Οφθαλμός αντί οφθαλμού και στο τέλος... όλοι χάνουμε το Φως μας

Το περίμενα, ήταν θέμα χρόνου να αρχίσει το ντόμινο της εκδίκησης να ξετυλίγεται μπροστά μας, μ' εκείνη τη γνώριμη εκπληκτική κίνηση του συμπαρασύροντας το ένα κομμάτι μετά το άλλο σε μια ανεξέλεγκτη  πτώση - ανεξέλεγκτη και ανελέητη μαζί και, που θα σταματήσει, παρά μονάχα αν βρεθεί το ένα και μοναδικό κομμάτι που θα καταφέρει να σταθεί στο 'ύψος' του!

• Αλβανός ισοβίτης σκοτώνει τον φύλακα του γιατί δεν του συμπεριφερόταν όπως εκείνος θα ήθελε και δεν του συμπαραστάθηκε για να πάρει αποφυλάκιση
• Κάποιοι εκδικούνται τον θάνατο του φύλακα και δολοφονούν τον Αλβανό δολοφόνο παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους
• Τώρα 'αναρχικοί' ζητούν εκδίκηση για το «άδικο» θάνατο του «θύματος» 

---

Κι αυτό το γαϊτανάκι εκδίκησης μπορεί να κρατήσει καιρό. Εξάλλου η εκδίκηση είναι μια παλιά βρωμερή κολόνια, που κάποιοι φροντίζουν να μην γίνει ποτέ ντεμοντέ. Να φοριέται, να εξαπλώνει τη μπόχα της και η μόδα της να αποκτά διαστάσεις επιδημίας. 

Οι καλύτερες συνθήκες είναι οι δύσκολες. Τότε που η αδικία και ο πόνος σε πνίγει, που η απελπισία αποκτά κυριαρχία πάνω σου και η ψυχή χάνει προσανατολισμό. Ζαλισμένος από το σοκ, θέλεις να ξεφορτωθείς τα συναισθήματα για να νιώσεις καλύτερα. Και σαν πιο εύκολος τρόπος φαντάζει πάντα... η εκδίκηση! 

Τι περίεργο όμως γιατί παίρνοντας την, η ικανοποίηση κρατά ελάχιστα, η ψυχή δεν ηρεμεί με αυτήν, το αντίθετο, βαραίνει ακόμα περισσότερο από την οποιαδήποτε σκοτεινή πράξη, ακόμα και σκέψη.

Όλες οι παλιές αλλά και οι πιο πρόσφατες θρησκείες μιλούν για αγάπη και συγχώρεση με κορυφαία εκείνη της διδασκαλίας του Χριστού. Το να συγχωρείς, το να ΜΠΟΡΕΙΣ να συγχωρείς τον εχθρό σου δεν σημαίνει ούτε αδυναμία, αλλά ούτε και υποταγή σε αυτόν. Αν χρειάζεται να κάνεις κάτι για να υπερασπιστείς ανώτερα ιδεώδη και φυσικά πρέπει να το κάνεις. Η πάλη με τον τύραννο είναι αρετή και υποχρέωση. Όμως δεν πρέπει να λούζεται με εκδίκηση. Πρέπει να γίνεται ως χρέος ξέχωρο από μίσος, οργή και μαύρα συναισθήματα. Σαν μια καλή νοικοκυρά που καθαρίζει το σπίτι της γιατί πρέπει να το έχει καθαρό. Τον αγρότη που βάζει τάξη στον κήπο του αφαιρώντας ζιζάνια, τον κτηνοτρόφο που εξαλείφει τους κινδύνους γύρω από το κοπάδι του. Υποχρεώσεις που πρέπει να γίνουν χωρίς μίσος. 

Στο Μπαγκαβάντ Γκιντά, τη Βίβλο των ινδουιστών, ο Κρίσνα εξηγεί με πολλούς τρόπους στον βασιλιά Αρζούνα, ότι το να πολεμήσει αυτούς που απειλούν το βασίλειο του δεν είναι κάτι διαπραγματεύσιμο. Δεν πρόκειται για μίσος ή εκδίκηση, αλλά για ιερή υποχρέωση. 

Ο Χριστός, δεν σταυρώθηκε για να 'φορτωθεί' τις αμαρτίες μας, όπως το προβάλουν οι εκκλησίες της χριστιανοσύνης, αλλά για να δείξει ότι ακόμα κι όταν κάποιος σου κάνει το μεγαλύτερο κακό, εσύ πρέπει να μάθεις να συγχωρείς. 

Στην καρδιά και στην ψυχή πρέπει να γίνει όλη η δουλειά. Και η αποκατάσταση του αδίκου πρέπει να γίνει στο όνομα της δικαιοσύνης και όχι σε εκείνο της εκδίκησης. Έχει διαφορά; Μεγάλη!!!

Η μόνη θρησκεία που συνεχίζει να διδάσκει το 'οφθαλμός αντί οφθαλμού' είναι η Εβραϊκή, διόλου τυχαίο ή περίεργο που ο Χριστός διάλεξε ΑΥΤΟΝ τον λαό για να σταυρωθεί και να δώσει το παράδειγμα της συγχώρεσης.

Αλλά η πρακτική της εβραϊκής θρησκείας μέσω της σιωνιστικής προπαγάνδας και της παγκοσμιοποίησης ολοένα και διεισδύει στον τρόπο σκέψης, στην καθημερινότητα, κερδίζει έδαφος μέσα από την έλλειψη πνευματικότητας κι ενός τρόπου ζωής που ολοένα κι απομακρύνει τον άνθρωπο από την ιερή του φύση. Όλος ο αμερικάνικος κινηματογράφος που σιωνιστοκρατείται βασίζεται στη βία και στην εκδίκηση. Μου έκανε αυτό και πήρα το αίμα μου πίσω - με όποιες κι αν είναι αυτές οι συνέπειες. Κορυφαία σε αυτό το θέμα η ταινία τα '7 Θανάσιμα Αμαρτήματα' το γνωστό Seven, όπου ο θύτης το μόνο που αποζητά από το θύμα είναι να τον εξοργίσει τόσο ώστε στο τέλος να τον σκοτώσει διαπράττοντας έτσι το αμάρτημα της οργής, αλλά και του φόνου παίρνοντας εκδίκηση. 

Η οργή και το μίσος περισσεύει στις μέρες μας.

Βάλτε ένα ποστ σε μια ομάδα στο φέις που να λέει για μια ακόμα αδικία σε βάρος του λαού, που να έχει π.χ. έναν Άδωνι να λέει τα σχιζοφρενικά του και δείτε τις αντιδράσεις. Μα αυτές ακριβώς θέλουν. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να καλλιεργήσουν: μίσος, οργή, φανατισμό και πάγωμα τελικά, γιατί με όλα αυτά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Το πολύ-πολύ να στρέψεις την οργή προς τον εαυτό σου, σε ένδειξη απελπισίας. 

Πείτε μου, ποιος κερδίζει; Ο εχθρός. Ποιος είναι ο χαμένος; Το θύμα, ο θυμωμένος. Ποιος μπλοκάρει και δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά, να σκεφτεί ψύχραιμα, να οργανώσει τις δράσεις του; Ο δεύτερος και μόνο ο δεύτερος. Γιατί ο πρώτος έχει πετύχει το σκοπό του και συνεχίζει με ύφος κατακτητή και ιδιοκτήτη, όχι των υλικών αγαθών του δεύτερου μόνο, αλλά της ίδιας του της ψυχής. Τον κρατά στο χέρι. Κι όταν θέλει να 'στήσει' και καμιά εξέγερση, του είναι και πολύ εύκολο: θα φυσήξει το πρώτο κομμάτι του ντόμινο και μετά, με το ποτάκι στο ένα χέρι και το πούρο στο άλλο, τα πόδια ανεβασμένα στο γραφείο, θα απολαύσει την κατά συρροή πτώση των κομματιών καθώς θα συμπαρασύρουν το ένα το άλλο. 

Κάνε τη δουλειά με αποστασιοποίηση. Κάνε και πες ό,τι έχεις να κάνεις και να πεις με την καρδιά γεμάτη συγχώρεση. Και να λες κι ένα μεγάλο ευχαριστώ που δεν είσαι εσύ αυτός που πρωτο-κράτησε το μαχαίρι, άφησε ανθρώπους νηστικούς, τους πότισε χημικές ουσίες στην τροφή, το νερό και τον αέρα, δεν είσαι εσύ ένας βιαστής, δεν είσαι ένας από τους τόσους στις μέρες μας που είναι αιτία για μίσος. 

Κομμάτι του ντόμινο, στάσου όρθιο. Μετά από σένα θα σταθούν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα και όλη αυτή η κατρακύλα κάποια στιγμή θα σταματήσει. Μην τσιμπάς τόσο εύκολα στις προκλήσεις των εχθρών μας. Στο κάτω κάτω, δεν θέλουν απλά τη ζωή σου... την ψυχή σου κυνηγούν! 

Κυβέλη Ουρανού

---

---

Κάντε 'like' στη σελίδα μας στο f/b για κοινοποιήσεις AllΝewz |