Την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την απόρριψη τοξικών πλοίων σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις της Νοτιοανατολικής Ασίας, στις οποίες είναι μηδαμινά τα μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας και κυριαρχούν η έλλειψη συνθηκών ασφάλειας και οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας για ενήλικες και παιδιά, κατέχουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες.

Η «μαύρη» πρωτιά των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών στις βρόμικες και επικίνδυνες πρακτικές διάλυσης πλοίων σε διεθνές επίπεδο καταγράφεται στον πλήρη κατάλογο των πλοίων τα οποία διαλύθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο το 2013 που δημοσίευσε η μη κυβερνητική οργάνωση Shipbreaking Platform, μια διεθνής συμμαχία οργανώσεων που επιδιώκουν την παρεμπόδιση αυτών των πρακτικών.

Οπως προκύπτει από αυτόν, εκ των 1.213 μεγάλων ποντοπόρων πλοίων που διαλύθηκαν το 2013, τα 645 πωλήθηκαν σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις στην Ινδία, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές. Περίπου το 40% αυτών των πλοίων ήταν ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας. Οι Ευρωπαίοι πλοιοκτήτες πούλησαν προς διάλυση πέρυσι συνολικά 372 μεγάλα εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 238, σχεδόν τα δύο τρίτα, κατέληξαν σε κάποια παραλία της ΝΑ Ασίας.

Η Ελλάδα παραμένει στην πρώτη θέση στην Ευρώπη σχετικά με την απόρριψη τοξικών πλοίων, με τους Ελληνες πλοιοκτήτες να πωλούν προς διάλυση 106 μεγάλα εμπορικά πλοία, εκ των οποίων τα 85 κατέληξαν σε κάποια παραλία της Ν. Ασίας. Τη χώρα μας ακολουθεί κατά πόδας η Γερμανία.

Οι πλοιοκτήτες της Ελλάδας και της Γερμανίας απέρριψαν το ποσοστό-ρεκόρ του 80% των πλοίων τους που βρίσκονταν στο τέλος του κύκλου ζωής τους, στην Ινδία, το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν, συμπεριλαμβανομένων γνωστών εταιρειών, όπως είναι η Danaos και η Euroseas (Ελλάδα), καθώς και οι Conti, Hapag-Lloyd και Leonhardt & Blumberg (Γερμανία).

Συγκριτικά, οι Ιάπωνες πλοιοκτήτες έστειλαν το 43% των πλοίων τους στη Ν. Ασία, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των Κινέζων πλοιοκτητών επέλεξαν τις μονάδες ανακύκλωσης που είναι διαθέσιμες εντός της χώρας. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές εταιρείες που έχουν κατ’ επανάληψη καταλάβει τις πρώτες θέσεις συμπεριλαμβάνεται η Mediterranean Shipping Company (MSC) με έδρα την Ελβετία, έχοντας απορρίψει 9 πλοία στην Ινδία το 2013, και η Sammy Ofer Group με έδρα το Μονακό, έχοντας απορρίψει 13 πλοία στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και την Ινδία.

Τα πλοία που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους περιέχουν τοξικά υλικά, όπως αμίαντο, βαρέα μέταλλα, PCBs (πολυχλωριωμένα διφαινύλια) και οργανικά απόβλητα. Η ΝΑ Ασία προτιμάται ως «χωματερή» πλοίων, καθώς εκεί εφαρμόζονται πλημμελώς τα πρότυπα περιβαλλοντικής προστασίας, ασφάλειας και εργασίας. Οι πλοιοκτήτες μπορούν να πουλήσουν τα πλοία τους στις εταιρείες διάλυσης που χρησιμοποιούν τη μέθοδο της προσάραξης σε σημαντικά υψηλότερες τιμές από ό,τι αν τα πωλούσαν σε «καθαρές» και ασφαλείς εγκαταστάσεις ανακύκλωσης.

Ετσι, τα πλοία διαλύονται στο Μπανγκλαντές, το Πακιστάν και την Ινδία σε παλιρροϊκές περιοχές, η μαλακή άμμος των οποίων δεν επιτρέπει τη λήψη κρίσιμων μέτρων ασφαλείας, όπως εξοπλισμός έκτακτης ανάγκης και ανύψωση βαρέων αντικειμένων. Επιπλέον, στις παραλίες αυτές η ρύπανση διαχέεται κατευθείαν στο παράκτιο περιβάλλον. Καμία χώρα του αναπτυγμένου κόσμου δεν επιτρέπει να σταλούν πλοία για διάλυση στις δικές της παραλίες.

Ενώ η διάλυση των πλοίων μπορεί να γίνει με ασφαλέστερο και καθαρότερο τρόπο χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες τεχνολογίες, δημιουργώντας υποδομές και ακολουθώντας τους ισχύοντες κανονισμούς, οι περισσότεροι πλοιοκτήτες επιλέγουν να πωλούν τα πλοία τους σε υψηλότερες τιμές σε κατώτερης ποιότητας εγκαταστάσεις, που λειτουργούν σε χώρες που δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους για να παρέχουν τις κατάλληλες υποδομές για τη σωστή διαχείριση της επικίνδυνης αυτής εργασίας.

Στις παραλίες της Ν. Ασίας, κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, όπως μετανάστες εργαζόμενοι, πολλοί από τους οποίους είναι παιδιά, διαλύουν τα πλοία με τα χέρια τους, συχνά χωρίς παπούτσια, γάντια, κράνη ή μάσκες για να προστατεύσουν τους πνεύμονές τους από τον αμίαντο και τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) κατατάσσει τη διάλυση πλοίων στις παραλίες στα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα στον κόσμο.

Αλλαγή σημαίας

Ο νέος Κανονισμός της Ε.Ε. για την ανακύκλωση των πλοίων τέθηκε σε ισχύ στις 30 Δεκεμβρίου 2013 και με την εφαρμογή του απαγορεύεται η διάλυση των πλοίων που φέρουν σημαία κράτους-μέλους της Ε.Ε. με τη μέθοδο της προσάραξης. Ωστόσο, εάν δεν υπάρξει ένα οικονομικό κίνητρο για την ορθή ανακύκλωση των πλοίων, η νηολόγηση ενός τμήματος του στόλου της Κοινότητας με σημαίες τρίτων κρατών (σημαίες ευκολίας) θα συνεχίσει να επιτρέπει στους πλοιοκτήτες να παρακάμπτουν τον Κανονισμό και να απορρίπτουν τα τοξικά πλοία τους σε μονάδες κατώτερης ποιότητας.

Απόδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι περισσότερα από τα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών πλοίων που διαλύθηκαν το 2013 δεν έφεραν σημαία κράτους-μέλους της Ε.Ε. καθώς όδευαν προς την εγκατάσταση διάλυσης και, συνεπώς, δεν θα καλύπτονταν από τον νέο Κανονισμό. Σημαίες ευκαιρίας, όπως από τις Νήσους Κομόρες, το Τουβαλού, τον Αγ. Χριστόφορο και Νέβις, το Τόγκο και τη Σιέρα Λεόνε, που χρησιμοποιούνται λιγότερο κατά τη συνήθη λειτουργία των πλοίων, ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς ανάμεσα στα παροπλισμένα πλοία που στάλθηκαν το 2013 για διάλυση με τη μέθοδο της προσάραξης.

Εξάλλου, η πώληση παλιών πλοίων σε νέο ιδιοκτήτη και η διατήρηση της εκμετάλλευσής τους από την αρχική εταιρεία αποτελεί έναν συνηθισμένο τρόπο για την αποποίηση των ευθυνών για τη διαχείρισή τους στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Από τα στοιχεία της Shipbreaking Platform προκύπτει ότι ούτε σε αυτή τη διαδικασία μένουν αμέτοχοι οι Ελληνες πλοιοκτήτες.

Ο δανέζικος όμιλος Maersk, ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο, ήταν ανάμεσα στους πρώτους που ανέπτυξε μια φιλόδοξη πολιτική για την ανακύκλωση των πλοίων και μέχρι στιγμής την ακολουθεί για τα πλοία που φέρουν την επωνυμία.

Ωστόσο, η Maersk πούλησε τρία πλοία στην ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία Diana Shipping και στη συνέχεια ναύλωσε ξανά τα πλοία: και τα τρία οδηγήθηκαν για διάλυση με τη μέθοδο της προσάραξης το 2013.

—Η λίστα με τις ελληνικές εταιρείες

πηγές: efsyn.gr & econews.gr

Να χαιρόμαστε την ελληνική μας ελίτ!!! Πρώτη και στη φοροδιαφυγή!!!

Η κυβέρνηση της Ιαπωνίας παραδέχτηκε ότι ραδιενεργό νερό διαρρέει στον Ειρηνικό Ωκεανό από το κατεστραμμένο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα, το Νταϊτσι, τα δύο τελευταία χρόνια, δήλωσε σήμερα στους δημοσιογράφους αξιωματούχος του υπουργείου Βιομηχανίας.

Περίπου 300 τόνοι μολυσμένου ύδατος από το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα διαρρέουν καθημερινά στον ωκεανό.

Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε δεσμεύτηκε να εντείνει τις προσπάθειες της κυβέρνησής του για να σταματήσει η διαρροή ραδιενεργού ύδατος. 

Στόχος της κυβέρνησης, είπε κυβερνητικός αξιωματούχος  είναι η κυβέρνηση να μειώσει την ποσότητα του ραδιενεργού ύδατος που διαρρέει σε 60 τόνους ημερησίως μέχρι τον Δεκέμβριο.

Αν κάποιος πιστεύει ότι όταν θα αρχίσει να ρέει το πετρέλαιο στην Ελλάδα δια μαγείας θα λυθούν και όλα τα προβλήματα όλων των Ελλήνων δεν έχει παρά να δει τι γίνεται στο Δέλτα της Νιγηρίας, για να μην τρέφει αυταπάτες και ... με το 'Ε'... την Ελλάδα. Οι πολυεθνικές ένα πράγμα έχουν στο νου τους: ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ! Και δεν τους καίγεται καρφί για το περιβάλλον ή για το τι θα απογίνουν οι κάτοικοι και φυσικά, δεν μοιράζονται τα κέρδη μαζί τους. 

Η απληστία που κανείς δεν αγγίζει, η καταστροφή του πλανήτη, όχι μόνο δεν συγκινούν τους αρχηγούς προπαγανδιστές της κλιματικής αλλαγής, κακή ώρα όπως είναι ο αρχιερέας της ο Ομπάμα, αλλά βρίσκουν αφορμή να την χρεώσουν στον υποτιθέμενο υπεροπληθυσμό και στις 'ανθρωπογενείς' αιτίες. Αλλά οι ένοχοι είναι μια χούφτα άτομα που μόνο με ανθρώπους δεν μοιάζουν!

To πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πως μπορούν να συμβαδίζουν πετρέλαιο και φτώχεια στην Αφρική, είναι η Νιγηρία. Συνώνυμη με τη διαφθορά έχει καταστεί η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Μαύρης Ηπείρου, έβδομη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου. 

Παρά τις εξαγωγές πετρελαίου που ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα η Νιγηρία παραμένει μία από τοις φτωχότερες χώρες, με κατά κεφαλήν ημερήσιο εισόδημα κάτω από ένα δολάριο. Εγκληματικότητα και υψηλό ποσοστό μόλυνσης με τον ιό του ΕΪΤΖ, συμπληρώνουν το σκηνικό τους αποκαλούμενου «παραδόξου της αφθονίας», τη συνύπαρξη δηλαδή τεράστιου φυσικού πλούτου και τεράστιας εξαθλίωσης. 

«Μέχρι τώρα το πετρέλαιο δεν έφερε κανένα όφελος στη Νιγηρία. Τα εισοδήματα από το πετρέλαιο τα σπατάλησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τα διάφορα στρατιωτικά καθεστώτα. Το πετρέλαιο χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του '70 για μαζικές αναλήψεις δανείων από το εξωτερικό, πράγμα που οδήγησε στην κρίση σε σχέση με το εξωτερικό χρέος στα τέλη της ίδιας δεκαετίας με αρχές της δεκαετίας του '80. Όλα αυτά απαρτίζουν το σκηνικό του 20ετούς μαρτυρίου της Νιγηρίας», τονίζει ο σύμβουλος της νιγηριανής κυβέρνησης, οικονομολόγος Τζέφρι Σακς στον Μορίς Γουόλς του ΒΒC. 

Aποκαλυπτικό για το «μαρτύριο» αυτό είναι το γεγονός ότι στη χώρα - ανεξαρτητοποιήθηκε από τη βρετανική κυριαρχία το 1960-.όπου παράγονται 2,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα και της οποίας το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν προέρχεται κατά 90% από τις εξαγωγές πετρελαίου, πραγματοποιήθηκε προσφάτως γενική απεργία κατά της υψηλής τιμής των καυσίμων. 

Πρόκληση η αντιμετώπιση της διαφθοράς 

Οι βασικότερες προκλήσεις για τη Νιγηρία, σύμφωνα με τον πρόεδρο της χώρας Ολεσεγκούν Ομπασάνζο - δημοκρατικά εκλεγμένος το 1999 και το 2003, ενώ είχε διατελέσει δύο φορές πρόεδρος, επικεφαλής στρατιωτικής χούντας στη δεκαετία του ΄70- είναι η αντιμετώπιση της ευρέως διαδεδομένης διαφθοράς και η επιτυχία της προσπάθειας να τεθεί επιτέλους η πετρελαϊκή βιομηχανία στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου. 

Το «πεδίο του πολέμου» κατά της διαφοράς συμπεριλαμβάνει και την πετρελαϊκή βιομηχανία. Η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο την πλήρη διαφάνεια στην εισροή και διοχέτευση των εσόδων από τις εξαγωγές πετρελαίου και να διερευνήσει που πήγαν τα τεράστια κεφάλαια που εισέπραξε από τις εξαγωγές η χώρα, που αδυνατεί να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος. Και εδώ συναντά την απροθυμία δυτικών τραπεζών να ανοίξουν για παράδειγμα λογαριασμούς μελών της οικογένειας και συνεργατών του πρώην δικτάτορα, Σάνι Αμπάσα. 

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο ΒΒC, Μορίς Γουόλς, επίσημη έρευνα έδειξε ότι περισσότερες από 20 τράπεζες στη Βρετανία έχουν λογαριασμούς που σχετίζονται με την οικογένεια Αμπάσα. Αυτοί οι λογαριασμοί είναι τώρα στο επίκεντρο της διαμάχης μεταξύ Νιγηρίας και Βρετανίας. Η νιγηριανή κυβέρνηση θεωρεί ότι τα χρήματα που βρίσκονται σ΄ αυτούς τους λογαριασμούς είναι προϊόν λεηλασίας των εθνικού θησαυροφυλακίου και ζητά την επιστροφή τους. 

«Εύκολο να διαφθείρεις» 

Η διαφθορά, η απονέκρωση όλων των άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων, η αδυναμία ή έλλειψη πρόθεσης διάχυσης του πλούτου, οι εμφυλιακές συγκρούσεις -βλέπε τη δραστηριότητα των ανταρτών στις πετρελαιοπαραγωγές περιοχές του Δέλτα του Νίγηρα- όλα αυτά που περιγράφει στην περίφημη πλέον μελέτη της «Το παράδοξο της αφθονίας» η καθηγήτρια Τέρι Λιν Καρλ, συναντώνται στη Νιγηρία. Οι κακοί χειρισμοί στην πετρελαϊκή οικονομία παρήγαγε πολέμους και πτωχεύσεις επισημαίνει η καθηγήτρια, που σημειώνει ότι οι πλούσιες χώρες θα πληρώσουν ένα βαρύ τίμημα για την παραμέληση των νέων πετρελαιοπαραγωγών χωρών της Αφρικής. 

Με την δεδηλωμένη πρόθεση των Ηνωμένων Πολιτειών να προσδώσουν ποικιλία στις εισαγωγές πετρελαίου και την τεχνολογική πρόοδο που επιτρέπει την εκμετάλλευση δυσπρόσιτων κοιτασμάτων, η Δυτική Αφρική κερδίζει σε σπουδαιότητα. 

Συγχρόνως όμως η φτώχεια, η αστάθεια, οι συγκρούσεις και οι απόπειρες πραξικοπημάτων, συνεχίζουν να αποτελούν πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο περιστατικό της σύλληψης Βρετανών μισθοφόρων, που βρίσκονταν καθ΄ οδόν προς την Ισημερινή Γουϊνέα, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Και να μη ξεχνάμε τη διαφθορά, για την οποία ο πρόεδρος του Σάο Τόμε, Φραντίκε Μενέζες, δήλωσε στον Μορίς Γουόλς: 

«Είναι εύκολο να διαφθείρεις ανθρώπους στην Αφρική. Είναι πραγματικά εύκολο. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να προβάλουμε αντίσταση, μερικές φορές ακόμη κι εγώ. Γιατί μιλάμε για δουλειές με εκατομμύρια, δισεκατομμύρια δολάρια»

Ένα από τα πλέον πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ του Εξάντα στο εξωτερικό, το «Δέλτα, Οι Βρώμικες δουλειές του Πετρελαίου», καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου, εννοούν την «ανάπτυξη».

Το Δέλτα του ποταμού Νίγηρα, όπου παράγονται τεράστιες ποσότητες πετρελαίου που τροφοδοτούν την παγκόσμια αγορά, είναι μία από τις πιο ταραγμένες περιοχές του πλανήτη. Ένας χαμένος παράδεισος όπου οι πετρελαιοκηλίδες έχουν καταστρέψει έναν από τους μεγαλύτερους υδροβιοτόπους του κόσμου, καταδικάζοντας 27.000.000 ιθαγενείς στην εξαθλίωση και την λιμοκτονία.

Οι διαρροές πετρελαίου στον ποταμό Νίγηρα καταστρέφουν την χλωρίδα και την πανίδα, δηλητηριάζουν την τροφική αλυσίδα, με αποτέλεσμα να εξωθούν σε μετανάστευση τους 27 εκατομμύρια αυτόχθονες της περιοχής, από τις φυλές Ijaw, Ogoni και Itsekiri. Οι κάτοικοι ζητάνε την απόδοση των ευθυνών και απαιτούν τον τερματισμό αυτής της κατάστασης. Ως απάντηση οι ειδικές δυνάμεις, ο στρατός και η αστυνομία της Νιγηρίας οπλίζονται από τις πετρελαϊκές εταιρίες και τους επιτίθενται μαζικά με τη χρήση ωμής βίας. Στον ποταμό η κάμερα συναντάει τους μαχητές του Κινήματος για την Απελευθέρωση του Δέλτα του Νίγηρα (MEND) και για πρώτη φορά παγκοσμίως, παρουσιάζει συγκλονιστικές εικόνες με τους μαχητές να κρατούν στα χέρια τους το βαρύ οπλισμό που διαθέτουν, πάνω στα ταχύπλοα τους.

Το Δέλτα του Νίγηρα είναι ένας χαμένος παράδεισος. Όπως αποδεικνύει το ντοκιμαντέρ, είναι ένα μέρος όπου παρ' όλη τη φυσική του ομορφιά, υπερισχύει η "παγκοσμιοποιημένη" κόλαση.

Ελπίζουμε να σας διαφωτίσαμε. Γιατί η Ελλάδα έχει μια τάση τελευταία να μοιάσει με την Αφρική. Κάποιοι μιλούν για μισθούς Βουλγαρίας. Αλλά πιστέψτε μας... υπάρχουν κι εκείνοι της Αφρικής. Όσο για διαφθορά... 

Πηγές: bbc.co.uk/greek & exandasdocumentaries.com/gr

Σχολιασμοί-παρουσίαση: © AllNewz (Όροι χρήσης)

Το πράσινο φως για να απαγορεύσει επί δύο χρόνια - αρχής γενομένης από την 1η Ιουλίου- τη χρήση στην ΕΕ τριών φυτοφαρμάκων τα οποία αποδεικνύονται θανατηφόρα για τις μέλισσες, έλαβε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

«Πλειοψηφία 15 κρατών της ΕΕ (μεταξύ τους η Γαλλία) στηρίζουν την Επιτροπή που θα απαγορεύσει 3 εντομοκτόνα 'νεονικοτινοειδή', ανακοίνωσε η γαλλική αντιπροσωπεία από το λογαριασμό της στο twitter.

Η Γερμανία, η οποία απείχε κατά την πρώτη ψηφοφορία στις 15 Μαρτίου, εντάχθηκε στο στρατόπεδο των οπαδών της απαγόρευσης παρά την τεράστια πίεση του γερμανικού ομίλου Bayer ο οποίος διαθέτει στην αγορά, μαζί με τον ελβετικό όμιλο Syngenta, τα φυτοφάρμακα που θα απαγορευθούν.

Αντίθετα η Ιταλία, η οποία είχε ψηφίσει υπέρ της απαγόρευσης κατά την πρώτη ψηφοφορία τον Μάρτιο, πέρασε στο στρατόπεδο των αντιπάλων της, επειδή δεν της δόθηκε η δυνατότητα να χρησιμοποιεί τα φυτοφάρμακα στις καλλιέργειες πριν από την ανθοφορία, έγινε γνωστό από συμμετέχοντες. Το Βερολίνο και η Ρώμη διαθέτουν από 29 ψήφους.

Εκτός από την Ιταλία, επτά χώρες, μεταξύ των οποίων η Βρετανία και η Ουγγαρία, ψήφισαν επίσης εναντίον της απαγόρευσης και τέσσερις απείχαν.

Η Επιτροπή υπολόγισε πως έχει συγκεντρώσει αρκετούς νέους υποστηρικτές στην ψηφοφορία αυτή ώστε να αποφασισθεί η απαγόρευση των τριών υπό κατηγορία νεονικοτινοειδών - κλοθειανιδίνη, ιμιδακλοπρίδη και θειαμεθοξάμη - που είναι παρόντα σε φυτοφάρμακα τα οποία παράγονται από τους ομίλους Bayer (Γερμανία) και Syngenta (Ελβετία), ιδιαίτερα το Cruiser OSR.

Προτείνει να ανασταλεί η χρήση τους επί δύο χρόνια σε τέσσερις καλλιέργειες: αυτές του αραβοσίτου, της ελαιοκράμβης, του ηλιοτρόπιου και του βαμβακιού. Η απαγόρευση θα αφορά ορισμένες καλλιέργειες και ορισμένες περιόδους του χρόνου στη διάρκεια των οποίων δραστηριοποιούνται οι μέλισσες.

Η Επιτροπή βασίσθηκε σε μια πολύ αρνητική γνωμοδότηση που εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).

πηγή: ethnos.gr/

Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Ο δήμος Αθηναίων αποφάσισε την επιχείρηση απομάκρυνσης επικίνδυνων χημικών και τοξικών αποβλήτων από το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της "Hellafoam", επί της οδού Ορφέως 164, στον Βοτανικό.

Η εταιρεία έχει πτωχεύσει εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο παραμένουν στην αποθήκη της τα επικίνδυνα υλικά, που υπολογίζονται περίπου σε 25 τόνους.

Υπάλληλοι του δήμου, με στολές και ειδικές μάσκες απομακρύνουν τα χημικά τα οποία θα μεταφερθούν σε άλλη εταιρεία, και από εκεί θα πάνε στη Γερμανία.

Η περιοχή, εδώ και πολλά χρόνια, είχε χαρακτηριστεί από τον Τύπο και από μη κυβερνητικές οργανώσεις ως "τοξική βόμβα".