Αντιμέτωποι με οικολογική καταστροφή ασύλληπτων διαστάσεων βρέθηκαν οι Μεξικανοί, καθώς τις τελευταίες ημέρες έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον 48 τόνοι νεκρών ψαριών στη λίμνη Καχιτιτλάν.

Η μόλυνση, λένε,  πιθανόν οφείλεται στην κακή διαχείριση των λυμάτων ενός εργοστασίου, κοντά στην πόλη Γκουανταλαχάρα, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές. «Το φαινόμενο είναι σοβαρό, κατά συνέπεια το αντιμετωπίζουμε και προβλέπουμε ότι θα συνεχίσουμε τις εργασίες για δύο ακόμη ημέρες», δήλωσε η Μαγκνταλένα Ρουίς Μεχία, αρμόδια για το περιβάλλον του κρατιδίου Χαλίσκο.

Συνεχίζεται η καταστροφή στο περιβάλλον και στους ζωντανούς οργανισμούς με ακόμα "άγνωστα" να παραμένουν τα αίτια!

Αντιμέτωποι με το θέαμα των νεκρών ψαριών, κυρίως γόνου, βρίσκονται ψαράδες και περαστικοί στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων.

Χιλιάδες νεκρά ψάρια εμφανίστηκαν στα νερά από την παραλίμνια περιοχή μέσα στην πόλη κάτω από κάστρο, μέχρι το χωριό Καστρίτσα, ενώ σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ψαράδων, η εμφάνιση των νεκρών ψαριών, ξεκίνησε το μεσημέρι της Τετάρτης.

Όταν κάνουν προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, μπορούν να σε τρελάνουν κυριολεκτικά. Τη μια μέρα να λένε αυτά, την άλλη μέρα να λένε άλλα, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία τι λένε, η μόνη σημασία μέσα στην ακατάσχετη λογοδιάρροια είναι να ενοχοποιούνται οι άνθρωποι και να τονίζεται...
η Κλιματική Αλλαγή!

Τα χιλιάδες νεκρά ψάρια που βρέθηκαν νεκρά στην κεντρική παραλία του Καρλοβάσου στη Σάμο πριν από λίγες μέρες δεν είναι ούτε μεμονωμένο, ούτε Ελλαδικό φαινόμενο. Ένα αμερικάνικο άρθρο κάνει μια ανατριχιαστική απογραφή ανάλογων περιπτώσεων σε όλον τον πλανήτη, μόνο τον περασμένο μήνα. Τι συμβαίνει;;;

Όπως αναφέρει το άρθρο, «εκατομμύρια ψάρια πεθαίνουν ξαφνικά σε όλο τον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, έχουν υπάρξει δεκάδες των μαζικών εκδηλώσεων θανάτου ψαριών που είχε αναφερθεί στο παρελθόν μήνα μόνο. Γιατί λοιπόν συμβαίνει αυτό; Γιατί τα ψάρια πεθαίνουν σε πρωτοφανείς αριθμούς σε όλο τον κόσμο; Περισσότεροι από έξι τόνοι ψαριών πέθαναν μόνο στην Marina Del Ray  το Σαββατοκύριακο, κάτι που έγινε πρωτοσέλιδο σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. 

»Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό που υνέβη ακριβώς στη νότια ακτή της Καλιφόρνια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το 2014, ψάρια που πεθαίνουν μαζικά έχουν γίνει λίγο πολύ ένα καθημερινό γεγονός σε παγκόσμιο επίπεδο. Ξεχωριστά, το κάθε συμβάν θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως 'ανωμαλία', αλλά όπως θα δείτε παρακάτω, όταν είναι όλα μαζί σε μία λίστα είναι πραγματικά αρκετά σοκαριστικό. Υπάρχει κάτι που συνδέει αυτά τα γεγονότα μαζικού θανάτου των ψαριών; Έχει στο περιβάλλον μας αλλάξει; Τα παρακάτω είναι μόνο μερικά παραδείγματα των μαζικών θανάτων ψαριών που έχουν έρθει στο φως από όλο τον κόσμο ...»

© AllNewz  (όροι χρήσης - Για αναδημοσίευση: αναφορά ιστολογίου με ΕΝΕΡΓΟ λινκ. Για όσους κάνουν copy - paste χωρίς να διαβάζουν τους όρους.)

Σε μια ακτίνα περίπου 4 χιλιομέτρων σε όλη την ακτογραμμή από τη γέφυρα του Κερκήτειου ποταμού μέχρι και την παραλία Ποτάμι στο Καρλόβασι έκπληκτοι οι κάτοικοι της περιοχής εντόπισαν χθες το πρωΐ εκατοντάδες χιλιάδες μικρά νεκρά ψάρια (λίγο μεγαλύτερα από γόνο).

Αμέσως σήμανε συναγερμός και ειδοποιήθηκε το Λιμεναρχείο ώστε να πάρει δείγματα και να διαπιστώσει από που οφείλεται αυτό το γεγονός.

Δείγματα θα σταλούν και στην οργάνωση ''Αρχιπέλαγος". Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της ''Σαμιακής Γνώμης", Γιώργο Γαρυφάλλου, πιστεύουν ότι το γεγονός οφείλεται στη δραστηριότητα γνωστών Γρι-Γρι που δρουν στην περιοχή και ανενόχλητα προκαλούν τους τελευταίους μήνες τεράστιες καταστροφές.

Πιθανότατα τα ξημερώματα της Παρασκευής κάποιο/α Γρι-Γρι διαπίστωσαν ότι είχαν πιάσει αυτά τα μικρά ψάρια και για να μην αντιμετωπίσουν "πρόβλημα" τα πέταξαν στη θάλασσα.

Τώρα πως ένα ή περισσότερα Γρι-Γρι κατάφεραν να προκαλέσουν ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, δεν καταλαβαίνουμε... ΓΡΙ!!! Γιατί τι φαινόμενο συναντάται όλο και συχνά ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ και δεν νομίζουμε οι Σαμιώτες ψαράδες να ευθύνονται γι' αυτό. Μάλιστα έχει γίνει και ανάλογη εκπομπή που προέβαλε πριν κανένα χρόνο ο Σκάι (ποιος άλλος θα ήταν τόσο πρόθυμος) για την απομυθοποίηση των "θεωριών συνωμοσίας" που θέλουν διάφορα μυστικά όπλα και χρήσεις τεχνολογίας να ευθύνονται για μαζικούς θανάτους πτηνών και ψαριών. Αχ, αυτοί οι συνωμοσιολόγοι... Κανείς άλλος δεν φταίει, παρά ΕΜΕΙΣ οι άνθρωποι που ζούμε και καταστρέφουμε τον πλανήτη. Σωστά; Πολύ βολική, για κάποιους, εξήγηση....

Η ηγεσία της πόλης των διασημοτήτων, το Beverly Hills, ψήφισε την Τρίτη την απαγόρευση της υδραυλικής ρωγμάτωσης ή αλλιώς fracking. Είναι ο πρώτος δήμος στην Καλιφόρνια που απαγορεύει την αμφιλεγόμενη τεχνική εξόρυξης φυσικού αερίου και πετρελαίου από υπόγεια κοιτάσματα πετρωμάτων.

Οι περιβαλλοντολόγοι λένε ότι οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία μολύνουν τα υπόγεια αποθέματα νερού και προκαλούν κι άλλες ζημιές .

Η ομόφωνη απόφαση από το δημοτικό συμβούλιο του Beverly Hills δίνει την τελική έγκριση για την απαγόρευση του fracking. Η απαγόρευση θα τεθεί σε ισχύ στις 6 Ιουνίου .

Οι θαλάσσιοι αστερίες, ένα από τα πιο εμβληματικά ζώα των παράκτιων υδάτων της Βόρειας Αμερικής, υποκύπτουν σε μια άγνωστη, ανατριχιαστική νόσου. Τα ζώα λιώνουν, τα σώματά τους καταρρέουν και οι βραχίονες τους πέφτουν.


Δείτε το time-lapse video από το Ενυδρείο του Βανκούβερ που δείχνει έναν άρρωστο αστερία πως διαλύεται, σύμπτωμα της νόσου. Τα αίτια αυτής της αρρώστιας δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί. 

Η μαζική επιδημία έχει φέρει σε αμηχανία τους ερευνητές, επειδή το σύνδρομο είναι πολύ διαδεδομένο και πλήττει πολλά περισσότερα είδη από ποτέ. «Έρχεται στα γρήγορα, χτυπά άγρια και εξαπλώνεται στη στιγμή», λέει η Carolyn Friedman από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ. Οι ερευνητές διεξάγουν πειράματα στο εργαστήριο και γενετικές αναλύσεις για να προσδιορίσουν την ένοχη αιτία. Εν τω μεταξύ, πολλοί τοπικοί πληθυσμοί έχουν συνετρίβη, σε όλο το μήκος των δυτικών και των ανατολικών ακτών της Βόρειας Αμερικής και ορισμένοι ερευνητές φοβούνται ότι ορισμένα είδη μπορεί ακόμη και να εξαφανιστούν.

 «Το μέγεθος των δυνητικών ζημιών σε ασπόνδυλα βιοποικιλότητας είναι τόσο συντριπτικό», λέει ο Drew Harvell από το Cornell University σε ένα άρθρο του στη  Science. Επειδή οι αστερίες είναι κορυφαίοι θηρευτές, η εξαφάνισή τους θα έχει πιθανόν μια ευρεία σειρά οικολογικών επιπτώσων στα επόμενα χρόνια.

«Η ασθένεια εμφανίστηκε εντελώς απρόβλεπτα», λέει ο Pete Raimondi,  βιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ και επικεφαλής ερευνητής της ομάδας ειδικών στον τομέα των αστεριών που πεθαίνουν, το "σύνδρομο απίσχνανσις αστεριών". Τα πρώτα σημάδια της νόσου είναι λευκές αλλοιώσεις στα χέρια των ζώων, τα οποία στη συνέχεια εξαπλώνονται στο κέντρο του σώματος. Ο ιστός αποσυντίθεται, οι βραχίονες πέφτουν. Τα ζώα διαλύονται κυριολεκτικά, μετά από μια εβδομάδα είναι απλά μια γλοιώδης μάζα.

Έχοντας αποκλείσει μέσω εξετάσεων DNA και άλλων αναλύσεων κάθε αιτία πιθανών παθογόνων μικροβίων, όπως μύκητες, παράσιτα και ορισμένοι μονοκύτταροι οργανισμοί, η προσοχή τους στρέφεται προς... την κλιματική αλλαγή! Όταν η θερμοκρασία των υδάτων ανεβαίνει μπορεί να προκαλέσει, λένε, κάποια ανάλογη αρρώστια. Τώρα, με τους βαρείς χειμώνες των ΗΠΑ που είχαν τελευταία, πως κατάφερε και ανέβηκε η θερμοκρασία των υδάτων ώστε οι αστερίες να ψήνονται σαν σε φούρνο μικροκυμάτων, αυτό είναι άλλο ερώτημα. Μήπως καλύτερα να προσανατολιστούν  προς τους 'μεγάλους' φούρνους μικροκυμάτων που ψήνουν τον πλανήτη για στρατιωτικούς σκοπούς; Γιατί δεν είναι μόνο οι αστερίες που ασθενούν τελευταία, αλλά και άλλα ψάρια, ακόμα και μεγαλύτερου μεγέθους, που ξεβράζονται στις ακτές με το σώμα γεμάτο εγκαύματα. 

© AllNewz   

Την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την απόρριψη τοξικών πλοίων σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις της Νοτιοανατολικής Ασίας, στις οποίες είναι μηδαμινά τα μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και κυριαρχούν η έλλειψη συνθηκών ασφάλειας και οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας για ενήλικες και παιδιά, κατέχουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες.

Η «μαύρη» πρωτιά των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών στις βρόμικες και επικίνδυνες πρακτικές διάλυσης πλοίων σε διεθνές επίπεδο καταγράφεται στον πλήρη κατάλογο των πλοίων τα οποία διαλύθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο το 2013 που δημοσίευσε η μη κυβερνητική οργάνωση Shipbreaking Platform, μια διεθνής συμμαχία οργανώσεων που επιδιώκουν την παρεμπόδιση αυτών των πρακτικών.

Οπως προκύπτει από αυτόν, εκ των 1.213 μεγάλων ποντοπόρων πλοίων που διαλύθηκαν το 2013, τα 645 πωλήθηκαν σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις στην Ινδία, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές. Περίπου το 40% αυτών των πλοίων ήταν ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας. Οι Ευρωπαίοι πλοιοκτήτες πούλησαν προς διάλυση πέρυσι συνολικά 372 μεγάλα εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 238, σχεδόν τα δύο τρίτα, κατέληξαν σε κάποια παραλία της ΝΑ Ασίας.

Η Ελλάδα παραμένει στην πρώτη θέση στην Ευρώπη σχετικά με την απόρριψη τοξικών πλοίων, με τους Ελληνες πλοιοκτήτες να πωλούν προς διάλυση 106 μεγάλα εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 85 κατέληξαν σε κάποια παραλία της Ν. Ασίας. Τη χώρα μας ακολουθεί κατά πόδας η Γερμανία.

Οι πλοιοκτήτες της Ελλάδας και της Γερμανίας απέρριψαν το ποσοστό-ρεκόρ του 80% των πλοίων τους που βρίσκονταν στο τέλος του κύκλου ζωής τους, στην Ινδία, το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένων γνωστών εταιρειών, όπως είναι η Danaos και η Euroseas (Ελλάδα), καθώς και οι Conti, Hapag-Lloyd και Leonhardt & Blumberg (Γερμανία).

Συγκριτικά, οι Ιάπωνες πλοιοκτήτες έστειλαν το 43% των πλοίων τους στη Ν. Ασία, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των Κινέζων πλοιοκτητών επέλεξαν τις μονάδες ανακύκλωσης που είναι διαθέσιμες εντός της χώρας. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές εταιρείες που έχουν κατ’ επανάληψη καταλάβει τις πρώτες θέσεις συμπεριλαμβάνεται η Mediterranean Shipping Company (MSC) με έδρα την Ελβετία, έχοντας απορρίψει 9 πλοία στην Ινδία το 2013, και η Sammy Ofer Group με έδρα το Μονακό, έχοντας απορρίψει 13 πλοία στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και την Ινδία.

Τα πλοία που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους περιέχουν τοξικά υλικά, όπως αμίαντο, βαρέα μέταλλα, PCBs (πολυχλωριωμένα διφαινύλια) και οργανικά απόβλητα. Η ΝΑ Ασία προτιμάται ως «χωματερή» πλοίων, καθώς εκεί εφαρμόζονται πλημμελώς τα πρότυπα περιβαλλοντικής προστασίας, ασφάλειας και εργασίας. Οι πλοιοκτήτες μπορούν να πουλήσουν τα πλοία τους στις εταιρείες διάλυσης που χρησιμοποιούν τη μέθοδο της προσάραξης σε σημαντικά υψηλότερες τιμές από ό,τι αν τα πωλούσαν σε «καθαρές» και ασφαλείς εγκαταστάσεις ανακύκλωσης.

Ετσι, τα πλοία διαλύονται στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και την Ινδία σε παλιρροϊκές περιοχές, η μαλακή άμμος των οποίων δεν επιτρέπει τη λήψη κρίσιμων μέτρων ασφαλείας, όπως εξοπλισμός έκτακτης ανάγκης και ανύψωση βαρέων αντικειμένων. Επιπλέον, στις παραλίες αυτές η ρύπανση διαχέεται κατευθείαν στο παράκτιο περιβάλλον. Καμία χώρα του αναπτυγμένου κόσμου δεν επιτρέπει να σταλούν πλοία για διάλυση στις δικές της παραλίες.

Ενώ η διάλυση των πλοίων μπορεί να γίνει με ασφαλέστερο και καθαρότερο τρόπο χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες τεχνολογίες, δημιουργώντας υποδομές και ακολουθώντας τους ισχύοντες κανονισμούς, οι περισσότεροι πλοιοκτήτες επιλέγουν να πωλούν τα πλοία τους σε υψηλότερες τιμές σε κατώτερης ποιότητας εγκαταστάσεις, που λειτουργούν σε χώρες που δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους για να παρέχουν τις κατάλληλες υποδομές για τη σωστή διαχείριση της επικίνδυνης αυτής εργασίας.

Στις παραλίες της Ν. Ασίας, κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, όπως μετανάστες εργαζόμενοι, πολλοί από τους οποίους είναι παιδιά, διαλύουν τα πλοία με τα χέρια τους, συχνά χωρίς παπούτσια, γάντια, κράνη ή μάσκες για να προστατεύσουν τους πνεύμονές τους από τον αμίαντο και τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) κατατάσσει τη διάλυση πλοίων στις παραλίες στα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα στον κόσμο.

Αλλαγή σημαίας

Ο νέος Κανονισμός της Ε.Ε. για την ανακύκλωση των πλοίων τέθηκε σε ισχύ στις 30 Δεκεμβρίου 2013 και με την εφαρμογή του απαγορεύεται η διάλυση των πλοίων που φέρουν σημαία κράτους-μέλους της Ε.Ε. με τη μέθοδο της προσάραξης. Ωστόσο, εάν δεν υπάρξει ένα οικονομικό κίνητρο για την ορθή ανακύκλωση των πλοίων, η νηολόγηση ενός τμήματος του στόλου της Κοινότητας με σημαίες τρίτων κρατών (σημαίες ευκολίας) θα συνεχίσει να επιτρέπει στους πλοιοκτήτες να παρακάμπτουν τον Κανονισμό και να απορρίπτουν τα τοξικά πλοία τους σε μονάδες κατώτερης ποιότητας.

Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι περισσότερα από τα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών πλοίων που διαλύθηκαν το 2013 δεν έφεραν σημαία κράτους-μέλους της Ε.Ε. καθώς όδευαν προς την εγκατάσταση διάλυσης και, συνεπώς, δεν θα καλύπτονταν από τον νέο Κανονισμό. Σημαίες ευκαιρίας, όπως από τις Νήσους Κομόρες, το Τουβαλού, τον Αγ. Χριστόφορο και Νέβις, το Τόγκο και τη Σιέρα Λεόνε, που χρησιμοποιούνται λιγότερο κατά τη συνήθη λειτουργία των πλοίων, ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς ανάμεσα στα παροπλισμένα πλοία που στάλθηκαν το 2013 για διάλυση με τη μέθοδο της προσάραξης.

Εξάλλου, η πώληση παλιών πλοίων σε νέο ιδιοκτήτη και η διατήρηση της εκμετάλλευσής τους από την αρχική εταιρεία αποτελεί έναν συνηθισμένο τρόπο για την αποποίηση των ευθυνών για τη διαχείρισή τους στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Από τα στοιχεία της Shipbreaking Platform προκύπτει ότι ούτε σε αυτή τη διαδικασία μένουν αμέτοχοι οι Ελληνες πλοιοκτήτες.

Ο δανέζικος όμιλος Maersk, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο, ήταν ανάμεσα στους πρώτους που ανέπτυξε μια φιλόδοξη πολιτική για την ανακύκλωση των πλοίων και μέχρι στιγμής την ακολουθεί για τα πλοία που φέρουν την επωνυμία.

Ωστόσο, η Maersk πούλησε τρία πλοία στην ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία Diana Shipping και στη συνέχεια ναύλωσε ξανά τα πλοία: και τα τρία οδηγήθηκαν για διάλυση με τη μέθοδο της προσάραξης το 2013.

—Η λίστα με τις ελληνικές εταιρείες

πηγές: efsyn.gr & econews.gr

Να χαιρόμαστε την ελληνική μας ελίτ!!! Πρώτη και στη φοροδιαφυγή!!!

Σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα οι πολίτες της Άνδρου έχουμε ύψιστο χρέος στις από κοινού αποφάσεις για το μέλλον των παιδιών μας και του τόπου μας.
Πρόκειται για μια ολοκληρωτική, βάναυση και ισοπεδωτική επέλαση μεγάλων οικονομικών ομίλων και συμφερόντων, που θα έχει μόνιμες, καθοριστικές επιπτώσεις στην οικονομία, το τουρισμό, την κοινωνία, τους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους του νησιού.

 

Η επέλαση αυτή, που εξελίσσεται στη συγκυρία της οικονομικής κρίσης αγνοώντας την τοπική κοινωνία, έρχεται να ολοκληρώσει την ανατροπή της παραγωγικής και τουριστικής ανάπτυξης του νησιού.
Η  πολιτική υποβάθμισης του πρωτογενή τομέα, η καταστροφή των φυσικών και
πολιτιστικών πόρων και των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου μας, χρόνια τώρα δυναμιτίζουν και αποδυναμώνουν αυτό το πρότυπο.


 Τα ενεργειακά έργα που δρομολογούνται καμιά σχέση δεν έχουν με την έννοια και τα πλεονεκτήματα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), πλεονεκτήματα που εξασφαλίζονται μόνο με την αυτοπαραγωγή και την εξ ολοκλήρου διάχυση των ωφελημάτων στην τοπική κοινωνία.

Για την ανεξέλεγκτη χωροθέτηση των έργων αυτών έχει ψηφιστεί νομοθεσία (Χωροταξικό ΑΠΕ, Νόμος για την Επιτάχυνση των ΑΠΕ κ.ά.) που επιτρέπει την εγκατάστασή τους σχεδόν παντού, σε βάρος όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων,  σε δασικές εκτάσεις, στις κορυφογραμμές, στη γη υψηλής παραγωγικότητας, στις περιοχές του δικτύου Natura, σε αρχαιολογικούς χώρους όπου δεν υπάρχει κήρυξη  ζωνών Α’ απόλυτης προστασίας.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία τους αποτελεί η πόντιση υποβρύχιων καλωδίων διασύνδεσης με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας και μάλιστα από κάθε ενδιαφερόμενη εταιρεία χωριστά, διαδικασία που στα πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας δεν έχει όρια, πέρα από αυτά που θα θέσει η ζήτηση και η κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Ο καθορισμός των έργων αυτών ως έργων «εθνικής ωφέλειας», που επιτρέπει τη χωροθέτησή τους σε δασικές εκτάσεις, αναδεικνύει το τεράστιο ζήτημα επίλυσης των ιδιοκτησιακών ζητημάτων, αφού σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί σε κατάληψη ιδιωτικής γης για εγκατάσταση των έργων χωρίς τη συναίνεση των ιδιοκτητών της, που οδηγούνται σε μακρόχρονες δικαστικές διαμάχες για να αποδείξουν ότι η γη είναι δική τους, ενώ αυτή έχει ήδη διατεθεί σε χρήση που οι ίδιοι δεν επέλεξαν.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Να σταματήσουν όλα όσα σχεδιάζονται ερήμην των τοπικών κοινωνιών.
Να ανακληθούν όλες οι άδειες παραγωγής που έχουν δοθεί για ενεργειακά έργα βιομηχανικής κλίμακας.
Να μην υποδείξει η τοπική αυτοδιοίκηση Άνδρου χώρους για την εγκατάσταση Α.Π.Ε. όπως ζήτησε να κάνουν ο υπουργός ΠΕΚΑ.

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ
Να εμποδίσουμε από κοινού την εγκατάσταση ενεργειακών εγκαταστάσεων βιομηχανικής κλίμακας.
Να υπερασπιστούμε:  
Τις ντόπιες παραγωγικές κι επαγγελματικές δραστηριότητες και τους πολίτες του τόπου μας που επιβιώνουν με κόπο και εμπόδια.
Τις δραστηριότητες που επανεπενδύουν τα κέρδη στον τόπο.

Να αγωνιστούμε για ένα παραγωγικό πρότυπο που θα ταιριάζει στην Άνδρο και θα σέβεται τους φυσικούς πόρους, την πολιτιστική κληρονομιά και το απαράμιλλο Ανδριακό τοπίο.

Πολίτες  Άνδρος 13-11-2013

Αγανάκτηση και αποτροπιασμό προκαλεί video που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο και δείχνει την ανελέητη σφαγή δελφινιών από Περουβιανούς ψαράδες ώστε να χρησιμοποιήσουν το κρέας τους ως δόλωμα για καρχαρίες.

Το video έδωσε στη δημοσιότητα η οργάνωση για την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας «Mundo Azul», η οποία διενήργησε πολύμηνη μυστική αποστολή σε συνεργασία με την αμερικανική ΜΚΟ «Blue Voice» και τη Βρετανική «Ecostorm agency».

Στο πλαίσιο της αποστολής ο εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης Mundo Azul, Stefan Austermuhle εργάστηκε για 24 ημέρες σε αλιευτικό σκάφος, προκειμένου να αναδείξει την τραγωδία, ασκώντας πίεση για τη λήψη μέτρων. Τη βάναυση πρακτική επιβεβαιώνουν και πολλοί ντόπιοι ψαράδες.

Όπως φαίνεται στο video οι ψαράδες καμακώνουν, σφαγιάζουν και χτυπούν με ρόπαλα τα δελφίνια. Σε μερικές περιπτώσεις τους βγάζουν τα εντόσθια και τα πετσοκόβουν ενώ είναι ακόμα ζωντανά.

Το κρέας τους χρησιμοποιείται ως δόλωμα αλλά και για ανθρώπινη κατανάλωση, αν και αυτό είναι παράνομο.

Πάνω από 15.000 δελφίνια σκοτώνονται ετησίως από τους ψαράδες του Περού, οι οποίοι έχουν οδηγήσει σε αφανισμό και τους καρχαρίες.

Στην περίπτωση των καρχαριών, οι ψαράδες τους σκοτώνουν κόβοντας τη μύτη τους ή περνώντας καλώδια μέσα από τον εγκέφαλό τους προς τη σπονδυλική στήλη για να τους ακινητοποιήσουν.

Οι καρχαρίες που κυοφορούν δεν απελευθερώνονται στη θάλασσα για να διασφαλιστεί η επιβίωση του είδους αλλά σφαγιάζονται στα σκάφη με τα μωρά τους να ξεψυχούν λίγο αργότερα ανάμεσα στα πτώματα.

Η θανάτωση δελφινιών απαγορεύτηκε στο Περού το 1997.

Σε δηλώσεις του ο ακτιβιστής τόνισε πως μούδιαζε όταν έβλεπε να χτυπούν με ρόπαλα τα δελφίνια και να σφάζουν τους καρχαρίες, ωστόσο το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να συνεχίσει να καταγράφει με την ελπίδα να ευαισθητοποιηθεί το κοινό και κάποια μέρα να μπει τέλος στην τραγωδία.

πηγή: econews

Το βίντεο εμείς δεν μπορέσαμε να το δούμε όλο, είναι πολύ άγριο και πονάει. Δεν είμαστε σίγουροι αν η λύπη είναι μεγαλύτερη για τα ζώα όταν βασανίζονται από τους ανθρώπους, ή για την κατάντια των ίδιων των ανθρώπων. Η παγκόσμια ελίτ με την φτώχια που έχει επιβάλλει σε όλον σχεδόν τον πλανήτη έναν στόχο έχει και μόνο: την ανθρώπινη ψυχή, την αναχαίτιση της πνευματικής της ανόδου και την εξέλιξή της. Αν δεν καταφέρουμε ΕΜΕΙΣ να αντισταθούμε στην κατρακύλα, μην περιμένετε κανέναν από μηχανής Θεό να μας σώσει...