρτοι σε όλον τον κόσμο κι έχουν για τα καλά διεισδύσει στις κυβερνήσεις, παγκόσμιους οργανισμούς, ιδρύματα και ΜΚΟ μέσω των διαφόρων μυστικών 'λεσχών', λόμπι, και δεξαμενών σκέψης (όπως ονομάζουν τις νέες σφηγκοφωλιές). Στη μεν Νορβηγία ο αντι-Ισλαμισμός, εχθρός του Ισραήλ, θα πάρει επίσημο χαρακτήρα, στην δε Ελλάδα θα επισημοποιηθεί δια νόμου ο 'αντι-σημιτισμός'.  Γιατί η Ελλάδα ετοιμάζεται να παραδοθεί τελειωτικά στα χέρια των Ισραηλινών συμφερόντων, (ο Σαμαράς ετοιμάζεται πυρετωδώς για την επίσκεψη στο Ισραήλ μετά την επιτυχία 'εξάρθρωσης' του νεοφασισμού)) και προκειμένου να αποφευχθούν οι όποιες υγιείς αντιδράσεις εκ μέρους του λαού για τα όσα μέλλουν να συμβούν, ήταν απαραίτητο ένα νεοφασιστικό αντι-σημιτικό κίνημα που, αφού θέριεψε (και το άφησαν) και συμπαρέσυρε και τους απολιτίκ οργισμένους, στο τέλος για 'εξυγίανση' θα καεί στην πυρά. 
 
Μαζί με τα ξερά, σκοπός είναι να καούν και τα χλωρά. Να καούν εκείνοι που δείχνουν το άπληστο κράτος του Ισραήλ, να καούν οι καθαροί αγωνιστές τύπου 'Σκουριές' ως επίσης εξτρεμιστές και άτομα πολιτικής των 'άκρων', να καεί το αριστερό κίνημα (το πολυ-διασπασμένο) που λογικά θα έπρεπε να ανεβαίνει σε τέτοιους άγριους καιρούς.

---

Κι εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη της αριστεράς (αν έχει πλέον κάποια σημασία αυτή η λέξη) που παίζει το παιγνίδι τους, που ανατρέχει σε δήθεν παλιά γεγονότα και αναβιώνοντας το εξαιρετικά πετυχημένο παιγνίδι του διαίρει και βασίλευε του παρελθόντος, καίει το μέλλον προδίδοντας το παρόν. 

Κι αναρωτιέται κανείς... είναι τόσο αδαείς; Είναι τόσο αφελείς; Είναι τόσο ανημέρωτοι; 

Ρωτήστε κάποιο από τα στελέχη τους: Γιατί δεν αναφέρεστε ποτέ στην Ατζέντα 21; Στους αεροψεκασμούς; Στο χ α α ρ π; Στη φιλο-σιωνιστική πολιτική των κυβερνήσεων; Στην προσπάθεια μείωσης του πλυθυσμού; Γιατί δεν κατονομάζετε ποια είναι η παγκόσμια ελίτ και σε ποιων τα χέρια ανήκουν οι μεγάλες τράπεζες που μάλιστα πολλές φορές κάτω από ονομασία 'εθνική'; 

Το έργο παίχτηκε ξανά και ξανά, τώρα ζούμε το ρημέικ: Νεοφασιμός vs νεοφιλελεύθερων και μια αριστερά της ψευδαίσθησης, της ψεύτικης ελπίδας και της επίπλαστης αντιπαράθεσης κι εναλλακτικής λύσης. 

Και στο 'χω ξαναπεί, από τα κόμματα μην περιμένεις προκοπή, καιρός να αρχίσεις να σκέφτεσαι πως θα πάρεις τον έλεγχο της ζωής σου στα χέρι σου...

---

---

Κάντε 'like' στη σελίδα μας στο f/b για κοινοποιήσεις AllΝewz |