O Douglas MacArthur, ένας Αμερικάνος στρατηγός του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, την εποχή που ο άνθρωπος συνειδητοποιούσε για πρώτη ίσως φορά πόσο σημαντική είναι η προπαγάνδα για την έκβαση ενός πολέμου, είχε δηλώσει:

"Δεν μπορείς να ξεκινήσεις έναν πόλεμο χωρίς την στήριξη της κοινής γνώμης, η οποία και πλάθεται σε τεράστιο βαθμό από τον Τύπο και άλλες μορφές προπαγάνδας".

Σίγουρα δεν είναι ο μόνος που έχει αναφερθεί στην δύναμη της προπαγάνδας, ούτε ήταν αναγκαίο να ονοματίσουμε τον συγκεκριμένο άνθρωπο για να στηρίξουμε κάτι το οποίο είναι γενικά αποδεκτό από το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κοινωνίας. Το κάνουμε απλά για να δώσουμε έμφαση σε κάτι που αρκετές φορές προσπερνάμε ως δεδομένο και άρα μικρής σημασίας: Το γεγονός δηλαδή ότι η προπαγάνδα είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται κατά κόρον στην διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην σημερινή εποχή.

Μπορεί στην Ελλάδα ακόμα να μην έχουν ηχήσει κανόνια και σειρήνες (πράγμα το οποίο απευχόμαστε φυσικά), η προπαγνάδα όμως ζει και βασιλεύει σε όλα τα επίπεδα. Ένα από τα πολλά (και γνωστά μέσες άκρες) επίπεδα είναι και αυτό των χημικών αεροψεκασμών. Εδώ διακρίνουμε δύο ειδών προπαγάνδας.

Η πρώτη είναι η γνωστή ομάδα Εθελοντών Καθησύχασης και Αποπροσανατολισμού της μάζας (για συντομία ΕΚΑ). Έχουμε ήδη αναφερθεί σε αυτούς και οπωσδήποτε τους αρμόζει ένα μεγάλο αφιέρωμα, αντάξιο της δυναμικής τους. Πρόκειται γι'αυτούς που σπεύδουν να καθησυχάσουν την μάζα, έτσι ώστε να παραμείνει αδρανής και ήμερη. "Μην ανησυχείτε, δεν τρέχει τίποτα! Γυρίστε πίσω στην καθημερινότητά σας και μην δίνετε σημασία σε κάποιους γραφικούς που δεν έχουν τι να κάνουν στην ζωή τους (όπως εσείς φυσικά). Αυτοί είναι οι ψεκασμένοι. Οι γραφικοί. Οι τελειωμένοι. Εσείς είστε οι σκεπτόμενοι, οι λογικοί. Αγνοήστε τους, γελάστε μαζί τους, πολεμήστε τους!".

Η δεύτερη ομάδα είναι η Ομάδα Παραπληροφόρησης η οποία δρα πίσω από τις γραμμές του εχθρού και διαχωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Την σκόπιμη παραπληροφόρηση και την μη σκόπιμη ή αλλιώς λανθασμένη πληροφόρηση. Αυτή η ομάδα είναι υπεύθυνη για την δημιουργία εντυπώσεων, να βάζει ταμπέλες και να κάνει διασπορά ψευδών ειδήσεων με έναν ύπουλο τρόπο έτσι ώστε να μην φαίνεται ο πραγματικός της ρόλος. Για παράδειγμα, ένα blog που ασχολείται εκτός των άλλων και με το φαινόμενο των χημικών ρίψεων και υποτίθεται το γνωρίζει καλά, ή έστω το παρακολουθεί, έχει προφανώς και τους αντίστοιχους επισκέπτες. Ξέρει λοιπόν πως όποια είδηση και να δημοσιεύσει σχετική με το φαινόμενο αυτό, θα έχει άτομα τα οποία θα την αναπαράξουν είτε από το διαδίκτυο, είτε σε προσωπική επαφή με τρίτους. Και άρα θα αναπαράξουν μια ψευδή είδηση.

Το θέμα της προπαγάνδας είναι πολυ σοβαρό, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί σ'αυτό τον άνισο πόλεμο στον οποίον είμαστε αναγκασμένοι να συμμετέχουμε. Θα επανέλθουμε. Η αφορμή για να γράψουμε αυτό το άρθρο-εισαγωγή ήταν η έξαρση του φαινομένου της αναπαραγωγής της εικόνας - φωτομοντάζ όπου πιλότοι της Αμερικάνικης αεροπορίας διαμαρτύρονται κατά των χημικών αεροψεκασμών. Σίγουρα την έχουν δει πολλοί και δεν έχει νόημα να την ξαναπροβάλλουμε. Αντιθέτως, προβάλλουμε την πραγματική φωτογραφία, από την πραγματική διαδήλωση των πιλότων της αμερικάνικης αεροπορίας. 

Είναι λυπηρό κάθε τρεις και λίγο να βλέπουμε σε γνωστά και άγνωστα blogs επικεφαλίδες και διθυράμβους όπως: "Αυτή την είδηση δεν θα σας την δείξει κανείς", "Η Κίνα κατέρριψε αεροπλάνο που έκανε αεροψεκασμούς, εμείς πότε;", "Οι πιλότοι σπάνε την σιωπή τους" και άλλα παρόμοια ευτράπελα.Το φαινόμενο των χημικών αεροψεκασμών είναι αμφιλεγόμενο και αν εμείς οι ίδιοι δεν το αναδείξουμε με την δέουσα σοβαρότητα, ας μην περιμένουμε από τους εχθρούς μας να το κάνουν. Αυτοί διψούν για "αίμα". Και θα κάνουν τα πάντα για να μας χτυπήσουν και να μας ρίξουν στην αρένα του Κολοσσαίου. Απέναντι από έναν όχλο που χειραγωγείται και έχει ανάγκη από φθηνό θέαμα.

πηγή: chemtrails.gr/

*σημείωση AllNewz: Η παραποίηση της εικόνας έγινε αρχικά από αμερικάνο ακτιβιστή καλοπροαίρετα για να ευαισθητοποιήσει τους πιλότους και να τους προτρέψει να μιλήσουν για τα chemtrails. Οι περισσότεροι Αμερικάνοι ακτιβιστές γνωρίζουν ότι η φωτογραφία είναι προϊόν επεξεργασίας και την αναδημοσιεύουν μόνο όταν θέλουν να δώσουν μια παρότρυνση στους ιπτάμενους. 

Καλό θα είναι πάντα να ελέγχουμε την πηγή κάθε πληροφορίας πριν την κοινοποιήσουμε, το διαδίκτυο είναι χώρος γνώσης αλλά και πλάνης. Αν δεν είστε σίγουροι για το γεγονός ή την πηγή, μην βοηθάτε το κατεστημένο μοιράζοντας ψεύδη, γιατί αφενός γυρίζουν πάνω μας, αφετέρου γεννά περισσότερη δουλειά και υποχρέωση στους ακτιβιστές να διορθώνουν λάθη. Χάσιμο πολύτιμου χρόνου... καλή ώρα σαν και τώρα...

Περισσότερα από 70.000.000 ευρώ θα δώσουμε για τρεις κακοστημένες θεατρικές παραστάσεις της Βουλής του 2013. Οι δύο δόθηκαν ήδη και αφορούσαν την δήθεν προστασία της ακίνητης περιουσίας και την μομφή κατά της κυβέρνησης. Η τρίτη θα δοθεί τον Δεκέμβρη για τον προϋπολογισμό που όμως θα εξασφαλίζει πάλι και τα 70.000.000 ευρώ για τις παραστάσεις του 2014.
 Του Γιώργου Κράλογλου

Πάρτε χαρτί και μολύβι και τα στοιχεία της Βουλής και θα βρείτε ότι κάθε βουλευτής, ξεκινάει μεν με μηνιαίο μισθό γύρω στις 6.000 ευρώ, αλλά τελικά με παροχές, επιδόματα και επιβαρύνσεις μας στοιχίζει κάτι παραπάνω από 17.000 ευρώ τον μήνα. Έχει αφορολόγητο 65% και τα έξοδά του στην Βουλή (που πληρώνονται από ένα κονδύλι γύρω στα 700.000 ευρώ τον χρόνο) προστίθενται στα 17.000 ευρώ. Πολλαπλασιάστε τα αυτά επί 300 και επί δώδεκα μήνες και θα δείτε τι γίνεται. 

Τώρα, τι μου ήρθε και ξύνω πληγές ανακατεύοντας πράγματα που είναι γνωστά (πρόσφατη ανάλυση και στην ηλεκτρονική Ελευθεροτυπία) αλλά τα ξεχνάμε μάλλον για να μην σκίσουμε τα ρούχα μας;

Τα ανακατεύω για τρεις, κατά την άποψη μου, εξοργιστικούς λόγους.

Πρώτον γιατί από το «μαζί τα φάγαμε...» του κ. Θ. Πάγκαλου περάσαμε από προχθές και στο «να ζούμε με αυτά που βγάζουμε...» του κ. Αδ. Γεωργιάδη που σημαίνει ότι στο μόνιμο νταβατζιλίκι να πληρώνουμε, (μαζί με τους πολιτικούς) ένα εντελώς άχρηστο και ασήμαντο κράτος προστίθεται και η χυδαιότητα του «...σκάσε και πλήρωνε».

Δεύτερον γιατί, βλέποντας τα θέατρα αυτά, ρώτησα κάποιους φίλους βιοτέχνες αν θα προσλάμβαναν στην βιοτεχνία τους κάποιον από τους βουλευτές μας και μου απάντησαν «ούτε για θελήματα... τους περισσότερους.» 

Τρίτο γιατί οι θεατρικές παραστάσεις στην Βουλή για τα ακίνητα και την μομφή ξεπέρασαν και αυτές του «ο καραγκιόζης υπουργός...».

Οι θεατρινισμοί με την δήθεν μάχη... των βουλευτών για τις στάνες, τα χωράφια και τον «εμφύλιο» με τους βουλευτές των πόλεων για τα σπίτια που ήταν χονδροειδέστατη και μόνο για ηλίθιους.

Θα δείτε, στην πράξη, την φορολογική πολιτική ακινήτων το 2014 πως θα εφαρμοστεί από τις εφορίες και θα καταλάβετε πολύ καλά τι λέω. Απλώς σας υπενθυμίζω ότι στην Ελλάδα οι νόμοι καθησυχάζουν τους ιθαγενείς αλλά ακολουθούν οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι και οι ερμηνείες των εφοριακών που ανατρέπουν όλα αυτά που βλέπετε στις διατάξεις των νομοθετημάτων.

Αυτό θα γίνει και με την φορολογία των ακινήτων. 

Το επόμενο θέατρο ήταν της μομφής προς την κυβέρνηση όπου ξεχώρισε ό,τι πιο φτηνό μπορεί να ακούσει κανείς σε «χιούμορ», ειρωνεία , ατάκες , μεταφορικές έννοιες και βλακώδη σχόλια.

Ένα κακόγουστο θέατρο όπου πριν ανοίξει η «σκηνή» ήταν δεδομένο και το τέλος του μονόπρακτου με τους κακής ποιότητας ηθοποιούς. 

Έξω δε από την Βουλή οι 2-3.000 κομπάρσοι, που νομίζουν ότι έτσι θα εξασφαλίσουν την καρέκλα τους στο κράτος, συμπλήρωναν την γενική αθλιότητα. 

Αυτή ήταν και θα είναι όλη η προσφορά των βουλευτών για το 2013. Τα δύο θέατρα που παίχτηκαν και το καραγκιοζιλίκι που θα δούμε στην παράσταση της ψήφισης του προϋπολογισμού προς το τέλος Δεκέμβρη.

Ψάξτε μέσα στον χρόνο και βρείτε άλλο ουσιαστικό έργο των βουλευτών μέσα στο 2013 που να διασφάλισε τα συμφέροντά μας. Αρκεί βεβαίως να προσπεράσετε τους θεατρινισμούς βουλευτών που πασχίζουν για ηρωική έξοδο επειδή δεν τους βγαίνουν τα κουκιά στην επόμενη αναμέτρηση ή πρόκειται να ρίξουν πολιτική ζαριά μεταγραφής σε άλλο κόμμα για να συντηρήσουν τον μισθό άλλη μία θητεία γιατί στην πιάτσα δεν πρόκειται ούτε να τους δεχθεί ιδιώτης εργοδότης να συζητήσει μαζί τους. 

Ψάξτε λοιπόν και θα βρείτε μόνο ορισμένες φωτογραφικές τροπολογίες και ομαδικές εξυπηρετήσεις , όπως αυτή για την φορολόγηση του φυσικού αερίου προς όφελος των φωτοβολταϊκών, και κάποιες άλλες πέντε-δέκα παρόμοιες. 

Τίποτε άλλο που να δικαιολογεί είτε την ψήφο μας είτε τα λεφτά μας για τους μισθούς των βουλευτών της σημερινής Βουλής. 

Δεν θα βρείτε τίποτε ουσιαστικό και από την αντιπολίτευση, συνολικά, εκτός από το να κατεβάζουν στους δρόμους  απελπισμένους οπαδούς , ως κομπάρσους, στην προσπάθειά τους να δείξουν ότι κάτι γίνεται.

Άρα μοναδική σωτηρία παραμένει ( δυστυχώς για όλη την χώρα) να συνεχιστεί η στάση πληρωμών του κράτους προς φορολογούμενους (επιστροφές φόρων) προς τους επιχειρηματίες ( ΦΠΑ, πληρωμές προμηθειών) και προς τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων μήπως και πετύχουμε το πλεόνασμα και έτσι παλέψουμε το χρέος για να την βγάλουμε και το 2014. Το 2015-2016 θα έχουμε πάλι εκλογές και βλέπουμε...

πηγή: [email protected]

Τι θα δούμε; Η μόνη σωτηρία δεν είναι η στάση πληρωμών του κράτους προς τους φορολογούμενους, αλλά των φορολογουμένων προς το κράτος, απεργία διαρκείας και πλήρη ανυπακοή. Κάποιοι δεν έχουν ήδη να πληρώσουν, αλλά όσο να φτάσουμε μέχρι να μην έχουν κι αυτοί που ακόμα έχουν, οι πρώτοι θα έχουν αποδημήσει εις Κύριον. Αλλά αυτό θέλουν... Πάντως όσο οι πολίτες δεν οργανώνονται και δεν παίρνουν την τύχη στα χέρια τους, τόσο εκείνη θα τους εγκαταλείπει. Από τα κόμματα προκοπή δεν πρόκειται να υπάρξει...

Σαν σήμερα, στις 11 Νοεμβρίου 1887 κρεμάστηκαν «οι μάρτυρες του Σικάγο», θύματα της κρατικής και εργοδοτικής προβοκάτσιας.


Την 1η Μαΐου του 1886 τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφασίζουν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων για το οκτάωρο, ακολουθώντας το παράδειγμα των καναδών συντρόφων τους.

Την περίοδο εκείνη απουσιάζε οποιοδήποτε κανονιστικό πλαίσιο για την εργασία στις ΗΠΑ, με τους εργοδότες να απασχολούν το προσωπικό τους κατά το δοκούν.

Στην απεργία λαμβάνουν μέρος περισσότεροι από 350.000 εργάτες σε 1.200 εργοστάσια των ΗΠΑ.

Την Πρωτομαγιά του 1886 σημειώνεται η πλεόν μαχητική πορεία στο Σικάγο, με τους διαδηλωτές να αγγίζουν τις 90 χιλιάδες. 

Δύο ημέρες αργότερα χύνεται το πρώτο αίμα εργατών στο εργοστάσιο Μακ Κόρμικ, όταν απεργόσπαστες προσπαθούν να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό. Δυνάμεις της αστυνομίας και μπράβοι δολοφονούν τέσσσερις απεργούς και τραυματίζουν πολλούς άλλους.

Το ειρηνικό συλλαλητήριο ενάντια στην αστυνομική βία και η βομβιστική επίθεση

Την επομένη αποφασίζεται συλλαλητήριο καταδίκης της αστυνομικής βίας στην Πλατεία Χεϊμάρκετ, όπου πρωτοστατούν οι αναρχικοί.

Η συγκέντρωση είναι μαζική και ειρηνική, αλλά οι εντολές της αστυνομίας είναι να διαλύσουν τη συγκέντρωση.

Τότε από το πλήθος των διαδηλωτών πετιέται χειροβομβίδα, η οποία και σκοτώνει έναν αστυνομικό, τραυματίζοντας δεκάδες άλλους.

Η αστυνομία ανοίγει πύρ σκοτώνοντας τέσσερις διαδηλωτές και τραυματίζοντας πλήθος άλλων. Έξι ακόμα αστυνομικοί σκοτώνονται από σφαίρες, χωρίς να γίνει ποτέ γνωστό αν οι σφαίρες προήλθαν από αστυνομικές δυνάμεις ή διαδηλωτές.

Η αστυνομία ανοίγει πύρ σκοτώνοντας τέσσερις διαδηλωτές και τραυματίζοντας πλήθος άλλων. Έξι ακόμα αστυνομικοί σκοτώνονται από σφαίρες, χωρίς να γίνει ποτέ γνωστό αν οι σφαίρες προήλθαν από αστυνομικές δυνάμεις ή διαδηλωτές.

Για τη βομβιστική επίθεση, που προκάλεσε το θάνατο του αστυνομικού, κατηγορούνται οι αναρχοσυνδικαλιστές: Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Άντολφ Φίσερ, Λούις Λινγκ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν, Όσκαρ Νίμπι και Άλμπερτ Πάρσονς.

Και οι οκτώ είναι από τους διοργανωτές της εκδήλωσης, ενώ, εκτός από τους Φίλντεν και Πάρσονς, πρόκειται για γερμανούς μετανάστες.

Η δίκη των οκτώ

Η δίκη ξεκινάει την 21η Ιουνίου του 1886.

Οι κατηγορούμενοι κρίνονται ένοχοι συνωμοσίας, με τον εισαγγελέα να ζητά την θανατική καταδίκη τους. Για τους οκτώ δεν πρόκυπτει κανένα αποδεικτικό στοιχείο που να τους συνδέει με την βομβιστική επίθεση, παρόλα αυτά κατηγορούνται πως ενθάρρυναν με τον λόγο τους τον άγνωστο βομβιστή να προχωρήσει στην αποτρόπαια πράξη.

Από την πρώτη στιγμή, η υπεράσπιση κάνει λόγο για προβοκάτσια και εμπλοκή του «Πίνκερτον», πρακτορείου ντετέκτιβ, το οποίο χρησιμοποιούσαν συχνά οι εργοδότες ως απεργοσπαστικό μηχανισμό. (Ενδεικτικά 300 πλήρως οπλισμένοι ντετέκτιβ του πρακτορείου είχαν βάψει στο αίμα απεργία στο χαλυβουργείο Κάρνεγκι της Πενσυλβάνια τον Ιούλιο του 1892.)

Η ετυμηγορία εκδίδεται στις 20 Αυγούστου 1886. Και οι οκτώ κρίνονται ένοχοι.

Οι επτά απο αύτους (Α. Σπις, Γ. Έγκελ, Α. Φίσερ, Λ. Λινγκ, Μ. Σβαμπ, Σ. Φίλντεν και Α. Πάρσονς) καταδικάζονται σε θάνατο, ενώ ο Ο. Νίμπι σε κάθειρξη 15 ετών.

Ο κυβερνήτης του Ιλινόις θα μετατρέψει αργότερα σε ισόβια τις θανατικές ποινές των Σβαμπ και Φίλντεν.

Η θανατική ποινή

Στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι Σπις, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγούνται στην αγχόνη, τραγουδώντας τη «Μασσαλιώτιδα», το διεθνή ύμνο των εργατών.

Λίγο πριν την εκτέλεση, ο Α. Σπις θα φωνάξει:

«Θα έρθει ο καιρός που η σιωπή μας θα γίνει πιο δυνατή από τις σημερινές κραυγές σας».

Ο Λούις Λινγκ είχε ήδη αυτοκτονήσει.

Οι 5 θα μείνουν γνωστοί ως «μάρτυρες του Σικάγο».

Η δικαίωση

Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ, θα παραδεχτεί πως και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι, κατηγορώντας τις αρχές του Σικάγου ότι άφησαν ανεξέλεγκτους τους ανθρώπους του «Πίνκερτον».

Μόνο τότε θα δωθεί χάρη στους φυλακισμένους Φίλντεν, Νίμπε και Σβαμπ.

Ο επικεφαλής της αστυνομίας του Σικάγου, που έδωσε την εντολή για τη διάλυση της συγκέντρωσης, θα καταδικαστεί αργότερα για διαφθορά.

Μέχρι σήμερα, ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης παραμένει άγνωστος.

Η δίκη των οκτώ θεωρείται από διαπρεπείς αμερικανούς νομικούς ως μία από τις χειρότερες κακοδικίες στην ιστορία των ΗΠΑ.

πηγή: thepressproject.gr

Με αφορμή τη δολοφονία των δυο μελών της Χρυσής Αυγής αλλά κυρίως με αφορμή όσα λέγονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και από διάφορους "ετοιμόλογους" κύκλους για το γεγονός αναδημοσιεύουμε ένα προφητικό άρθρο του Θανάση Λεκάτη το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ριζοσπάστης στις 16/10/2013. Αξίζει να το διαβάσετε

Κάτι παράξενες συμπτώσεις...

Μια φράση που είχε χρησιμοποιηθεί από αστικά επιτελεία το 2002, τη φράση «δεν τελείωσε με τη "17Ν" η τρομοκρατία», ανέσυρε και επανέλαβε χτες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Την ώρα που έκανε τη σχετική δήλωση κυκλοφορούσε στα περίπτερα εφημερίδα με πρώτο τίτλο «Επιστρέφει ο εφιάλτης της τρομοκρατίας». Αφορμή μια ανακοίνωση της Αστυνομίας ότι ταυτοποίησε αποτύπωμα που είχε βρεθεί σε μια ληστεία, με τον Ν. Μαζιώτη, που κατά την Αστυνομία είναι ο «υπ' αριθμόν ένα τρομοκράτης». Τέτοια σύμπτωση; Η τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται;

Λίγες μέρες πριν είχε δοθεί στη δημοσιότητα κείμενο του Μαζιώτη, του επικεφαλής του αυτοαποκαλούμενου Επαναστατικού Αγώνα, η ύποπτη δράση του οποίου αναδείχθηκε χρήσιμη σε διάφορες υπηρεσίες για την αναπαραγωγή της «τρομοκρατολαγνείας», που αντικειμενικά τροφοδοτεί την κρατική καταστολή ενάντια στο εργατικό, λαϊκό κίνημα. Ο Μαζιώτης λίγους μήνες πριν είχε εξαφανιστεί ενώ ήταν υπό την άμεση εποπτεία της Αστυνομίας. Προκαλεί πάντως ερωτήματα πώς έγινε αυτό... Αλλά γιατί ξαφνικά με δεδομένη την υπόθεση της Χρυσής Αυγής εμφανίζουν ξανά την «τρομοκρατία»; Γιατί ξαφνικά ανοίγεται από την κυβέρνηση και τους κρατικούς θεσμούς τέτοιο ζήτημα; Διαρροές για την ώρα γίνονται με τον πλέον επίσημο τρόπο: Είχαν, λέει, το αποτύπωμά του από τον Ιούλη, αλλά το ταυτοποίησαν μόλις τώρα, αφού, βέβαια, πρώτα ο ίδιος βγήκε και δήλωσε «είμαι εδώ». Μετράγανε, λένε, τις ληστείες και καταλάβαιναν ότι κάτι συμβαίνει, αλλά τις θυμήθηκαν όλες μαζί τώρα. Βλέπουν, λένε, ότι ο κοινωνικοπολιτικός περίγυρος μυρίζει μπαρούτι... Ολα αυτά σε συνθήκες που με αφορμή την εγκληματική δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής συντηρείται η θεωρία των άκρων, ενώ πληθαίνουν οι σκέψεις για ενίσχυση του κατασταλτικού νομικού οπλοστασίου. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Καταγράφονται, επίσης, μερικές ακόμα συμπτώσεις: Δυο μέρες πριν, κύριο άρθρο στα «ΝΕΑ» διαπιστώνει ότι έχει δημιουργηθεί «μία μαύρη τρύπα στο κέντρο του πολιτικού συστήματος», ο Μαζιώτης με το κείμενό του διαπίστωνε επίσης ότι «το πολιτικό κενό που γεννά η εγκατάλειψη του καθεστωτικού πολιτικού κέντρου (...) ευνοεί τόσο την ισχυροποίηση φασιστικών ακροδεξιών μορφωμάτων, όσο και τις αντικαθεστωτικές τάσεις στην αριστερά». Είναι τυχαίο το ντύσιμο της θεωρίας των δύο άκρων με «αντικαθεστωτικό» μανδύα; Και μάλιστα όταν από την πρώτη στιγμή σύλληψης του Ρουπακιά για το φόνο του Π. Φύσσα έβγαιναν το ένα μετά το άλλο τα κυβερνητικά στελέχη να τονίσουν ότι δεν είναι εγκληματική μόνο η δράση της ΧΑ αλλά υπάρχει εγκληματική δράση και στο άλλο άκρο; Μήπως αξιοποιώντας μηχανισμούς σαν αυτόν που ο Μαζιώτης και το σύστημα εμφανίζουν ως «επαναστατική οργάνωση» και που αντικειμενικά η δράση του είναι προβοκατόρικη στηρίζουν και ενισχύουν τη θεωρία των δύο άκρων, για την καλλιέργεια τρόμου στα λαϊκά στρώματα;

Γεγονός είναι ότι η δράση της Χρυσής Αυγής προσφέρεται για πολλαπλή αξιοποίηση. Ηδη η κυβέρνηση, εστιάζοντας στην εγκληματική δράση της, «καίγεται» να χρησιμοποιήσει το άρθρο 187 του ποινικού κώδικα περί εγκληματικών οργανώσεων. Το τι ακριβώς θα κάνει θα το δούμε. Προς το παρόν πρέπει να εντοπιστεί η προσπάθεια να αξιοποιηθεί αυτή η συγκυρία τόσο για ενίσχυση του διπολισμού με παραπομπές στα «δύο άκρα», όσο και δημιουργία συνθηκών παρεμπόδισης της λαϊκής πάλης. Χρειάζεται επαγρύπνηση και μέτρημα ξανά και ξανά της κάθε «είδησης» που πλασάρεται σαν πραγματικό δεδομένο.

πηγή:alfavita.gr/