«Έφταιγε η NSA; Η GCHQ; Κάποιος Ρώσος χάκερ; Ο Λουκ Χάρντινγκ αναρωτιέται ποιος διάβαζε κρυφά το βιβλίο του με θέμα τον Σνόουντεν, την ώρα που το έγραφε.»
Παρουσίαση βιβλίου "Φάκελος Σνόουντεν"
Πρόκειται για την πραγματική ιστορία των ενεργειών του Σνόουντεν και των δημοσιογράφων που δέχτηκαν πιέσεις από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας προκειμένου να θάψουν αυτή την εκπληκτική αποκλειστικότητα.

«Μια μέρα το περασμένο καλοκαίρι – ελάχιστο διάστημα αφότου ο Έντουαρντ Σνόουντεν αποκάλυψε ότι ήταν η πηγή μιας πρωτοφανούς διαρροής άκρως απόρρητων εγγράφων – ο αρχισυντάκτης της Guardian Άλαν Ράσμπριτζερ επικοινώνησε μαζί μου. Μήπως ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για την υπόθεση Σνόουντεν και για τους δημοσιογράφους που συνεργάζονταν μαζί του; Όπως είναι φυσικό η απάντηση ήταν καταφατική. Σε εκείνο το σημείο ο Σνόουντεν ήταν ακόμη στο Χονγκ Κονγκ. Κρυβόταν. Είχε διαρρεύσει έγγραφα που αποκάλυπταν ότι η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) και η αντίστοιχη βρετανική, η GCHQ, παρακολουθούσαν παράνομα το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.

Στο χάος που ακολούθησε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποια από τα σημαντικότερα λάφυρα ήταν τα επιστημονικά μυαλά του Τρίτου Ράιχ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μυστικά αποφάσισε ότι η αξία της γνώσης αυτών των πρώην Ναζί υπερτερούν των εγκλημάτων τους και, με την κωδική ονομασία μυστική επιχείρηση Paperclip, τους επέτρεψε να εργαστούν στις ΗΠΑ εν αγνοία του κοινού. 


 
Με αποκλειστικές συνεντεύξεις με δεκάδες μέλη της ομάδας Paperclip, μέλη της οικογένειας, συναδέλφους και ανακριτές, καθώς και με την πρόσβαση στα γερμανικά έγγραφα και αρχεία που λαμβάνονται μέσω του Freedom of Information Act, η Annie Jacobsen ακολουθεί τα ίχνη περισσοτέρων από μια ντουζίνα Γερμανών επιστημόνων μέσω της μεταπολεμικής ζωής τους και σε ένα από τα πιο πολύπλοκα, φαύλα και ζηλότυπα μυστικά της αμερικάνικης κυβέρνησης του 20ου αιώνα .

Η Annie Jacobsen, μια ερευνητική δημοσιογράφος και πρώην συνεργάτης της Los Angeles Times Magazine, αφηγείται στο βιβλίο της την απίστευτη αλλά αληθινή ιστορία του πώς η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία σχεδίαζε να προσλάβει τους ιθύνοντες του Χίτλερ για δικούς της οργανισμούς στο χάος που επικράτησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Γερμανία είχε μια αδέσποτη ελίτ Ναζί επιστημόνων και η κυβέρνηση των ΗΠΑ μυστικά αξιολόγησε εάν η αξία της γνώσης τους δεν πρέπει να πάει χαμένη.

κωδική ονομασία Επιχείρηση Paperclip (συνδετήρας) για να φέρει τους επιστήμονες και τις οικογένειές τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, θέτοντας συχνά την επιστήμη πάνω από τη δικαιοσύνη. Η εποχή των όπλων μαζικής καταστροφής έχει ήδη αρχίσει και η κύρια δικαιολογία ήταν ότι εάν η Αμερική έπρεπε να πάρει στα χέρια της αυτούς τους ανθρώπους, πριν τους πάρουν οι Σοβιετικοί.

Από τη μια, δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η έκβαση του β' ΠΠ αν οι σύμμαχοι δεν είχαν σταματήσει τα σχέδια του Γ' Ράιχ και την χρήση των όπλων μαζικής καταστροφής που ετοίμαζαν, από την άλλη, η δίψα για εξουσία αλλά και για κέρδος, υπερτέρησε της ηθικής και της δικαιοσύνης και οι 'εγκέφαλοι' συνέχισαν το έργο τους αφήνοντας και απογόνους, μέχρι και στις μέρες μας που χαρακτηρίζονται ως 'ειρηνικές'.  Και το ερώτημα που τίθεται, το Γ' Ράιχ πέθανε τελικά ποτέ; Αν το δει κανείς στη λεπτομέρεια και στα καλά κρυμμένα σχέδια της παμπάλαιας και καθόλου νέας παγκόσμιας ελίτ που έχει επιβάλει την κυριαρχία της στις μάζες, η απάντηση είναι σίγουρα... όχι!!!

O 20ς αιώνας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας που ο άνθρωπος υπήρξε πειραματόζωο όσο ποτέ άλλοτε στις ΗΠΑ και όχι μόνο. Μερικές μόνο περιπτώσεις αναφέρονται ακόμα και στο βικι αλλά υπάρχουν κι άλλες και η λίστα συνεχώς αυξάνεται. Unethical human experimentation in the United States Και... λόγω της 'παγκοσμιοποίησης' φυσικά περνάει και τα αμερικάνικα σύνορα.

Μάρτιος 2012. Ο Γκρεγκ Σμιθ δημοσιεύει στους New York Times ένα άρθρο για την απόφασή του να παραιτηθεί από την Goldman Sachs. Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι μαθαίνουν από πρώτο χέρι ότι, προτού ο κόσμος χρεοκοπήσει οικονομικά, είχε χρεοκοπήσει ηθικά.

Αυτή είναι η ιστορία της ηθικής κατάπτωσης ενός ολόκληρου συστήματος, έτσι όπως αποτυπώνεται στην προσωπική περιπέτεια του συγγραφέα. Αμέσως μετά το κολέγιο, ο Γκρεγκ Σμιθ εντάχθηκε στο δυναμικό της τράπεζας επειδή πίστεψε στον υπ' αριθμόν ένα ηθικό της κανόνα: Προτεραιότητα έχει το συμφέρον του πελάτη.

Αφοσιωμένος και ταλαντούχος, ο Σμιθ βρέθηκε σύντομα να διαχειρίζεται τρισεκατομμύρια δολάρια και να ζει το καπιταλιστικό όνειρο. Ιλιγγιώδεις μισθοί, αυτοκίνητα, διασκεδάσεις, μια πολυτελής κατοικία στο Μανχάταν. Ώσπου το όνειρο έγινε εφιάλτης.

Η τράπεζα που υποτίθεται ότι ενδιαφερόταν να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πελατών της, άρχισε να λειτουργεί ως βαμπίρ, αποκαλώντας τους μαριονέτες και καλλιεργώντας τη νοοτροπία του κέρδους πάση θυσία.

Συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα, ο Σμιθ αποφάσισε να πετάξει μια καριέρα που θα ζήλευαν οι περισσότεροι και να μιλήσει ανοιχτά για όσα βίωσε.

Ένα πολύτιμο ντοκουμέντο για την ηθική εξαθλίωση μέσα στον απλησίαστο κόσμο της Γουόλ Στριτ, ένα χρονικό που θα μπορούσε να διαβαστεί σαν μυθιστόρημα, αν οι τραγικές συνέπειες όσων περιγράφει δεν ήταν τόσο ορατές και τόσο παρούσες κάθε μέρα, πλάι μας.

Ο ΓΚΡΕΓΚ ΣΜΙΘ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, σπούδασε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και άρχισε να εργάζεται για την περίφημη τράπεζα Goldman Sachs το 2001. Για μια δεκαετία δούλευε στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στη Νέα Υόρκη, μέχρι που μετακόμισε στο Λονδίνο, το 2011, ένα χρόνο πριν από την παραίτησή του, την άνοιξη του 2012. Προτού παραιτηθεί, ο Σμιθ εργαζόταν ως διευθυντής στο τμήμα ανάλυσης και διαχείρισης επιχειρήσεων και παραγώγων της Goldman Sachs στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Σήμερα ζει στη Νέα Υόρκη. 
[Γιατί έφυγα από την Goldman Sachs/Ένας εργαζόμενος αποκαλύπτει/Γκρεγκ Σμιθ/e-book (ePub)/Ψυχογιός, 2013/]376 σελ.

Πηγή: iefimerida.gr/