Το αγγελούδι που παίζει άρπα: ALISA SADIKOVA από το  Rimsky-Korsakov St. Petersburg State Conservatory Music

The Fountain — Marcel Lucien Grandjany


Απολαύστε την!

Το μετα-αποκαλυπτικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας του Νοτιοκορεάτη Μπονγκ Γιουν-Χο, γνωστού στην Ελλάδα για τον «Επισκέπτη» του 2006, είναι μια ταινία με τρία επίπεδα: Κινηματογραφικό, πολιτικό, φιλοσοφικό. Σίγουρα μια ταινία που μόνο απαρατήρητη δεν περνάει...

Το περίφημο «Snowpiercer» του Μπονγκ Γιουν-Χο, κινείται στα πλαίσια ταινίας επιστημονικής φαντασίας, περιπέτειας και θρίλερ, βασισμένο στο μέχρι πρότινος άγνωστο γαλλικό κόμικ «Le Transperceneige» των Ζακ Λομπ και Ζαν Μαρκ Ροσέτ.

Η ιστορία του μας μεταφέρει στο εγγύς μέλλον, το 2031, όπου ένα πείραμα προορισμένο να αναστρέψει την υπερθέρμανση του πλανήτη πάει πάρα πολύ στραβά, προκαλώντας παγκόσμιο παγετό που αφανίζει σχεδόν κάθε ζωντανό οργανισμό. Η ταινία δεν αναφέρεται τι είδους είναι αυτό το πείραμα, αλλά καθώς γίνεται η εισαγωγική αφήγηση οι εικόνες δείχνουν αεροπλάνα που ψεκάζουν, υπονοώντας τους χημικούς αεροψεκασμούς. Έμμεσα πλην σαφώς, περνάει το μήνυμα με έξυπνο και μινιμαλιστικό τρόπο, ότι τα αεροπλάνα που όλοι βλέπουμε ότι ψεκάζουν είναι για καλό μεν σκοπό, για τη Γεωμηχανική, που όμως κάπου... το 'πείραμα' στράβωσε!

Οι μοναδικοί επιζώντες διαμένουν πια σε μια τεράστια αμαξοστοιχία που ταξιδεύει ατέρμονα γύρω από τη Γη, όπου οι μεν φτωχοί είναι στοιβαγμένοι στα πίσω βαγόνια, ενώ η ελίτ διαμένει με όλες τις ανέσεις στα μπροστινά. Η επανάσταση ετοιμάζεται, η αδικία βράζει το αίμα στις φλέβες των καταπιεσμένων και η εξέγερση είναι πλέον γεγονός. 

Το CATcerto είναι ένα έργο που δημιουργήθηκε από τον Λιθουανό μαέστρο και συνθέτη, Mindaugas Piecaitis. Η παγκόσμια πρεμιέρα ήταν στις 5 Ιουνίου 2009 από την Ορχήστρα Δωματίου της Klaipeda στο Μέγαρο Μουσικής της Klaipeda (Λιθουανία). Κέρδισε την αναγνώριση σε διεθνή μέσα ενημέρωσης: BBC, λιθουανική τηλεόραση, Βαλτική τηλεόραση και το πρώτο της Κανάλι της Βαλτικής.

Ο Mindaugas Piecaitis συνέθεσε και διηύθυνε το Catcerto για τη σολίστ-γάτα Nora, η οποία εξασκήθηκε μέσω βίντεο.

Απολαύστε το - Είναι μοναδικό!!!

Η αποκρουστική και σοκαριστική πραγματικότητα της σύγχρονης Κίνας σκιαγραφείται στην ταινία του σπουδαίου Κινέζου σκηνοθέτη Ζία Ζανγκ Κε, που ήταν υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα, ενώ ο δημιουργός κέρδισε το βραβείο καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών 2013. Εμφανώς επηρεασμένο από τις ταινίες πολεμικών τεχνών και μέσα από 4 αληθινά αιματηρά περιστατικά, το σπονδυλωτό δράμα - με τους Ζάο Τάο, Ζιάνγκ Γου, Γουάνγκ Μπάοκιανγκ και Λούο Λανσάν - καταθέτει έναν στοχασμό πάνω στον οικονομικό γίγαντα με το όνομα Κίνα, που διαβρώνεται σιγά σιγά από τη βία. 


Ένας θυμωμένος μεταλλωρύχος επαναστατεί ενάντια στη διαφθορά των αρχηγών του χωριού του, ένας μετανάστης ανακαλύπτει τις απεριόριστες δυνατότητες ενός όπλου, μία ρεσεψιονίστ δέχεται την επίθεση ενός πλούσιου πελάτη κι ένας νεαρός εργάτης αλλάζει συνέχεια δουλειές, για να βελτιώσει τη ζωή του.

Στο χάος που ακολούθησε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποια από τα σημαντικότερα λάφυρα ήταν τα επιστημονικά μυαλά του Τρίτου Ράιχ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μυστικά αποφάσισε ότι η αξία της γνώσης αυτών των πρώην Ναζί υπερτερούν των εγκλημάτων τους και, με την κωδική ονομασία μυστική επιχείρηση Paperclip, τους επέτρεψε να εργαστούν στις ΗΠΑ εν αγνοία του κοινού. 


 
Με αποκλειστικές συνεντεύξεις με δεκάδες μέλη της ομάδας Paperclip, μέλη της οικογένειας, συναδέλφους και ανακριτές, καθώς και με την πρόσβαση στα γερμανικά έγγραφα και αρχεία που λαμβάνονται μέσω του Freedom of Information Act, η Annie Jacobsen ακολουθεί τα ίχνη περισσοτέρων από μια ντουζίνα Γερμανών επιστημόνων μέσω της μεταπολεμικής ζωής τους και σε ένα από τα πιο πολύπλοκα, φαύλα και ζηλότυπα μυστικά της αμερικάνικης κυβέρνησης του 20ου αιώνα .

Η Annie Jacobsen, μια ερευνητική δημοσιογράφος και πρώην συνεργάτης της Los Angeles Times Magazine, αφηγείται στο βιβλίο της την απίστευτη αλλά αληθινή ιστορία του πώς η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία σχεδίαζε να προσλάβει τους ιθύνοντες του Χίτλερ για δικούς της οργανισμούς στο χάος που επικράτησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Γερμανία είχε μια αδέσποτη ελίτ Ναζί επιστημόνων και η κυβέρνηση των ΗΠΑ μυστικά αξιολόγησε εάν η αξία της γνώσης τους δεν πρέπει να πάει χαμένη.

κωδική ονομασία Επιχείρηση Paperclip (συνδετήρας) για να φέρει τους επιστήμονες και τις οικογένειές τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, θέτοντας συχνά την επιστήμη πάνω από τη δικαιοσύνη. Η εποχή των όπλων μαζικής καταστροφής έχει ήδη αρχίσει και η κύρια δικαιολογία ήταν ότι εάν η Αμερική έπρεπε να πάρει στα χέρια της αυτούς τους ανθρώπους, πριν τους πάρουν οι Σοβιετικοί.

Από τη μια, δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η έκβαση του β' ΠΠ αν οι σύμμαχοι δεν είχαν σταματήσει τα σχέδια του Γ' Ράιχ και την χρήση των όπλων μαζικής καταστροφής που ετοίμαζαν, από την άλλη, η δίψα για εξουσία αλλά και για κέρδος, υπερτέρησε της ηθικής και της δικαιοσύνης και οι 'εγκέφαλοι' συνέχισαν το έργο τους αφήνοντας και απογόνους, μέχρι και στις μέρες μας που χαρακτηρίζονται ως 'ειρηνικές'.  Και το ερώτημα που τίθεται, το Γ' Ράιχ πέθανε τελικά ποτέ; Αν το δει κανείς στη λεπτομέρεια και στα καλά κρυμμένα σχέδια της παμπάλαιας και καθόλου νέας παγκόσμιας ελίτ που έχει επιβάλει την κυριαρχία της στις μάζες, η απάντηση είναι σίγουρα... όχι!!!

O 20ς αιώνας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας που ο άνθρωπος υπήρξε πειραματόζωο όσο ποτέ άλλοτε στις ΗΠΑ και όχι μόνο. Μερικές μόνο περιπτώσεις αναφέρονται ακόμα και στο βικι αλλά υπάρχουν κι άλλες και η λίστα συνεχώς αυξάνεται. Unethical human experimentation in the United States Και... λόγω της 'παγκοσμιοποίησης' φυσικά περνάει και τα αμερικάνικα σύνορα.

Η Mουσικοθεραπεία είναι η εφαρμογή της μουσικής και η χρησιμοποίησή της, ως θεραπευτικό μέσο, μέσα από διάφορες μεθόδους και τεχνικές με σκοπό τη βελτίωση και τη διατήρηση της ψυχικής, πνευματικής και σωματικής υγείας. H μουσική είναι ένα δημιουργικό, μη λεκτικό μέσο που προωθεί την προσωπική έκφραση και ανάπτυξη του ατόμου, όπως και την επικοινωνία και την επαφή του με τους άλλους. H θεραπευτική ιδιότητα του ήχου και της μουσικής αποτελεί αντικείμενο έρευνας και μελέτης. 

O ακριβής χαρακτήρας και η δομή της θεραπευτικής μουσικής είναι βέβαια άγνωστος, αφού μέχρι στιγμής έχουν χρησιμοποιηθεί για πειραματισμό διάφορα μουσικά ακούσματα, όπως η κλασική, η ελαφρά ποπ, ή η τζαζ μουσική και φυσικα η επιλογή της μουσικής για θεραπευτική χρήση επηρεάζεται από την κουλτούρα με την οποία κάποιος έχει ανατραφεί. 

Oι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ιατρικής και μουσικής είναι πολύ αρκετά πολύπλοκες και η σύγχρονη μουσικοθεραπεία αποτελεί την ορατή μόνο πλευρά ενός τεράστιου παγόβουνου. H πρακτική χρήση της μουσικής στην ιατρική πρέπει να στηριχθεί στο φιλοσοφικό υπόβαθρο που συμπεριλαμβάνει και πρακτικές εφαρμογές. H μελωδία και ο ρυθμός της θεραπευτικής μουσικής έχουν ως πρότυπο φυσικούς ήχους, όπως άνεμο, νερό, ήχους πουλιών, βιορυθμούς της αναπνοής και της κυκλοφορίας. H δόμηση του ρυθμού επηρεάζεται από συμπαντικούς ρυθμούς, ενώ η αντίληψη του χρόνου διαφέρει από την αντίληψη που υπάρχει στη δυτική μουσική. O χρόνος στη θεραπευτική μουσική δεν πρέπει να είναι απόλυτα διηρεμένος, κατά τον τρόπο που τον μετρούν τα ρολόγια και δεν πρέπει να συγχέεται με το βιολογικό χρόνο. Στη μουσική αυτή, σημασία έχει η σιωπή, οι μελωδικές φράσεις ρέουν αβίαστα σε χλιαρές δομές, χωρίς αυστηρό πρότυπο. Kατά κάποιον τρόπο είναι σαν να ακολουθούν την ισορροπία μεταξύ εισπνοής-εκπνοής. Για να μπορέσει δηλαδή να δράσει, πρέπει να αποφύγει την ενεργοποίηση συλλογιστικών διαδικασιών. Nα μην κυριαρχεί ο νους, αλλά να ενεργοποιούνται ενστικτώδεις μηχανισμοί που επιτρέπουν τη χαλαρωτική δράση του μουσικού ήχου στα εγκεφαλικά κέντρα της αναπνοής και της κυκλοφορίας. 

Λίγες ώρες απέμειναν μέχρι την λαμπερή τελετή απονομής των Όσκαρ και η καταρρακτώδης βροχή που πέφτει στο Λος Άντζελες αποτελεί εφιάλτη και την νούμερο ένα απειλή για τις εμφανίσεις των αστέρων του Χόλιγουντ στο κόκκινο χαλί. 

Η χειραγώγηση του καιρού -επίσημη και ανεπίσημη- θα δυσκολέψει ηθοποιούς, οργανωτές και δημοσιογράφους. Τι να πούμε; Τα κάνατε μούσκεμα;

Πάντως, μια και μιλάμε για βραβεία Όσκαρ, ο πιο 'σύντομος' υποψήφιος ήταν ο σκηνοθέτης PES
με την μόλις 100 δευτερόλεπτα μήκους ταινία του, το "Fresh Guacamole".

Η ταινία μικρού μήκους, ήταν υποψήφια στα περσινά βραβεία, αλλά δεν κέρδισε το Oscar, κέρδισε όπως πολλές θεάσεις και θαυμασμό. 

Φτιάχνει μια φρέσκια Μεξικάνικη σαλάτα Guacamole και ντιπ, με... λίγο διαφορετικά υλικά από τα συνηθισμένα. 

Φέτος, αν και πολλών ετών καθυστέρηση, μάλλον θα βραβευτεί το 'Τραγουδώντας στη Βροχή" με τον Τζιν Κέλι που δεν είχε πάρει Όσκαρ.